نتایج درمان طبی در پیشگیری از خونریزی مجدد در هایفمای آسیبی

● مقدمه:
هایفمای آسیبی از علل شایع مراجعه به مراکز اورژانس چشم است که در آن خونریزی مجدد با پیش آگهی بد بینایی همراه است. خونریزی مجدد عوارضی از جمله خونی شدن رنگ قرنیه، گلوکوم و آتروفی عصب بینایی را بوجود می آورد و لذا مهمترین هدف در درمان هایفما جلوگیری از خونریزی مجدد و عوارض ناشی از آن است. این مطالعه با هدف بررسی همه گیرشناسی هایفمای آسیبی و نقش درمان طبی در پیشگیری از بروز عوارض کوتاه مدت صورت گرفته است.
● روش کار:
این مطالعه توصیفی – مقطعی در سال ۱۳۸۴ در درمانگاه اورژانس بیمارستان چشم پزشکی خاتم الانبیا (ص) مشهد انجام شده است. ۱۰۰ بیمار هایفمای آسیبی مورد مطالعه قرار گرفتند. از کلیه بیماران معاینه کامل چشم پزشکی به عمل آمد و بعد از تشخیص تحت درمان قرار گرفته و به مدت۱۰ روز نیز پیگیری شدند. مشخصات فردی، نتایج درمان و پیگیری در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.
● نتایج:
از ۱۰۰ بیمار مورد مطالعه، ۸۱% مرد و ۱۹% زن بودند (در مردان ۴ برابر شایعتر بود). متوسط سن هنگام مراجعه ۲۶.۵±۱۵.۴ سال بود. ۶۲% بیماران سن کمتر از ۳۰ سال داشتند. در ۴۸% موارد، چشم راست، ۵۰% چشم چپ و در ۲% موارد، هر دو چشم درگیر بود. از نظرآماری تفاوتی بین این که کدام چشم مبتلا باشد، وجود نداشت. متوسط دید بیماران در هنگام مراجعه ۴.۱۰±۲.۱۰ بود. بین دید اولیه و شدت هایفما ارتباط مستقیم وجود داشت (P=۰.۴۳). در این مطالعه ارتباطی بین سن، جنس، نوع آسیب با شدت هایفما یافت نشد. متوسط فشار داخل چشمی در هنگام مراجعه ۱۸ میلی متر جیوه بود. ارتباط آماری بین فشار چشم و شدت هایفما وجود نداشت. متوسط تیزبینی بیماران در پایان پیگیری (روزدهم) برابر ۸.۱۰±۲.۱۰ بود. از مجموع ۱۰۰ بیمار، ۱۰ بیمار دچار خونریزی مجدد شدند (خطر خونریزی مجدد با درمان دارویی برابر ۱۰% بود). متوسط زمان خونریزی ۴.۳ روز بود. در این مطالعه تمام بیماران دچار خونریزی مجدد، هایفمای بیشتر یا مساوی درجه ۴ در اولین مراجعه داشتند (تنها عامل خطر خونریزی مجدد در این مطالعه هایفمای بالاتر از درجه ۴ بود).
● نتیجه گیری:
نتایج این مطالعه نشان داد که عوارض هایفمای آسیبی از جمله خونریزی مجدد به طور چشمگیری با درمان دارویی قابل پیشگیری است.

میرنقی موسوی
مجید ابریشمی
سیامک زارعی قنواتی
علیرضا اسلام پور
نوید مختاری امیرمجدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی