لیگ هفتم، پرحاشیه تر از لیگ های گذشته

لیگ هفتم با تمام جذابیت ها، خوشی ها و ناخوشی ها و حواشی اش به پایان رسید تا سابقه برگزاری لیگ برتر در ایران به ۷ سال برسد. لیگ امسال منظم تر از سال گذشته برگزار شد و اکثر مسابقات آن در موعد مقرر برگزار شد. اگرچه مشکلاتی نظیر برف سنگین و نبود امکانات کافی در ورزشگاه ها بعضا به لغو چند دیدار منجر شد، اما علیرغم نظمی که لیگ هفتم داشت، حاشیه هایی به مراتب بیشتر از ادوار گذشته داشت. شاید تفاوت اصلی که این فصل از مسابقات با شش دوره قبل داشت را بتوان به احکام صریح و قاطعانه کمیته انضباطی مربوط دانست چرا که تاکنون در تاریخ فوتبال ایران سابقه کسر امتیاز از تیمی به علت تخلفات انضباطی وجود نداشت که با کسر سه امتیاز از سپاهان اصفهان سریال کاهش امتیازات کلید خورد و پرسپولیس دیگر قربانی این ماجرا بود و ۶ امتیاز حیاتی را از کف داد.
قهر و آشتی بازیکنان، اشتباهات مخرب داوری، برکناری مربیان، مصاحبه های جنجالی و … همانند سال های گذشته به قوت خود دیده شد که در بسیاری از موارد حواشی بسیاری مانند جریمه و یا حتی اخراج بازیکن، اختلاف کمیته انضباطی و کمیته داوران و تغییر سرنوشت یک تیم را دربرداشت.
● فصل پرفراز و نشیب برای تهرانی ها
بی هیچ شک و تردیدی پرسپولیس بهترین تیم تهرانی و لیگ لقب گرفته است چرا که قهرمانی نیم فصل اول و به دنبال آن تلاش روز افزون آن ها برای تصاحب جام قهرمانی آن هم پس از چند سال هواداران این تیم را برای برگزاری جشن قهرمانی به ورزشگاه آزادی کشاند. افشین قطبی زمانی به پرسپولیس ملحق شد که حمید استیلی تیم را بسته بود و علنا قطبی چاره ای جز قناعت به بازیکنان موجود نداشت اما او از همان ابتدا وعده قهرمانی داد و تا روز آخر نیز به گفته اش پافشاری می کرد. مربی با اخلاق این تیم با استفاده مناسب از بازیکنان در پست های مناسب توانست تیم یک دستی را آماده کند و با کسب ۳۶ امتیاز قهرمان نیم فصل اول شود، اما حذف از جام حذفی و شکست از سپاهان تا حدودی موقعیت تیم را متزلزل ساخت و چند هفته ای سایه سنگین سپاهان را بالای سرش حس می کرد، ولی در نهایت قطبی به وعده اش وفا کرد و با شکست سپاهان در هفته پایانی رقابت ها و کسب ۵۹ امتیاز دومین قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر را به ارمغان آورد.
برخلاف قرمزها استقلال تهران بدترین نتایج ممکن را کسب کرد تا با ۱۳ باخت، ۱۰ مساوی و تنها ۱۱ پیروزی رکورد تازه ای در تاریخ این باشگاه به ثبت برسد. با آمدن علی فتح الله زاده و به دنبال آن ناصر حجازی، استقلال لیگ را آغاز کرد، اما اسطوره آبی ها تنها ۱۲ هفته دوام آورد و دیگر تیم پرطرفدار تهران تا هفته پانزدهم و پایان یافتن کش و قوس استقلال تهران و اهواز بدون سرمربی به کار خود ادامه داد تا فیروز کریمی اولین تجربه حضورش در نیمکت استقلال تهران را با شکست برابر پاس همدان آغاز کند. پس از آن نیز هرگز شاهد تیمی یک دست و متعادل نبودیم و بهترین جایگاه آنها در این فصل رتبه چهارم در هفته بیست و ششم بود اما درست از آنجا بود که سیر نزولی استقلال آغاز شد و به همه و به ویژه کریمی ثابت شد که تنها با وعده و وعید نمی توان برابر منچستر ایستاد و قهرمان نیم فصل دوم شد. به علاوه که استقلال طعم تلخ شکست به بیشتر تیم ها از جمله ابومسلم، پاس، ذوب آهن، مس، پگاه و صنعت نفت را چشیده است. اضافه شدن فرهاد مجیدی در نیم فصل دوم به ترکیب تیم نیز کمک چندانی به استقلال نکرد تا در نهایت شاگردان اسبق کریمی به مقامی بهتر از سیزدهم دست پیدا نکنند و همچنان آرزوی کسب قهرمانی جام حذفی باشند.
