ICT ملی ارمغان دولت نهم !

گویا دولت نهم بوسیله متولی فناوری اطلاعات و ارتباطات خود یعنی وزارت متبوع ICT و نماینده محترم همانا وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بطور جدی بدنبال ایجاد زمینه‌های تولید و استقرار ICT ملی بطور تمام و کمال است.
زمانی که صحبت از هرکدام از گونه‌های فناوری به میان می‌آید هر بومیتی در جهان بدنبال راهی برای بومی سازی آن برای هموطن خود است اما با چه معیار و مقیاسی؟
گویا در کشور ما اگر صدایی از جهان بلند نشود پس از مدتی اینکه اینترنت از کجا آمده و امسال آن فارغ از نداشتن صاحب کاملا انکار می شود. مسئله بگونه‌ای طرح می شود که انگار اینترنت را ما اختراع کرده‌ایم و آن را ملی می‌کنیم. موبایل را ما اختراع کرده‌ایم و به بهانه بومی سازی و نشر زبان فارسی آن را اساسا ملی مطرح خواهیم کرد. این موضوع همان گونه پی می رود که اتومبیل ملی اساسش بنا شد.
به دنبال چه هستیم آیا واقعا با ایجاد محدودیت بدون فرهنگ سازی و اعمال زور بطور مخفیانه و غیرمستقیم می توان استفاده صحیح از ابزار فناوری را جا انداخت.
گیریم که اینترنت را نه با سرعت ۵۶ کیلو بیت بر ثانیه بلکه با سرعتی حتی کمتر از آن به مردم ارائه دادیم .
گیریم که محدوده فیلترینگ را آنقدر افزایش دادیم تا با زدن نقطه و ویرگول هم با علامت محدودیت مواجه شدیم.
گیریم که پیامک های لاتین گران ، کیفیت خطوط موبایل زیر صفر ، ارزش افزوده های رایج موبایل در تمامی جان در کشور به ورطه فراموشی سپرده شد.
بدنبال چه هستیم ؟ فرهنگ سازی یا فرهنگ نمایی و شعار خام؟
آیا واقعا کسی نمی داند که با شعار خصوصی سازی برای مخابرات و ادعای دولت مبنی بر ایجاد شرایط آن با اعطای مجوز اپراتور اول و سوم و ارتباطات بی سیم و امسال آن در عمل همه چیز عقب ماندگی بخش خصوصی و شکست در رقابت آن را در مقابل دولت رقم می زند.
موبایل اپراتور دوم که مثلا بخش خصوصی است ۱۵۰ هزار تومان اعلام میشود و خواب از سر مخابرات و دولت می رباید آنچنان که اعلام ۱۵۰ هزار تومان واگذاری را برای کدهای ۸ موبایل خود پیشه ساخته و همین که بازار شکسته و زمینه لازم برای دولت فراهم شد ارتباط سیم کارت ها ناگهان قطع و ملت همیشه در صحنه را مضطرب به مراکز توزیع روانه می سازد آنچنان که بر سر هم کوبان داد بی عدالتی در ناآگاهی برای قطع ناگهانی سیم کارت های شان سر می دهند.
آیا واقعا کسی نمی داند که تعدد کدهای موبایل که خود بازار سیاهی را از سوی دولت به راه انداخته بود به یکباره از سوی آن با یکسان سازی کدهای مخصوص هر شهرستان تعطیل شد. آیا کسی نمی داند که ودیعه های مردم نزد دولت برای تلفن ثابت امانی است تا با احتساب آن ضمن واگذاری بموقع و ارائه سرویس بهینه مشترک را از مزایای ارتباطی بهره مند سازد و آنگاه که با درآمدی هنگفت خریداران پر هزینه خود را شدیدتر از کم مصرفن جریمه می کند و توجیهش هم این است که کسی که دارد باید بیشتر به دولت بپردازد تا تامین اعتبار شود.
