جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


به سوی روابط بهتر در محیط کار


به سوی روابط بهتر در محیط کار
به تخصص در کار بیش از هر چیز توجه می شود و این یک ضرورت تردیدناپذیر است. اما هر مدیری درمی یابد که وجود روابط مطلوب با کارکنان و روابط کارکنان با یکدیگر و با کسانی که در انجام کار با آن ها سر و کار دارند - به عبارت روشن تر ایجاد روابط مطلوب و صمیمانه برای انجلام کارها - اگر نه بیش از تخصص، حداقل به همان میزان، نقش حیاتی در پیشبرد هدف های سازمان ایفا می کند.
جولی هی در کتاب «روانشناسی موفقیت در محیط کار» به ارایه تئوری ها و تکنیک های جالب در زمینه رفتار متقابل، احترام به خود و مواظبت از خود می پردازد. تئوری هایی که به ایجاد روابط بهتر در محیط کار یاری رسانده و به افراد کمک می کند که به زبان حرفه ای صمیمانه ای در فضای کاری دست یابند.
اصلی ترین ایده «جولی هی» در این کتاب «تحلیل مبادلات» یا (تم) است که شامل یکسری نظریه ها و فنون متصل به یکدیگر و از سویی مستقل است و اساس آن فلسفه ای است درباره ارزش و استعداد نوع بشر. هی می گوید که اگر ما از پنجره «من خوبم - تو خوبی» به دنیا نگاه کنیم به توانایی خود به استفاده از آنچه آموخته ایم اطمینان خواهیم داشت. معمولا ما دارای قاطعیت خواهیم بود زیرا به سایر مردم علاقه مند و در نتیجه دارای مهارت های برقراری ارتباط پیشرفته و مناسب هستیم.
ما دارای رفتار تهاجمی نخواهیم بود زیرا بر این باور نیستیم که حق داریم عقاید خودرا به دیگران تحمیل کنیم. ما مطیع هم نیستیم زیرا می دانیم که آن ها نیز مانند ما حق تحمیل تصمیمات خود را به ما ندارند.
هنگامی که درگیری پیش بیاید افکار ما متوجه حل مشکل و برقراری سازش می شود.
جولی هی تاکید می کند که ما باید با فرمول «من خوبم - تو خوبی» موقعیت های متفاوت کاری را در ذهن مجسم کنیم و سپس با برنامه ریزی برای بهترین برخورد ممکن با مشکلات خود را آماده اجرای سناریوی مورد نظرمان کنیم.
البته اگر ما بخواهیم در روابط خود با سایر مردم به طور موثر عمل کنیم، لازم است بتوانیم تغییرهایی دررفتار خود به وجود آوریم و بسیاری از این تغییرها مستلزم یکسری تغییرهای کوچک هستند.
از دیدگاه «جولی هی» در گام نخست ما باید اهدافمان را بررسی کرده و استانداردی را برای هدف های «کامل» رعایت کنیم که عبارتند از:
۱) قابل اندازه گیری:
اندازه گیری پیشرفت بسیار اهمیت دارد. وقتی بتوانیم به خودمان به خاطر انجام برنامه ای که طرح کرده ایم تبریک بگوییم، این امر موجب تقویت ما می شود. بدون اندازه گیری کافی رضایت ناشی از دانستن آن که به هدف های خود رسیده ایم را از دست می دهیم. همچنین ما نیاز به اندازه گیری داریم تا بفهمیم چه زمان تغییر را به رفتار معمولی و روزمره خود تبدیل کرده ایم سپس خواهیم توانست به مشکل بعدی بپردازیم.
۲) مهارپذیری:
ما فقط می توانیم رفتار خود را تغییر دهیم نه رفتار دیگران را. پس باید تنها در این جهت برنامه ریزی کرده و هدف را تعریف کنیم و به آزادی عمل دیگران توجه داشته باشیم.
