چهارشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 24 April, 2024
مجله ویستا
رفیق نوجوانتان باشید
نوجوانان دلی پاک و روحی پرشور دارند. آنان در حساس ترین و بحرانی ترین دوران زندگی خود به سر می برند و نیازمند هدایت، حمایت و همدلی اند. نوجوان نهال نو رسیده ای است که برای رشد و بالندگی به باغبانی دلسوز و روشن بین نیاز دارد تا او را از آفت ها و حادثه ها در امان دارد.
بها دادن به نوجوانان و کوشیدن در تربیت و ارشاد آنان، بی گمان یکی از نشانه های آشکار رشد فرهنگی یک جامعه است. برخلاف گمان برخی مردم، تربیت به طور کلی کاری بسیار دشوار است بویژه تربیت و هدایت نوجوانان، دارای پیچیدگی ها و نکته های ظریف بسیاری است. شاید گفته حکیمانه کانت، متفکر و فیلسوف، حق مطلب را در این زمینه ادا کرده باشد: «دو کار هست که در دشواری، هیچ کار دیگری به پای آن نمی رسد؛ مملکت داری و تربیت.»
تربیت انسان به عنوان موجودی پیچیده و عظیم، کاری سخت و دشوار است. پیچیدگی های روحی انسان به حدی است که نمی توان رفتار او را به سادگی تحت ضابطه ای مشخص درآورد و از آن آسوده خاطر شد. «برتراند راسل» فیلسوف انگلیسی در این زمینه کتاب هایی تألیف کرده است اما اعتراف می کند: «گفتار من در این باره بهتر از کردارم بود.» این ها همه نشان می دهد که نباید تربیت را کاری سهل و آسان پنداشت که نیاز به هیچ گونه آموزش و تخصصی ندارد. فرزندان ما در دوران زندگی خود مراحل مختلفی را طی می کنند و در هر مرحله نیازهای تربیتی ویژه ای دارند. بدون آشنایی با این مراحل تربیتی و برخورداری از مهارت های لازم، چگونه می توانیم فرزندان خود را تربیت کنیم شاید برخی از پدران و مادران گمان می کنند که اگر شرایط مادی و امکانات تحصیلی را برای فرزندان خود فراهم آورند، وظیفه خود را به خوبی انجام داده اند؛ حال آن که وظیفه پدر و مادر بسیار فراتر از اینهاست. خانواده کانون پذیرایی از نسل آینده است. در این کانون، نهال ارزش های انسانی که بذر آن در لحظه آفرینش در ضمیر آدمیان پاشیده شده است، رشد کرده و به بار می نشیند. از این رو هیچ یک از نهادهای اجتماعی نمی توانند نقشی را که خانواده در ساختار فکری، روحی و اخلاقی انسان دارد، ایفا کنند.
اگر خانواده ها نقش خود را به درستی ایفا نکنند، نهادهای اجتماعی دیگر از جمله نهادهای آموزشی و رسانه ها نمی توانند این خلأ را پر کنند.
دشواری ها و پیچیدگی های تربیت فرزند دردوره نوجوانی بیش از هردوران دیگر است؛ زیرا در این دوره نوجوان به طور ناگهانی با جهشی فکری و عاطفی خود را از دوران کودکی جدا می کند. شخصیت کنونی نوجوان می طلبد که خانواده در برخورد با او روشن بین، شکیبا و هوشیار باشد و به سرعت دریابد که او یک «کودک» نیست. از این رو بسیاری از خانواده ها در روابط خود با فرزندان نوجوان مشکلاتی دارند که اگر از آگاهی های لازم برخوردار نباشند شاید این مسئله عواقب ناخواسته ای به دنبال داشته باشد.
بسیاری از مشکلات اخلاقی و رفتاری نوجوانان ریشه در برخوردهای نامناسب پدران، مادران و مربیان دارد. تجربه نشان می دهد در بیشتر موارد که نوجوانان در خانواده ای آگاه رشد می یابند یا از مربی شایسته ای برخوردارند، زندگی سالم و موفقی دارند. این نشان می دهد که نوجوانان به خوبی تربیت پذیر هستند و اگر نابسامانی هایی در اخلاق و رفتار برخی از آنان مشاهده می شود، ناشی از نبود تربیت صحیح است. پیامبر اسلام (ص) می فرماید: «به شما درباره نوجوانان و جوانان سفارش می کنیم زیرا آنها دارای قلبی رقیق تر و فضیلت پذیرترند.»
