پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

تاریخچه المپیک از دوران باستان تا کنون


تاریخچه المپیک از دوران باستان تا کنون
بازی های المپیک که به عنوان بزرگترین جشنواره ورزشی هر چهار سال یکبار در کشوری از جهان شناخته شده ما برگزار می شود با آنکه در روزگاران گذشته گذشته بسیار دور که پیشرفت های علم و صنعت تا این پایه نبود و همه چیز ابتدایی می نمود تفاوتی فاحش یافته است. این تفاوت و دگرگونی در زمینه های گوناگون را حتی در صد ساله اخیر می توان دید. آنچه در سال ۱۸۹۶ م. در آتن بنام بازی های جدید المپیک بر گزار شد با آنچه در مونیخ مونترال و مسکو و لس آنجلس انجام شد قابل قیاس نیست. پژوهشگران بیش از یک قرن است که در زمینه پاگیری و پیدایش بازی های باستان در یونان به کاوش پرداخته و همه ساله صد ها کتاب و رساله و فیلم تهیه و تدوین نمایند. ولی خلاصه و جوهر کلام اینکه نویسندگان دهه اول آنچه به رشته تحریر درآورده اند امروز هم معتبر و پا برجا است.زیرا زمینه تحقیق وقتی بر یک مدار باشد و گذشته به درستی روشن نباشد نتایج حاصله نیز هم شکل و یکسان خواهد بود و به ناچار از همان گذرگاه ما هم این مراسم سنتی و باستانی را مورد تحلیل قرار می دهیم.
● تابستان سال ۷۷۶ پیش از میلاد:
چهل و پنج هزار یونانی در بعد از ظهر یک روز تابستانی در سال ۷۷۶ پیش از تولد مسیح در یک ورزشگاه وسیع شیبدار که چمنزاری وسیع آن را احاطه کرده بود بر پای ایستادند و ضمن شادی بسیار و هورا کشیدن ((کروئبوس)) (coroebus) یک آشپز مقیم نزدیکی های آلیس را که در یک مسابقه دوی سرعت به مقام قهرمانی رسیده و حریفان خود را پشت سر نهاده بود تشویق کردند. این مسابقه تقریبا دویست یارد بود و او نخستین مرد پیروز در مسابقه های المپیک بود ...
البته بازی ها پیش از این مسابقه هم جریان داشت ولی در جایی ثبت نشده بود بنابراین در تاریخ سال ۷۷۶ پیش از میلاد نخستین سال بازی ها و((کروئبوس)) هم به عنوان نخستین قهرمان المپیک شناخته شده است و جست و جو در رویداد های تاریخی یونان به سال های پیش از ۷۷۶ در زمینه بازی های المپیک به جایی نرسیده است.
از آن سال بازی های المپیک هر چهار سال یکبار برگزار شده است و در حدود هزار و دویست سال بدونه اینکه حتی یک وقفه در جریان مسابقات ایجاد شود ادامه داشته است باید گروهی را به نظر آوریم که هر چهار سال یکبار گرد هم می آیند اینان از همه نقاط یونان و تمام مدیترانه به دشت ((المپیا)) روی می آورند و تنها ورزشکاران شرکت کننده نبودند عده ای هم مردان برجسته دیار خود بودند. جشن های المپیا فقط یک رویداد ورزشی نبوده است در آغاز مراسم ورزشی آمیخته با مسائل مذهبی بوده که کاهنان و شخصیت های مذهبی بر آن نظارت داشته اند هزاران نفر به شکل گروهی حرکت کرده و با هم به این دشت بزرگ می رسیده و مراسمی خاص برگزار میکرده اند.
هنرمندان , نویسندگان , خطیب ها , شاعران و موسیقیدانان ارزشی مخصوص داشته و مورد توجه مردم بودنده اند. آخرین گروه که به بازی ها روی می آوردند کاسبکار ها و دستفروشان و دوره گرد ها بودند که فرآورده های خود را عرضه می کردند و در حقیقت برپا کنندگان بازارهای فصلی بودند.یک اجتماع شکل یافته از مردم های دور و نزدیک , با لهجه های متفاوت (یونانی ها ایتالیائی ها و سیسیلیها) تابع نظمی خاص بودند. بازار ادبیات و موسیقی رونق داشته و دیپلماسی ویژه ای ارتباط ریشه داری را بین اقوام مختلف بسط می داده است.
ورزشکاران جوان مجاز بوده اند که وارد میدان شوند و آمادگی خود را برای نوعی کشتی گیری اعلام دارند و در سوی دیگر میدان ورزش های سبک صورت می گرفته است. در کنار میدان مسابقه چهار دیوار سر پوشیده ای وجود داشته که کشتی گیران در آنجا به بدن خود روغن زیتون مالیده و خودرا آماده می ساخته اند. این سالن با میدان مرتبط بود و در کنار آن منبع کوچکی قرار داده بودند تا کشتی گیران بدن های آغشته به شن نرم و روغن را شست و شو دهندو پاک کنند و از دالان ها و کوچه های سر بسته می گذشته اند.