۳) برانگیختگی:
لازم است هدف ما رضایت ما را در پی داشته باشد تا با انرژی آن را سامان دهیم. از دیدگاه هی همچنین روشی که ما برای چارچوب قرار دادن هدف های خود به کار می بریم دارای اهمیت است. به دیگر سخن اگر ما روی نقاط ضعف خود تمرکز کنیم آن ها را تقویت می کنیم.
ما باید هدف های دیگری را در جریان ارتباط بهتر با دیگران مشخص کنیم که روی از بین بردن نقاط ضعف ما تاثیر گذارد.
برای مثال برای بهبود یک رابطه به چیزهای مشترکی که با آن ها داریم توجه کنیم و هنگامی که به افراد نزدیک می شویم به این موضوع فکر نکنیم که «من نباید عصبانی شوم» چون ممکن است درست همان کاری را که نمی خواهیم، انجام دهیم. بلکه باید به خودمان بگوییم «من باید مهربان باشم.»
در مثال سازنده دیگری «جولی هی» با یادآوری خاطره اولین دوچرخه سواری ما می گوید که درست باید با همان سازوکار حرکت کنیم یعنی همان گونه که برای آموختن دوچرخه سواری محل آرامی را انتخاب کردیم نه جاده ای شلوغ را باید بپذیریم که آموختن مهارت های جدید توسط افراد در محیط های کاری نیاز به محلی آرام دارد.
پس باید به دقت در محیط های کار آرامش را برقرار کرد تا نتایج دلخواه خود را در مدت زمان لازم به دست آورد.
همچنین امکان دارد ما متوجه شویم که روش جدید رفتاری ما در محیط کار فاقد تاثیری که انتظار داشتیم است و شاید حتی به نظر اشتباه یا نامربوط بیاید.
در این جا هم «جولی هی» مثال دوچرخه سواری را یادآور شده و تاکید می کند که به جای این که شتابان به حرکت درآییم، برای به دست آوردن مهارت رفتار بهتر در محیط کار به روش مناسب ارتباط را برقرار کنیم و با زبان بدن، لحن صحبت و محتوای حرف ها را برای پاسخ به گروه دیگر هماهنگ کرده و بدون خشونت به تمرین ادامه دهیم.
چرا که تنها در این صورت است که به جای واکنش های مقطعی در برابر رفتارهای گوناگون در محیط کار و مشاجره های بی پایان ابتدا خود را متقاعد می کنیم که تغییر رفتارمان لازم است و سپس دیگران را به برخوردی متین تر فرا می خوانیم.
اخطار نهایی نویسنده کتاب هم این است که اگر رفتار خود را تغییر دادید تعجب نکنید اگر واکنش مردم در مقابل شما درست همان گونه باشد که گویی هنوز همان رفتار سابق را انجام می دهید باید برای این مساله آمادگی داشته و مقاومت کنیم.
چراکه سرانجام روزی خواهد رسید که افراد هم تاثیر رفتار جدید شما را خواهند پذیرفت و الگوی قدیمی رفتار با شما را به فراموشی خواهند سپرد.
آگاهی فردی بیش تر و تنظیم رفتار براساس استراتژی های کاری و اصول اخلاقی به جای برخوردهای واکنشی و عصبی می تواند محیط کاری مناسب تری را برای افراد رقم زند. افرادی که می پذیرند نمی توانند دیگران را تغییر دهند اما می توانند روش ها و رفتارهای خود را عوض کرده و پاسخ های مناسبی را هم دریافت کنند.
«روانشناسی موفقیت در محیط کار، من خوب نیستم، تو خوبی،» نوشته «جولی هی» با ترجمه «پروین عظیمی» (قاسم زاده) را انتشارات نشر دنیای نو در ۲۵۳ صفحه و با قیمت ۰۰۰ر۲۸ ریال رهسپار بازار کتاب کرده است.
منبع : روزنامه سرمایه


همچنین مشاهده کنید