جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

۳ سهمیه برای لیگ ایران


۳ سهمیه برای لیگ ایران
فدراسیون فوتبال ایران امیدوار است در صورت جبران ۴ امتیاز کسری این نهاد در محاسبات AFC و رسیدن به حد نصاب مقرر، از فصل آینده به جای دو نماینده معمول ۳ سهمیه در جام قهرمانان باشگاه های آسیا داشته باشد.
حتی در حرف های مهدی تاج نایب رییس اول فدراسیون ایران به طور شفاف و صریح مشخص نیست که کسری امتیاز فدراسیون در محاسبات و نظرگاه کنفدراسیون فوتبال آسیا ۴ امتیاز است یا ۱۱ امتیاز اما در هر حال تاج معتقد است که مانورها و رفت و آمدهای اخیر سبب شده است AFC کسری امتیازات ایران را جبران شده بی انگارد و آن را به حساب ما بریزد و در آن صورت سازمان حاکم بر فوتبال آسیا به ما اجازه خواهد داد که سه تیم برنده و برتر خود را راهی جام باشگاه های آسیا کنیم و از دو سهمیه سال های اخیر فراتر رویم. به گفته تاج، این باور را نه فقط او بلکه عزیز محمدی، غفاری ، خبیری و سایر اعضای هیات رییسه و کمیته های مختلف فدراسیون دارند و همگی گمان می کنند که AFC در مطالعات اخیرش و در پی گسیل نماینده هایش به تهران به این نتیجه رسیده که ایران تقریبا نیازها و شروط این سازمان را برآورده کرده است و از این رو می تواند با نماینده هایی بیش از گذشته قدم به جام نخست باشگاه های از قاره بگذارد.
● دور از استاندارد
این که نماینده سوم احتمالی ما تیم دوم لیگ خواهد بود و یا تیمی دیگر باید صبر کرد و دید، اما مهم تر از مشخص شدن تکلیف این مساله، کامل شدن شرایط و ویژگی های فوتبال ما باید به گونه ای باشد که خودمان احساس کنیم باشگاه هایی واجد شرایط و پویا داریم و از تیم هایی بهره می بریم که می توانند نماینده هایی شایسته برای فوتبال ما در آسیا باشند و اعتبار کسب کنند و نه این که همیشه احساس شود به لحاظ تشکیلاتی و استراتژیک و ساختاری کم دارند و از توان و سازمان لازم بهره نبرند.
طرح افزایش احتمالی سهمیه ایران در فوتبال جام قهرمانان باشگاه های آسیا در حالی در دست اقدام و اجرا است که از زمان ادغام دو جام باشگاهی قبلی آسیا و تشکیل یک جام واحد از این طریق به نام جام قهرمانان قاره، فقط یک بار توانسته ایم به فینال برسیم و آن هم توسط سپاهان در فصل گذشته بوده است که به قهرمانی هم منجر نشد. آنچه ضعف بزرگ تری در فوتبال باشگاهی ما محسوب می شود نه در درجه اول رکورد ضعیف فوق بلکه داشتن باشگاه هایی است که بسیاری از آنها استانداردهای لازم را ندارند و واژه حرفه ای را برنمی تابند و در حالی که AFC بر حرفه ای بودن باشگاه های آسیا پای فشرده و آن را شرط پذیرش و تعیین میزان سهمیه کشورها از سال ۲۰۰۹ به بعد قرار داده، این بزرگ ترین ایرادی است که می توان نزد ما سراغ کرد. بر همین اساس نمی توان فهمید که چطور فدراسیون فوتبال و تعدادی از سران آن احساس می کنند کسر امتیازات ما از نظرگاه AFC منتفی و این مساله حل شده است و بدین خاطر آنها به ما اجازه خواهند داد که از این پس و احتمالا از ۲۰۰۹ به بعد با ۳ تیم پای در پیکارهای فوق بگذاریم. درست است که بخشی از از سهمیه کشورها را توان بالقوه فوتبال آنان تعیین می کند و با این حساب اختصاص دادن ۳ سهمیه به ایران نوعی جوابگویی به این قدرت و ظرفیت خواهد بود، اما از یک سو ما همان طور که پیشتر نیز آوردیم اصلا بیلان و کارنامه درخشانی در جام باشگاه های آسیا نداریم و از جانب دیگر ضعف های ساختاری و تشکیلاتی فوتبال ما به گونه ای است که نمی تواند دلیل و مقدمه ای بر افزودن سهمیه فوتبال ایران در این رقابت ها باشد.
● کدام تناسب؟
حتی در بررسی اخیر نمایندگان AFC از ایران، صلاحیت ورزشگاه فولادشهر برای میزبانی مسابقات خانگی سپاهان در این جام رد و به تیم اصفهانی تکلیف شد که بازی های فوق را در ورزشگاه آزادی تهران برگزار کند. بر همین منوال عجیب می نماید که AFC فوتبال باشگاهی ایران را حل کننده مشکلاتش و تامین کننده نیازهای خود و چیزهایی بی انگارد که نبود آن باعث کسر امتیازاتی از کارنامه و حساب کشورمان در محاسبات کنفدراسیون فوتبال آسیا شده بود. این سازمان از چندی پیش اعلام کرد که از سال ۲۰۰۹ با در نظر گرفتن شاخصه هایی فقط به تیم هایی اجازه شرکت در مسابقات باشگاهی آسیا را می دهد که با ضوابط تعیین شده توسط این نهاد همخوانی داشته باشند و در غیر این صورت از دنیای لیگ به اصطلاح حرفه ای فوتبال قاره دور خواهند ماند، یک بررسی حتی اجمالی در وضعیت باشگاه های ما این نکته را روشن می کند که به رغم گذشت بیش از یک سال از هشدار AFC تغییر و ترمیم چندانی در وضعیت آنان پدیدار نشده و شرایط همانی است که قبلا بود. این که این امر چه تناسب و ارتباطی با حرف های اخیر سران فوتبال ایران در خصوص جبران کسر امتیازات تشکیلاتی فوتبال کشور و باز پس گیری امتیازات دارد، مساله ای است که نامشخص می نماید و بهتر است همان مسوولان پاسخ آن را بدهند، اما قدر مسلم این که روزهای پرکار و دشوار بیشتری در انتظار فوتبال باشگاهی ما است. روزهایی که اگر از حال فکری برای آن نکنیم، مشکلات بزرگ تری از معضلات کنونی برای ما بروز خواهد کرد.
منبع : روزنامه جوان


همچنین مشاهده کنید