جوانان یونانی پرورش تن را یک فرضیه می دانستند ورزشکاران طول میدان را که یک ((استاد)) می گفتند و برابر با ۱۹۲/۲۷ متر بود می دویدند. تصور کنیم که دور تا دور میدان ۴۵۰۰۰ نفر گرد آمده و ورزشکاران دیار خود را تشویق می کند. دوندگان در خط آغاز در کنار هم بر روی خطوط سنگی می ایستادند و در یک لحظه تلاش آغاز می شد. جوانان چهار سال تمرین می کردند تا در جشن ((المپیا)) به پیروزی برسند تاج زیتون بر سر نهند و شاعران در مدح آنان قصیده بخوانند مجسمه سازان به طرز شگفت آور مجسمه آنان را از مرمر و سنگ های سخت بتراشند و نامشان باقی بماند.
در گوشه میدان ((المپیا)) گذرگاهی به نام ((کریپت)) که معنی آن ((گذرگاه پنهان)) است وجود دارد که به استادیوم می رسد بر روی دیوار ها آثاری از مجسمه های گچی دیده می شود از این کوچه هزاران ورزشکار عبور کرده اند که حالا دیگر آثاری از آنان نمی توان یافت. بلوک ها و ستون های سنگی خوش تراش نشانه ای است از آبادی دشت ((المپیا)) این که در حدود چهل و پنج هزار نفر برای دیدن جشن ها به این مکان روی می آورده اند آنان برای سکنی خوراک و رفت و آمد ها و زندگی موقت چند روزه نیاز هایی داشتند و این نکته را هم از یاد نبریم که شرکت کنندگان در پیکار های ورزشی تنها از یونان نبوده اند از تمام مدیترانه که به یونانی تکلم می کرده اند از سیسیل به جنوب فرانسه و از سوی دیگر به جنوب روسیه امروزی در آسیای صغیر. رشته های ورزشی در ابتدا به دویدن و ارابه رانی و ((پنتاتلن)) و پرش ها و پرتاب دیسک و پرتاب نیزه و سر انجام کشتی گیری اختصاص داشته و به تدریج تغییر کرده و روبه تکامل نهاده است. ورزشی که در دوره باستان سر و صدای زیادی به پا کرده بود و طرفداران پرشماری داشته است نوعی کشتی گیری و مشت زنی توام با هم بوده است که آنرا ((پانکراسیون)) می نامیدند (همانند کشتی گیله مردان گیلان خودمان که آن را مشت کشتی می گویند. در این نوع مبارزه استادی زیادی در کشتی و مشت زنی لازم بود تا پهلوانی به مقام نخست برسد. در باره جزئیات آن به مدارکی نیاز است که امروز در دسترس نیست زیرا از آن زمان خیلی فاصله داریم . دنیای امروز ما خشونت در ورزش را نمی پسندد و روز به روز از جنبه های سخت آن می کاهد و به راهی نمی رود که رومی ها در قرون گذشته می رفتند. یونانی ها در این زمینه خیلی دقیق بوده اند مقررات خاص مسابقه را گردن می نهادند و از تقلب کردن و به کار بستن وسایل غیر مجاز رو گردان بودند. سوگند ورزش کارانه آنان خود گواهی است بر این مساله. کتیبه های باقیمانده از آن زمان به ما نشان می دهد که ورزشکاران متقلب نوعی خاص جریمه می شده اند و مبلغی را که می پرداخته اند داوران در صندوقی نگاه داشته و با صرف آن مجسمه هایی از زئوس می ساخته و در محل هایی که به چشم می خورده است قرار می داده اند.
● طبقه بندی زورآزمائیها:
در آن روزگاران پس از پایان یافتن رشته های انفرادی و تک ماده ای برای گزینش بزرگترین قهرمان مسابقه های پنج گانه که آن را پنتاتلن می گفتند صورت می گرفت. در این رشته قوی ترن پهلوانان به میدان می آمدند و در دویدن پرش کردن پرتاب کردن نیزه کشتی گرفتن و پرتاب دیسک به رقابت می پرداختند. یونانی ها عقیده داشتند که ورزشکاری می تواند در پنج گانه به پیروزی برسد که از خصوصیات روحی و بدنی ویژه ای برخوردار باشد.
زورآزمائیهای المپیا طبقه بندی می شد یک روز مخصوص نوجوانان بود روز دیگر برای با سابقه ها و کسانی که به رشد کافی رسیده بودند جریان می یافت. پنجمین روز به مراسمی به مراسم مذهبی اختصاص داشت و آخرین روز داوران و روحانیون با شکوه و طمطراق کمنظیری در جایگاه بلندی متمرکز می شدند و قهرمانان رشته های مختلف را معرفی می کردند.
● پایه های محکم کمیته بین المللی المپیک:
در روز بیست و سه ژوئن در آمفی تئاتر دانشگاه ((سوربن)) پاریس در حدود دو هزار نفر از اتحادیه های ورزشی دانشگاه ها و طبقات دیگر حضور داشتند. در مراسم آغاز سرود ((آپولون)) که در ((دلفی)) کشف شده بود اجرا شد این سرود رزمی بر این جلسه اثر نیکویی نهاد و این همان نکته ای بود کو بر تن بدان نیاز داشت(تجدید بازی های المپیک) . کنگره به اتفاق آراء که از هفتاد و نه هیات اعزامی چهل و نه اتحادیه ورزشی از دوازده کشور ترکیب یافته بود از پیشنهاد کوبرتن حمایت کرد و رای داد تا بازی ها از نو احیاء شده و بر همان اساس و ایده اصلی در یونان باستان در سال ۱۸۹۶ م. در آتن نخستین دوره جدید آن بر گزار شود.
از آن پس این کمیته با قدرت و بدون تزلزل در سطح جهانی وظایف خود را انجام داده و نقش خود را ایفا کرده است و همواره هدف های اساسی را از یاد نبرده است و همانند صخره پابرجایی موج های سنگین را از سر گذرانیده است. نهضت المپیک در سطح بین المللی فدراسیون های ورزشی بین المللی (که مسئولیت و مدیریت فنی ورزش ها را دارند) و کمیته های ملی المپیک را زیر نظر دارد. در سال ۱۹۸۳ م. بیست و دو کمیسیون دائمی تشکیل شد تا به مسائل مالی پزشکی عضویت برنامه خبر نگاران مطبوعات در آمدها و تلویزیون رسیدگی کردند.
کمیته بین المللی المپیک هر چهار سال تشکیل جلسه می دهد تا در فاصله شش سال شهر نامزد میزبانی بازیهای زمستانی و تابستانی را برگزیند و معمولا رای گیری در این زمینه با رای مخفی خواهد بود.
((کوبرتن)) در سال ۱۹۲۱ م کمیته اجرایی را از پنج عضو تشکیل داد بعد ها این کمیته وسعت یافت و حالا نه عضو دارد که در جلسه عمومی ((کمیته بین المللی المپیک)) بر گزیده می شوند. رئیس کمیته برای هشت سال انتخاب می شود و سه نایب رئیس او را در کار ها حمایت می کنند. کمیته اجرایی در همه مسائل و از جمله برنامه ریزی و مالی و تدارک برای بازی های آینده برخورد های سیاسی و هر گونه موضوعی که پیش آید حق رسیدگی اتخاذ تصمیم و دخالت را دارد. این کمیته در سال ۱۹۸۳ م پنج بار تشکیل جلسه داد و ((خوان آنتونیو سامارانش)) به کشور های زیادی مسافرت کرد و بعنوان رئیس کمیته بین المللی المپیک با روسای جمهور سران کشور ها و نخست وزیران و مسئولان کمیته های ملی المپیک دیدار و گفت و گو کرد.
دفتر مرکزی در لوزان سویس دایر است و زیر نظر دبیر خانه کل که پنجاه عضو در آن فعالیت دارند مسائل حل و فصل می شود. انتشارات کمیته به سه زبان انگلیسی و فرانسه و اسپانیایی چاپ و توزیع می شود فعلا ارگان رسمی (OLYMPIC REVIEW) ماهیانه انتشار می یابد و نشریه ای جدید بنام ((پیام المپیک)) هر سه ماه یکبار تهیه و برای سازمان ها ارسال می شود. ((کوبرتن)) تمایل داشت که دفتر مرکزی هر چهار سال یکبار در کشوری که بازی ها را برگزار می کند تشکیل شود ولی جنگ اول بین المللی و دشواری هایی که روی داد ((کوبر تن)) را بر آن داشت تا شهر ((لوزان)) در کشور سویس را برگزیند که کشوری متجاوز و هجوم کننده نیست و در آرامش است. این دفتر در روز ده ماه آوریل در شهر لوزان تاسیس شد و از سال ۱۹۶۸ م دفتر کمیته بین المللی المپیک به ((شاتودوویدی)) (CHATEAU DE VIDY) انتقال یافت که در کنار دریاچه ژنو قرار دارد.
صادق رحیم
http://allsport.blogfa.com


همچنین مشاهده کنید