صباباتری دیگر تیم تهرانی که تا یک هفته مانده به اتمام لیگ یک ضلع مثلث قهرمانی را تشکیل می داد نیز یک بار دست به تغییر کادر فنی زد و محمدحسین ضیایی که تا هفته بیست و چهارم صبا را به مکان سوم رسانده بود جای خود را به یحیی گل محمدی جوان داد. اگرچه باخت ۴ بر ۱ به استقلال اهواز شروع مناسبی برای گل محمدی نبود اما نگه داشتن صبا در جایگاه سوم در حضور دیگر رقبا، نشان از اهداف بلند او داشت و بهترین نتیجه گل محمدی با صبا را می توان متوقف کردن سپاهان در هفته سی و دوم دانست. صباباتری با ۵۲ امتیاز و جای گرفتن در رتبه سوم لیگ هفتم را به پایان برد.
راه آهن و پیکان هم از حیث تغییر مربی بی نصیب نماندند و به ترتیب از هفته بیست و پنجم و هفتم ۲ مربی جوان را جایگزین میثاقیان و دارابینیان باتجربه کردند. داود مهابادی سرمربی راه آهن در حالی کار خود را آغاز کرد که این تیم در رده چهاردهم قرار داشت و تنها توانست ۲ پله راه آهن را ترقی دهد و به مکان دوازدهم برساند. با این وجود هادی اصغری پدیده این فصل با ۱۸ گل زده به طور مشترک با محسن خلیلی عنوان آقای گلی را تصاحب کرد. علی اصغر مدیرروستا نتایج نسبتا بهتری کسب کرد. او هم در اولین دیدار مغلوب شد اما ۴ پیروزی متوالی برابر استقلال، ذوب آهن، استقلال اهواز و ملوان، پیکان را از مکان پانزدهم به رده نهم رساند. شاگردان مدیرروستا در هفته های پایانی دچار افت نسبی شدند تا حاصل تلاش های سی و چهار هفته ای آنها به مکان نهم ختم شود.
سایپا قهرمان فصل گذشته که نگاهی جدی به لیگ قهرمانان آسیا داشت هرگز نتوانست فروغ سال گذشته را تکرار کند. علی دایی که در نیم فصل دوم هدایت تیم ملی را نیز بر عهده گرفت با دو شغله شدنش نهایت سعی را کرد تا تیمی که به اذعان خودش خانه او بود را به جایگاه اصلی اش بازگرداند اما نتوانست. سایپا هرچه در لیگ قهرمانان آسیا نتایج خوبی می گرفت و در نهایت به راحتی صعود کرد در لیگ برتر کم فروغ بود. قطعا رده یازدهم نمی تواند جایگاه مناسبی برای مدافع عنوان قهرمانی باشد.
● اصفهانی های همیشه مدعی
سپاهان و ذوب آهن دو نماینده اصفهان همانند چند دوره گذشته نتایج مطلوبی کسب کردند و سپاهان علاوه بر رقابت های لیگ برتر، مسابقات سنگین لیگ قهرمانان آسیا را هم در پیش داشت. زردپوشان حضور موفقی در لیگ قهرمانان آسیا در سال گذشته داشتند و با شکست برابر اراواردز ژاپن در بازی فینال نایب قهرمان آسیا شدند و جام باشگاه های جهان را نیز تجربه کردند. اینها همه افتخاراتی بود که لوکابوناچیچ سرمربی وقت سپاهان نقش عمده ای در به دست آوردن آن داشت اما کمتر کسی تصور می کرد در چنین شرایطی لوکا حاضر به ترک اصفهان به مقصد کشورهای حوزه خلیج فارس شود. اینجا بود که ثبات مدیریتی به داد سپاهان رسید و با آمدن ژوروان ویرا ،در هفته بیست و یکم آرامش به اردوی تیم بازگشت. اگرچه مربی اسبق تیم ملی عراق در لیگ قهرمانان ناموفق بود و خیلی زود و در مرحله مقدماتی سپاهان حذف شد اما مدافعان منسجم و مهاجمان تیزبین ویرا سپاهان را تا آخرین روز در کورس قهرمانی و البته در صدر جدول نگه داشت ولی گل دقیقه ۹۶ سپهر حیدری در آخرین ثانیه ها زردپوشان را در تصاحب جام ناکام گذاشت تا تنها با اختلاف یک پله ای با پرسپولیس ۵۸ امتیازی شود و به عنوان نایب قهرمانی دست یابد.