میان این هیاهو ها داد تحقق دولت الکترونیک و جامعه اطلاعاتی سر می دهیم اما عدالت را فدای گرفتن مالیات و عرضه قانونی ۵۶ کیلو بیت بر ثانیه اینترنت به مراکز مهمی همچون دانشگاه می کنیم.
از سویی داد مهرورزی سر می دهیم و از سوی دیگر با خشونت غیر مستقیم شاهراه های ارتباطی و اطلاعاتی جهانی را تنگ و تنگ تر می سازیم تا شاید لباسی ملی بر تن آن کنیم!
از رونق پارک های غلم و فناوری و برج فناوری اطلاعات و ارتباطات کیش ، جزیره هوشمند قشم و شهرهای الکترونیکی کیش و مشهد و تهران هم که خبر بدر بخوری ظاهرا به چشم نمی خورد.
امضای الکترونیکی در هاله ای از ابهام فرو رفته و گویا تجارت الکترونیک در ماهیت اصلی آن در کشور ما به یادی ماندگار مبدل گشته است.
بزرگ‌ترین پروژه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور در حوزه کارت هوشمند سوخت هم که با اگرها و اماهای بسیار در شایعه واردات غیرقانونی بنزین در سال گذشته همراه است که اگر فناوری خوب است چرا به آن در همه جا بها نمی دهیم و مردم باید فقط استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را با خاطره سهمیه بندی بنزین به یاد بسپرند؟
از سویی گاهی اصلا بودجه ای برای بخش ICT در یک سال شمسی در کشور دیده نمی شود. بدنبال پژوهش و نوآوری هستیم پس باید به مجاری آن بها دهیم.
وبلاگ و رسانه های الکترونیکی از مهمترین مجاری تبادل دانش در جهان امروز بشمار می روندو ضمن ایجاد محتوای ساختی و تبادلی حتی منتشر کننده اخبار روزآمد بوده و عامل تحرک نسل جوان کشور بشمار می روند.
بگذاریم چه لاتین و چه فارسی نسل جوان بتواند به استفاده لحظه ای و سالم از موبایل با ارزش افزوده پیامک بپردازد. به آن بها دهیم و با بالا بردن کیفیت شبکه مویایل و ارائه سرویس های بهینه ارزش افزوده اعتماد نسل جوان را با رفاقت نسبت به دولت جلب کنیم.
صدا وسیما با فراغ بال به جذب برنامه های مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات بشتابد و به فرهنگ سازی آن کمک کند.
چرا باید رسانه ملی در پاسخ به انجمن های علمی و حوزه ICT که علاقمند کمک و برنامه سازی در حوزه ICT هستند پاسخ تحقیر آمیز بروید و مشارکتی طرح بیاورید بدهد، مگر فلان انجمن علمی آگهی بگیر و یا کانون تبلیغاتی است.
● چرا به فکر ایجاد محتوای بومی نیستیم ؟ منتظر چه هستیم؟
آیا با فیلترینگ همه چیز حل می شود یا با تولید محتوای بومی ما هم حرفی برای گفتن خواهیم داشت.
کره جنوبی حدودا ۷ سال قبل در اخبار ندای تولید پروتکلی برای افزایش سرعت اینترنت خود حتی تا ۵ برابر یا بیشتر از سرعت آن زمان سرمیداد ، این کشور مستقل عمل کرده و به سرورهای کانادایی و غربی متکی نبوده است.
مالزی از ایران چقدر جلوتر است که این کشور در سرعت اینترنت روی مقیاس گیگ صحبت می‌کند و ما اندر خم چند کیلو هستیم؟
کجا ها اسراف می شود و هزینه های اصلی به هدر می رود؟
برای علم هرچقدر هزینه کنیم کم است اینها اصراف نیست بلکه زمینه سازی و تامین منافع یک کشور است.
خلاصه آنچه فعلا مشاهده می شود رشد و تجلی موجودی ناشناخته بنام ICT ملی است.
گویا با شرایط فعلی ما برای جامعه جهانی اطلاعات در سال ۲۰۱۵ حرفهایی برای گفتن داریم!

منبع : اخبار فن‌آوری اطلاعات ایتنا