نقد و انتقاد پذیری، مهمترین ابزار پیشرفت جامعه

آنچه اساس یک نقد را تشکیل می دهد احاطه به موضوع یا پدیده ی مورد نقد ، استفاده از یک روش منطقی ، داشتن دید همه جانبه گر و احتراز از دخالت دادن احساسها و حب و بغض های شخصی است . نقد ارزیابی منطقی یک اثر یا پدیده است. نقد نمودن، جدا از تعریف و تمجید کردن ، حمله نمودن و بکار بردن کلمات عتاب آلود است. نقد یک روش بررسی آگاهانه و مدبرانه است که حاصل آن سازندگی ، تعامل و پیشرفت بیشتر است ، نه ایجاد تنش های مخرب .
یکی از بزرگترین آسیب های اجتماعی کشور های توسعه نیافته ، کمبود فرهنگ نقدهای سازنده و فرهنگ انتقاد پذیری است. بنا بر این آنچه که بیش از هر چیز دیگری می تواند جامعه را به سوی سالم تر شدن و پیشرفت سریعتر هدایت کند گسترش فرهنگ انتقاد و نقد پذیری است . ما باید افراد جامعه خود را به سویی پیش ببریم که همیشه آماده انتقاد پذیری باشند . هنر ، اعمال و رفتار و پدیده هایی که بوجود می آوریم هیچ وقت نمی توانند کامل و بدون نقص باشند . همیشه راهی برای تکامل خودمان و آثارمان هست . از طرفی نباید از تمام مردم انتظار داشت همه آثار ما را بپسندند . بگذاریم دیگران هم نظرخود را بیان کنند و در ابراز آن احساس امنیت کامل داشته باشند .
نقد ابزار تعامل یک جامعه ی پویاست ، نقد می تواند پایه پیشرفت باشد . از انتقاد نترسیم و به پیشواز آن برویم . همیشه این را بیاد داشته باشیم که نقد پذیری به مراتب ارزشمندتر از نقد است . زیرا این گونه بازخوردها، موجب می شود به روش های نو و کامل تری برای ارائه کارها و آثارمان ، برسیم .
منتقدین محترم نیز توجه داشته باشند که نقد با هجو ، تهمت ، حمله و ... میانه ای ندارد و بطور کامل کارهایی که حاصل منفی و تخریب آمیز دارند، در میدان نقد نمی گنجد .
یکی از ویژه گی های یک جامعه ی سالم و متمدن ، احترام به آزادی اندیشه و بیان دیگران است . ما باید بیش از پیش پذیرای عقایدی باشیم که ممکن است با بینش و سلیقه های شخصی ما متفاوت و مخالف باشد .
آنچه از دید ما درست است ممکن است از باور فرد دیگری نادرست باشد . بدیهی است پدید آورنده اثر چون با علاقه و جانش آن را بوجود آورده حساسیت بیشتری به اثر دارد ولی باید وقتی با دیگران مواجه می شویم از حساسیت خود بکاهیم و برای تعامل و تکامل بیشتر روحیه ی انتقاد پذیری و تعامل را در خود تقویت نماییم .
بسیار اتفاق می افتد که در خلق آثار و پدیده ها اشتباهاتی مرتکب شویم. عاقلانه ترین کار این است که به جای حمله به منتقد، اشتباهاتمان را اصلاح کنیم و اگر کارمان خوب و پسندیده است با برخورد منطقی و توضیحات روشن نظر منتقدین را تغییر دهیم. برای یک منتقد کم اطلاع ، یک راهنمایی صادقانه و یک آموزش آگاهانه می تواند بهترین راهکار باشد . او را با برخوردهای خشن از خود و جامعه نرانیم . همه به هم کمک کنیم تا
فکر ترنمش را آغاز نماید ،
باران مهر ببارد،
عشق بروید ،
و ما در این هوای پاک ، نفسی تازه کنیم .
چیز دیگر ماند ولیکن ، گفتنش باتو روح القدس گوید نی منش

محسن موسوی زاده