در سایه خوشبختی

ازدواج یک معامله نیست، یک بهانه است، بهانه یی است برای بهتر زیستن نه از آن دسته بهانه هایی که مسبب مشکلات انسان ها می شود.به راستی چه می شود خانواده یی که به امید ساخت سایبانی از مهر، عطوفت، محبت و لذت تشکیل می شود پس از گذشت ایامی چند، راه نجات خود را در فسخ این رابطه و جدایی می بیند.
ازدواج، طرح سیال و جریان پیوسته یی است. همچنان که یک فرد سعی در برقراری ارتباط و تلاش برای استمرار روابطش با دیگران در مراحل مختلف دارد، پیوند زناشویی هم به همین گونه است و استمرار در این ارتباط نیاز به وجود صداقت، تعهد، مراقبت، روابطی دوجانبه و در نهایت استفاده از مهارت ها برای ایجاد رشد دارد. به همین دلیل نحوه ارتباط بین زن و شوهر بر تفاهم و قابلیت اجتماعی فرزندان موثر است. در این راستا برخی روانشناسان بر این باورند که روابط زناشویی صحیح در بهبود وضعیت جسمی و روحی موثر بوده و تضمینی بر سلامت زن و مرد خواهد داشت. مطالعات نشان داده است که هماهنگی در روابط بین زن و شوهر در برخورد با فرزندان در ارتقای صلاحیت و رشد مطلوب شخصیت فرزندان موثر است و دیگر آنکه وجود اختلاف و درگیری بین زن و شوهر موجب تاخیر در بلوغ فکری فرزندان می شود و این کودکان در مدرسه دچار مشکلات فراوانی شده و دارای شخصیتی ضداجتماعی و گوشه گیر خواهند شد. زوج هایی که در روابط شان دچار مشکل نیستند و از ازدواج با یکدیگر احساس رضایت می کنند، انتظاراتی که از فرزندان خویش دارند، دارای هماهنگی و شباهت بیشتری است و همین انتظارات مشخص و ثابت موجب می شود فرزندان همگام با انتظارات والدین تربیت شوند. به علاوه کودکان از همان اوان کودکی، عشق، امنیت و روابط دوستانه را فرا می گیرند. والدینی که ویژگی های رفتاری آنان در ارتباط با یکدیگر مطلوب بوده و الگوی مثبتی برای فرزندان شان هستند موجب می شوند فرزندان شان از روابط صمیمانه و پایدارتری نسبت به دیگران برخوردار باشند؛ زوج هایی که در روابط زناشویی و رفتار با فرزندان شان دارای هماهنگی و پشتیبانی دوجانبه کمتری هستند علاوه بر اینکه دچار عدم اعتماد به نفس می شوند در برخورد با فرزندان شان در مقایسه با زوج هایی که با یکدیگر رفتاری گرم دارند و دارای پشتیبانی دوجانبه هستند، درگیری بیشتری خواهند داشت و این موضوع ارتباطی به سن کودک ندارد.
محققان دریافته اند ویژگی های معین و تعریف شده یی وجود دارد که زوجین می توانند با به کار بستن آنها در زندگی از خانواده شادتری نسبت به دیگر خانواده ها برخوردار شوند.
الف) حمایت صمیمی و متقابل؛ زوجین می توانند یکدیگر را به طرق مختلف مورد حمایت و تایید قرار دهند تا از زندگی مشترک شادی بهره مند شوند.
ب) همیاری احساسی؛ اگر زوجین به عنوان منبع ایجاد محبت، تاثیر مطلوب بر رفتار یکدیگر داشته باشند، موجب می شود هر دو احساس راحتی و امنیت بیشتری داشته و اغلب موجب اعتماد به نفس و احساس رضایت متقابل می شود.
ج) کمک محسوس به یکدیگر؛ این مساله یی خجالت آور و محرمانه نیست که پرورش کودکان نیازمند همیاری و همکاری بسیار زن و شوهر است. به هر حال زوجین می توانند در همیاری یکدیگر محسوس تر عمل کنند؛ در کارهای منزل، نگهداری و مراقبت از فرزندان، وظایف مربوطه به شغل، به دوستان، اقوام و خانواده کمک کنند زیرا انجام مسوولیت به صورت گروهی موجب کاهش اضطراب فرد مسوول شده و حمایت دوجانبه زوجین را در پی خواهد داشت.
د) مشورت و راهنمایی زوجین به یکدیگر؛ زن و شوهر می توانند منابع مهمی از اطلاعات، نصایح و تکنیک های حل مشکلات در موضوعات شخصی و کاری یکدیگر باشند. با اختصاص دادن زمان و انرژی بیشتر برای کمک به یکدیگر مهارت های تربیت فرزندان بهبود پیدا می کند و همچنین وقتی زن و شوهر در کار یکدیگر مشارکت می کنند، تطبیق و تعادل زوجین بیشتر شده و کیفیتی اینچنین مطلوب، فواید بسیاری را ضامن می شود که از جمله تداوم زناشویی زوجین، روابط مثبت والدین با فرزندان و در نتیجه رشد بهتر کودکان را در پی خواهد داشت.
هـ) تلاش برای رسیدن به یک روابط زناشویی مستحکم؛ به دست آوردن روابط زناشویی مستحکم نیازمند اعمال برنامه هایی خاص است.
۱) گسترش برنامه در رسومات مذهبی و فرهنگی خانواده که با گسترش آن در خانواده موجب معنا بخشیدن به روابط افراد خانواده شده و به شفافیت قوانین و مسوولیت های افراد خانواده کمک خواهد کرد. وجود تداوم در مراسم خانوادگی به صورت روزانه یکی از مهم ترین برنامه های زندگی است که موجب تقویت جنبه های مذهبی - اعتقادی خانواده شده تا افراد خانواده در برابر بحران های زندگی بهتر مقابله کنند.
۲) فعالیت دسته جمعی در اوقات فراغت؛ این روش، روشی است مناسب برای کسب فرصت های مناسب به منظور روابط خوب. طرح و برنامه ریزی فعالیت ها و سرگرمی های دسته جمعی در اوقات فراغت بسیار موثر است و همچنین موجب نزدیکی و صمیمیت آنها با یکدیگر می شود. تحقیقات نشان می دهد خانواده هایی که دارای برنامه های دسته جمعی هستند از زندگی در کنار یکدیگر رضایت بیشتری داشته و از روابط صمیمانه تری با یکدیگر برخوردارند.
۳) حل و فصل اختلافات؛ حتی موفق ترین زوج ها نیز گاهی تصادفاً دچار درگیری و اختلاف می شوند. وقتی زن یا شوهر، دیگری را می رنجاند، بهتر است اجازه دهند که هر دو آرام شده و موضوع را موقتاً فراموش کنند و بعد برای حل اختلاف، موضوع را دوباره بررسی کنند.

امیرعباس میرزاخانی

منبع : روزنامه اعتماد