ذوب آهن برخلاف سپاهان در ابتدای فصل وضعیت بحرانی داشت و تا پایان هفته دهم، تیم هفدهم جدول بود که کاسه صبر هیات مدیره لبریز شد و جورجویچ از سرمربیگری ذوب آهن برکنار شد تا در هفته چهاردهم بیژن ذوالفقارنسب استاد بازی های تدافعی سکان هدایت را به دست بگیرد. گرچه هرگز شاهد پیروزی های پرگل و بازی های تهاجمی آنها نبودیم اما پیروزی با اختلاف یک گل هم برای سبزپوشان کافی بود تا در پایان هفته سی و چهارم ۴۸ امتیازی شوند و رده پنجم را از آن خود کنند.
● جنوبی های بحران زده
تا هفته دوازدهم و با هدایت فیروز کریمی آبی های اهوازی در رده پنجم بودند و با رفتن او هم تا هفته ها یک ضلع مربع قهرمانی را تشکیل می دادند ولی عملا از هفته بیست و هشتم به بعد افزایش اختلاف امتیاز سه تیم بالانشین آبی های اهواز را از کورس قهرمانی کنار زد و از آن به بعد بود که اختلاف مجید جلالی و مدیرعامل تیم تیشه به ریشه استقلال اهواز زد و تیمی که از هفته های ابتدایی لیگ پله پله بالا آمده بود و هرگز از رتبه چهارم پایین تر نیامده بود با ۴۶ امتیاز و پایین تر از برق شیراز به مکان هشتم قناعت کند. صنعت نفت آبادان که با هدایت ابراهیم قاسمپور لیگ را آغاز کرد و انصافا در اوایل فصل نتایج بدی هم نمی گرفت هرگز تصور سقوط به لیگ یک را نمی کرد. هرچه می گذشت نفتی ها به انتهای جدول نزدیک و نزدیک تر می شدند تا در هفته بیستم و به هنگام برکناری قاسمپور قعرنشین جدول باشند، اما با آمدن طوسی اوضاع کمی تغییر کرد و ۴ پیروزی برابر ابومسلم، مس، پیکان و سایپا آنها را کمی از انتهای جدول دور کرده بود ولی در هفته های پایانی نفتی ها باز هم از گزینه های سقوط بودند و در بازی های آخر خود با تیم های قدرتمند و مدعی چون پاس، صبا و سپاهان مصاف دادند و هیچ امتیازی کسب نکردند. حتی پیروزی بر استقلال بحران زده در روز پایانی هم دردی از آنها دوا نکرد تا نفت آبادان با ۳۵ امتیاز راهی پلی آف شود.
● شمالی ها در تعقیب یکدیگر
پگاه گیلان برای بقا دست به هر کاری زد و با ۳ مربی این فصل را سپری کرد: مجید جهانپور، دارکودرازیچ و نادر دست نشان و اگر زودتر از اینها به فکر چاره می افتادند و همانند بازی های آخر خود که حتی موفق به شکست صبا و سایپا هم شدند خوب عمل می کردند، شاید تا این اندازه به فکر ماندن در لیگ برتر نمی افتادند و جایگاهی بهتر از پانزدهم جدول نصیب شان می شد. ملوان بندرانزلی از معدود تیم هایی بود که به سرمربی خود اعتماد کرد و بیست و دو هفته را به خوبی سپری و در برهه ای از زمان رده چهارم را در اختیار داشت اما با دو شغله شدن احمدزاده او هم همانند علی دایی تحت فشارهای روانی قرار گرفت و دیگر نتوانست تیم شش دانگی را راهی میدان کند و تا هفته آخر خطر سقوط را در یک قدمی اش احساس می کرد اما به لطف تساوی با پاس ۳۶ امتیازی شد و صنعت نفت را بدرقه کرد.
● شیرازی های بی خطر
بی سر و صداترین تیم های لیگ هستند، معمولا کم حاشیه و بی آزارند. بیشتر از این که به فکر جار و جنجال و مصاحبه های آنچنانی باشند به فکر حال و روز تیمشان هستند. برق شیراز و مقاومت سپاسی با یاوری و پیروانی شروع کردند و با آنها هم لیگ را به پایان بردند. افت و خیز چندانی نداشتند و اکثرا در میانه جدول بودند. برقی ها هفتم شدند و مقاومتی ها چهاردهم. مربی محبوب شیرازی ها یعنی غلام پیروانی را دیگر در سپاسی نخواهیم دید چرا که به گفته خودش سال ها زحمت این تیم را کشیده و با نداری هایش ساخته است. دینش را به تیم شهرش ادا کرده و حالا نوبت جوانترها است که خودی نشان دهند.
