انتخابات آمریکا؛ رقابتی پرحاشیه

«قبل از آن که از انتخابات آمریکا سخن به میان آوریم، باید نگاهی به اساسنامه تشکیلاتی دو حزب سیاسی آمریکا یعنی حزب دموکرات و حزب جمهوری خواه داشته باشیم. اساسا قبل از آن که یک حزب سیاسی تشکیل شود هرم ریاستی این حزب تشکیل می شود و پس از آن این حزب به ریاست تعیین شده اداره می شود. جالب است بدانیم هیچ یک از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه آمریکا از این مزیت اصلی که یک حزب سیاسی از آن برخوردار است، برخوردار نیستند. یک حزب سیاسی استراتژی واحد و مشخصی را از خود ارائه می دهد و معمولاً تمامی نمایندگان این حزب بر اساس این استراتژی حرکت می کنند. آیا نمایندگان حزب دموکرات آمریکا که در حال حاضر با ارائه برنامه های مختلف به رقابت شدید با یکدیگر می پردازند هر دو استراتژی واحدی در قبال قضایای داخلی و خارجی آمریکا دنبال می کنند؟ آیا موضع گیری آنها در مقابل این قضایا واحد یا اندکی مختلف است؟» احمد عمرابی، تحلیلگر روزنامه البیان با ارائه تحلیلی درباره انتخابات آمریکا تحت عنوان «انتخابات آمریکا روندی بیهوده در قالب ظاهری دموکراتیک» می نویسد: «برای توضیح دادن بیشتر این امر کافی است نگاهی به برنامه انتخاباتی حزب دموکرات آمریکا داشته باشیم. در حالی که باراک اوباما، نماینده حزب دموکرات آمریکا اعلام می دارد در صورتی که موفق به پیروزی در انتخابات آمریکا شود گفت وگوهای مستقیمی را با هر یک از کشورهای ایران، کوبا و کره شمالی برقرار خواهد ساخت. هیلاری کلینتون، دیگر نماینده حزب دموکرات آمریکا با اتخاذ موضع گیری بسیار متفاوت تری نسبت به اوباما اعلام می دارد که این کشورها بزرگترین خطر برای آمریکا را تشکیل می دهند و برقراری هرگونه ارتباط با این کشورها به مثابه ایجاد خطر برای امنیت ملی آمریکا محسوب می شود. سؤالی که در اینجا مطرح است آن است که چه کسی از این دو یعنی اوباما و کلینتون نماینده اصلی حزب دموکرات آمریکا است یا به عبارتی دیگر برنامه انتخاباتی کدام یک از این دو کاندیدا به استراتژی اصلی حزب دموکرات آمریکا نزدیک است.
با اندکی تأمل می بینیم که هرگونه تلاش و تقلایی برای پاسخ دادن به این سؤال به در بسته برخورد می کند و ما مجبوریم سؤال دیگری در این زمینه مطرح کنیم که آیا اصلا حزب دموکرات آمریکا موضع گیری رسمی و مشخصی در قبال قضایای داخلی و خارجی دارد و اگر دارد تاکنون با چه عنوانی مطرح ساخته است. این گونه سؤالها تنها بر حزب دموکرات آمریکا منطبق نیست بلکه شامل حزب جمهوریخواه آمریکا نیز می شود که آیا این حزب از ایدئولوژی و استراتژی مشخصی در قبال قضایای داخلی و خارجی آمریکا برخوردار است و اصلا آیا بر اساس این ایدئولوژی و استراتژی منتسب به هر یک از این دو حزب می توان دو حزب دموکرات و جمهوریخواه آمریکا را رسما در دایره تعاریف احزاب سیاسی قرار داد.» در ادامه عنوان شده است: «تا به امروز رقابت انتخاباتی میان دو نماینده حزب دموکرات آمریکا مشخص ساخته است که دو نماینده این حزب یعنی اوباما و کلینتون بیشتر برنامه بزرگ نمایی و غوغاسازی در این کشور را دنبال می کنند و تا به امروز برنامه سیاسی مشخصی از خود ارائه نداده اند، برنامه ای که بتوانند تا واپسین لحظات این رقابت انتخاباتی به آن پایبند باشند. چندی پیش اوباما در سخنرانی خود که در چارچوب رقابت انتخاباتی انجام می گرفت با انتقاد شدید از کلینتون اعلام داشت که وی در رای گیری مجلس سنای آمریکا به نفع جنگ علیه عراق رای داده است و این نشان می دهد که وی فاقد حکمت و دانش لازم برای عهده دار شدن ریاست جمهوری آمریکاست.