امام علی (ع) می فرماید: «دل نوجوان مانند زمین خالی از گیاه و درخت است که هر بذری در آن افشانده شود، می پذیرد و در خود می پرورد؛ پس فرزند عزیزم، من در آغاز جوانی ات به ادب و تربیت تو پرداختم قبل از آن که دلت سخت گردد و از پذیرش چیزهای خوب سرباز زند.»
اگر والدین به وظیفه خود در قبال این سرمایه ها توجه نکنند، باید برای رویارویی با عواقب تلخ غفلت خود آماده باشند. در آموزش های دینی ما بر مسئولیت پدران و مادران در تربیت فرزند بسیار تأکید شده است و تصریح شده همچنان که والدین را بر فرزندان حقوقی است، فرزندان را نیز بر والدین خود حقوقی است که از آنها در مورد این حقوق در پیشگاه الهی بازخواست خواهد شد. در روایات اسلامی آمده است: همچنان که فرزند عاق پدر و مادر می شود، پدر و مادر نیز برای سهل انگاری در انجام وظایف خویش، بازخواست می شوند.
در گذشته، اختلاف میان دونسل که در یک خانواده محسوس و عمیق نبود، اما در حال حاضر، پیشرفت صنعت و فناوری موجب شده است که صحنه های زندگی پیوسته تغییر کند و مسائل جدیدی به وجود آید؛ تا آنجا که تفاوت موجود میان دونسل بویژه در شهرهای بزرگ بسیار آشکار، چشمگیر و عمیق است. برای جبران این مسئله لازم است بکوشیم شرایطی را که فرزندان ما در آن قرار دارند به درستی درک کنیم و آن را با شرایطی که روزگاری که خود در آن زندگی می کردیم، مقایسه نکنیم. شرایطی که آنها در آن به سر می برند با شرایطی که ما در آن بوده ایم، بسیار متفاوت است؛ بنابراین مقایسه کردن وضع خود در گذشته، با وضع فعلی فرزندان، کار درستی نیست. در عوض باید با گسترش دید فرهنگی، تا آنجا که می توانیم با قافله زمان همراه باشیم و عقب نمانیم و در نتیجه، قدرت همزبانی، همراهی و تفاهم با فرزندان خود را از دست ندهیم و نسبت به آنها غریبه و بیگانه نشویم. فرزندان جوان ما هنگامی که می بینند ما با دنیای فکری و روحی آنها به کلی بیگانه و ناآشناییم، چگونه می توانند به ما به عنوان یک راهنما اعتماد کنند
زهرا خلیلی
منبع : روزنامه ایران
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران پاکستان مجلس شورای اسلامی رئیسی دولت رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی ایران و پاکستان حجاب مجلس دولت سیزدهم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
تهران سیل پلیس هواشناسی بارش باران فراجا شهرداری تهران فضای مجازی وزارت بهداشت سلامت قتل سازمان هواشناسی
بانک مرکزی خودرو قیمت خودرو ایران خودرو قیمت طلا قیمت دلار بازار خودرو دلار سایپا بورس تورم ارز
کتاب تلویزیون رادیو سینمای ایران سریال مهران مدیری نمایشگاه کتاب سینما فیلم تئاتر معماری فیلم سینمایی
کنکور ۱۴۰۳ دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان بنیاد ملی نخبگان
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه آمریکا روسیه فلسطین جنگ غزه چین اتحادیه اروپا ترکیه عملیات وعده صادق اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال باشگاه پرسپولیس اوسمار ویرا باشگاه استقلال رئال مادرید بارسلونا بازی سپاهان فوتسال لیگ برتر
گوگل همراه اول ایلان ماسک اپل شیائومی مایکروسافت هوش مصنوعی تبلیغات فناوری تلگرام سامسونگ ناسا
افسردگی یبوست پیری صبحانه