تروریسم؛ دغدغه جدید ورزش

می توان گفت یورو ۲۰۰۸ از جنبه هایی منحصر به فرد است. این تورنمنت، اولین مسابقات فوتبالی ۲۰ سال اخیر است که بدون جنون رسانه یی درباره هولیگان ها انجام می شود. طبق سنت قبل از هر تورنمنتی برنامه های تلویزیونی «ژنرال های هولیگان» را که با جدیدترین سلاح ها مجهز شده اند تا نقشه «جنگ های زمین چمن» را بین «ارتش های هواداری» پیاده کنند نشان می دهند.
این بار دیگر چنین اتفاقی نمی افتد. به نظر می رسد هولیگانیسم از بین رفته و انگلیس به عنوان بزرگ ترین صادرکننده اش به یورو ۲۰۰۸ صعود نکرده است. مارتین کالن رئیس پلیس عملیاتی این تورنمنت می گوید؛«اتفاقات زیادی از سال ۹۲ برایمان نیفتاده است. یک اتفاق کوچک در سال ۲۰۰۰ و در بلژیک از سوی هواداران انگلیسی در شارلروا رخ داد اما این درگیری خیلی کوچک تر از آن چیزی بود که همه گفتند.» اما امسال نگرانی جدی تر یورو ۲۰۰۸ و بازی های المپیک پکن را تهدید می کند؛ تروریسم. تروریسم از داستان های خبری بیرون افتاده است و تبدیل به همان سوژه نه چندان دلچسب رسانه یی شده که قبل از حملات ۱۱ سپتامبر بود. مسوولان معمولاً کمتر از توطئه ها علیه تورنمنت های فوتبالی حرف می زنند. این حرف نزدن ترس آنها را از دور کردن هواداران و انگیزه دادن به تروریست ها نشان می دهد. با این حال تروریست ها تقریباً هر تورنمنت مدرنی را نشانه گرفته اند. چند مثال ساده این مساله را به خوبی نشان می دهد؛
۱) دو هفته پیش از شروع رقابت های جام جهانی ۹۸، پلیس اروپایی از یک توطئه خبر داد و بیش از صد نفر را در هفت کشور دستگیر کرد. آن موقع سوژه تروریسم کسل کننده بود و این توطئه خیلی زود فراموش شد. اما آن چیزی که از نامه های اعضای «گروه مسلح الجزایر» (GIA) و جزئیات آنها برمی آید این است که آنها قصد حمله به بازی انگلیس- تونس را داشتند. آدام رابینسون اسم مستعار خبرنگاری در خاورمیانه بود که گزارش وسیعی از این توطئه ارائه کرد. تروریست های الجزایری که از سوی اسامه بن لادن حمایت می شدند، استادیوم مارسی را هدف گرفته بودند؛ اینکه به بازیکنان انگلیسی شلیک کنند و نارنجک داخل جایگاه ها بیندازند. بعد از آن، همکاران شان قرار بود وارد هتل امریکایی ها شوند و بازیکنان را از بین ببرند. عده یی دیگر هم قرار بود هواپیمایی را به پایگاه هسته یی فرانسه نزدیک «پواتیه» بکوبند. شاید این نامه ها لیست آرزومندانه تروریست ها به شمار می رفت اما هیچ کدام از این تروریست ها هدفی جز عملی کردن آنها نداشتند.
۲) GIA الجزایر یک بار دیگر شانس خود را در یورو ۲۰۰۰ آزمایش کرد. سرویس اطلاعاتی فرانسه فهمید که عادل میشا، کسی که به خاطر توطئه علیه جام جهانی ۹۸ در زندان به سر می برد، با تلفن همراهش به هلند تلفن کرده و برنامه حمله یی را علیه یورو طراحی کرده بود.
۳) کمی قبل از آغاز یورو ۲۰۰۴ در پرتغال، سه نیروی افراطی و مذهبی هلندی در پرتغال دستگیر شدند. شک به آنها به خاطر تصمیم به پیاده کردن توطئه حمله به ژوزه مانوئل باروسو نخست وزیر پرتغال و دیگر چهره های سیاسی بود. پلیس پرتغال آنها را اخراج کرد و هیچ کس هم از این موضوع باخبر نشد.
۴) یک عراقی که بعدها مشخص شد متعلق به نیروهای تروریستی افراطی این کشور بوده است، در نزدیکی استادیوم مونیخ پیش از بازی افتتاحیه جام جهانی ۲۰۰۶ دیده شده بود. رفتار مشکوک او سبب دستگیری اش شد. حین بازجویی پلیس، او از آلمان فرار کرد. یواخیم هرمان وزیر داخلی ایالت باواریا، این اتفاق را ماه مارس امسال علنی کرد.
یکی از افسران نیروی هوایی امریکا که از تیم کشورش در رقابت های جام جهانی ۲۰۰۶ محافظت می کرد گفت که حدود یک ماه قبل از شروع این تورنمنت، او «هشدار»هایی از سوی گروه های تروریستی دریافت کرده بود.
بعضی از نقشه ها و توطئه ها حال آدم را به هم می زنند اما اگر هر کدام اجرایی شود، اوضاع وحشتناک خواهد شد. حالا سوئیس و اتریش به عنوان میزبانان یورو ۲۰۰۸، وقت زیادی را صرف نگرانی هایشان درباره تروریسم می کنند. در یورو ۲۰۰۴، هواپیماهای ناتو با ایجاد ممنوعیت پرواز بر فراز پرتغال، از این کشور پاسداری می کردند.
گرچه برای یک تروریست خیلی راحت خواهد بود که بخواهد مثلاً خودش را در ایستگاه قطار در روز مسابقه منفجر کند. این اتفاق تبلیغات جهانی مورد نظرش را گارانتی می کند آن هم در شرایطی که بمب گذاری های انتحاری به سختی در تلویزیون نشان داده می شوند. گزارشی که انستیتو COT هلند درباره امنیت، ایمنی و مدیریت بحران درباره یورو ۲۰۰۴ ارائه داد، تهدیدهای اصلی تروریست ها درباره این تورنمنت ها را نشان می دهد؛
۱) گروه های مذهبی،
۲) گروه های تروریستی سنتی از جمله تروریست های متبوع کشورهای شرکت کننده،
۳) جرائم سازمان یافته،
۴) دیوانه ها.
سیمور هرش نویسنده بزرگ امریکایی درباره سرویس های اطلاعاتی ریسک تورنمنت های ورزشی را این طور توصیف می کند؛ «شما باید همیشه نگرانش باشید.» چین هم به همین دلیل نگران است. رونالد نوبل رئیس اینترپول (پلیس بین الملل) هفته گذشته از احتمال حمله القاعده به المپیک پکن خبر داد. او اعلام کرد وضعیت امنیتی از سپتامبر ۲۰۰۷ «کاملاً تغییر کرده است»، زمانی که اینترپول اطلاعات مشخصی از تهدیدهای تروریستی علیه المپیک نداشت. رسانه های چینی اغلب از توطئه های داخلی علیه المپیک و خنثی شدن آنها خبر می دهند. رعنا میتر تاریخدان چین مدرن در دانشگاه آکسفورد انگلیس درباره چنین توطئه هایی می گوید؛«حرف زدن از آنچه رویای مسوولان است که خوب باشند، آسان است اما بمب ها در چین منفجر خواهند شد.»

سایمون کوپر
نویسنده آزاد هلندی

منبع : روزنامه اعتماد