کلینتون در پاسخ به این اتهام اوباما اعلام داشت که وی از تجربه سیاسی لازم برای عهده دار شدن زمام امور آمریکا برخوردار نیست و در صورتی که وی در انتخابات پیروز شود نخواهد توانست که در وضعیت اضطراری تصمیم گیری مناسب را اتخاذ کند؛ کلینتون اوباما را به مرد حرف نه مرد عمل توصیف کرد. این گونه رقابت انتخاباتی میان اوباما و کلینتون بعضا به درجه ای می رسد که باید از آن به عنوان رسوایی سیاسی برای حزب دموکرات آمریکا یاد کرد.
از سیاست بزرگنمایی و غوغاسازی نمایندگان حزب دموکرات آمریکا سخن به میان آوردیم و لازم است که نمونه ای از این بزرگنمایی را در این جا بیاوریم. کلینتون در یکی از سخنرانی های خود که در چارچوب رقابت انتخاباتی انجام می داد از ضرورت داشتن بی باکی و شجاعت لازم در شخصیت رئیس جمهور آینده آمریکا سخن به میان آورد و پس از آن داستانی از سفر خود به بوسنی در سالهای جنگ را برای حاضران روایت کرد.به گزارش ایسنا،وی داستان سفر خود به بوسنی را این چنین آغاز کرد که در حالی که صدای گلوله های تک تیراندازان مستقر در اطراف فرودگاه به اوج خود رسیده بود از میان این گلوله ها عبور کرده و وارد بوسنی شد اما اندکی بعد یکی از شبکه های آمریکایی برای افشای ساختگی بودن این داستان فیلمی از ورود کلینتون به بوسنی را پخش کرد که نشان می داد وی در حالی از هواپیما پیاده و وارد زمین فرودگاه بوسنی شد که دو ردیف از کودکان بوسنیایی با در دست داشتن گلهای سرخ به استقبال وی رفته بودند. این همان رسوایی است که اندکی پیش از آن سخن گفتیم.» در انتهای این تحلیل آمده است: «اما نتیجه ای که می توان پس از ارائه مختصر مفیدی از ساختار احزاب سیاسی آمریکا و روند انتخاباتی در این کشور گرفت آن است که انتخابات آمریکا چیزی بیش از یک بازی بیهوده در چارچوب یک نظام حزبی بی هویت و غیر واقعی نیست و گرداننده های واقعی و اصلی تمامی روند انتخاباتی و سیاست گذاری های داخلی و خارجی در آمریکا به تعبیری با چشم مسلح دیده نمی شوند.
این گرداننده ها گروه های مخفی فشار هستند که در چارچوب منافع و اهداف گروه های لابی صهیونیسم در آمریکا و شرکت های نظامی آمریکایی عمل می کنند و در واقع این گروه ها همان کسانی هستند که حمایت های مالی از رقابت های انتخاباتی جاری در آمریکا را چه از سوی دموکرات ها و چه از سوی جمهوری خواهان تأمین می کنند و در آخر سرنوشت هر یک از کاندیداهای جمهوری خواه و دموکرات آمریکا به دست این گروه های فشار رقم زده خواهد شد و مردم آمریکا و این برنامه های متنوع انتخاباتی چیزی جز عروسک های خیمه شب بازی نیستند که توسط این گروه ها به هر سویی سوق داده می شوند.»

منبع : روزنامه ابرار