● فقط با یک تیم
شهرهای مشهد، کرمان، همدان و کرمانشاه تنها یک نماینده در لیگ هفتم داشتند که همدان و مشهد نتایج بهتری گرفتند. همدانی ها که به لطف خرید امتیاز باشگاه پاس تهران صاحب تیم لیگ برتری شدند وینگو بگوویچ را برای هدایت تیمشان برگزیدند. علی رغم تصور بسیاری که نقل مکان به شهری دیگر مشکلاتی برای تیم می سازد نتایج درخشان پاس عکس این موضوع را ثابت کرد و حذف پرسپولیس در جام حذفی با نتیجه ۳ بر صفر بهترین نتیجه وینگو می شود. پاس همدان با ۴۹ امتیاز عنوان پنجمی لیگ هفتم را به خود اختصاص دادند.
ابومسلم مشهد خداداد عزیزی و سپس پرویز مظلومی را در اختیار داشت. آنقدر تلاش کردند تا سرانجام جایگاه چهارم جدول که در اختیار پاس بود را از آن خود کردند. گرچه آمدن مظلومی تحول اساسی در ساختار تیمی ایجاد کرد اما با پیوستن او به مس باید منتظر کادر فنی جدیدی برای ابومسلم باشیم.
مس کرمان که زیر نظر ژنرال استقلال اداره شد چندان نتوانست نتایج در خور توجهی کسب کند. هر چند نتایج خیره کننده ای گرفت اما در مجموع فصل متعادلی را طی کرد و ۴۵ امتیاز اندوخت و دهم شد. امیر قلعه نویی هم مانند مظلومی موفق به شکست تیم سابقش استقلال شد.
اما شیرین فراز تنها نماینده کرمانشاه فقط یک فصل در لیگ برتر دوام آورد تا ثابت شود صرف صعود به لیگ برتر ملاک نیست بلکه داشتن امکانات لازم و در حد و اندازه لیگ بودن مهم است، استفاده از ۴ مربی متفاوت( یسیچ، محمود فکری، اوکتاویو، مهرپیما) هم ثمری نداشت و شیرین فراز در هر بازی حداقل یک گل را دریافت می کرد و به بالا رفتن تفاضل گل سایر تیم ها کمک بزرگی می کرد و در نهایت با ۲۱ امتیاز و تفاضل گل ۳۴- با لیگ برتر خداحافظی کرد.
● ترین های لیگ هفتم
▪ بیشترین برد: پرسپولیس ۱۸ پیروزی
▪ کمترین برد: شیرین فراز ۳ پیروزی
▪ بیشترین باخت: شیرین فراز ۱۹ شکست
▪ کمترین باخت: پرسپولیس ۵ شکست
▪ بیشترین مساوی: ذوب آهن و مقاومت سپاسی ۱۵ تساوی
▪ کمترین مساوی: ابومسلم و صنعت نفت ۸ تساوی
▪ بهترین خط حمله: استقلال اهواز با ۶۱ گل زده
▪ بدترین خط حمله: شیرین فراز با ۲۵ گل زده
▪ بهترین دفاع: پاس همدان با ۲۸ گل خورده
▪ بدترین دفاع: شیرین فراز با ۵۹ گل خورده
▪ بهترین تیم: پرسپولیس
▪ آقای گل: محسن خلیلی و هادی اصغری با ۱۸ گل زده
▪ گل نزن ترین بازیکن: آرش برهانی (استقلال)
▪ پرگل ترین بازی: پرسپولیس - ابومسلم ۳-،۳ پرسپولیس - مقاومت ۳-۳
▪ بهترین مربی: افشین قطبی ( پرسپولیس) ـ ویرا ( سپاهان)
▪ ناکام ترین تیم: استقلال تهران
▪ پدیده لیگ: احسان حاج صفی(سپاهان)
▪ مربی ناکام: فیروز کریمی
▪ مربیان تاثیرگذار: نادر دست نشان ( پگاه) ـ امیر قلعه نویی ( مس) ـ داود مهابادی ( راه آهن)

شیوا نوروزی

منبع : روزنامه جوان