پرش گر Jumper

▪ کارگردان: داگ لیمان.
▪ فیلمنامه: دیوید اس. گایر، جیم اولز، سایمون کینبرگ بر اساس داستانی از استیون گولد.
▪ موسیقی: جان پاول.
▪ مدیر فیلمبرداری: بری پیترسون.
▪ تدوین: سار کلاین، دین زیمرمن، دان زیمرمن.
▪ طراح صحنه: الیور شول.
▪ بازیگران: هیدن کریستینسن[دیوید رایس]، جیمی بل[گریفین]، ساموئل ال. جکسون[رولند]، ریچل بیلسون[میلی هریس]، دایان لین[مری رایس]، مایکل روکر[ویلیام رایس]، آنا سوفیا راب[کودکی میلی]، مکس تیروت[کودکی دیوید].
▪ ٨٨ و ٩٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ آمریکا.
▪ ژانر: اکشن، ماجرایی، علمی تخیلی، مهیج.
دیوید رایس نوجوانی کم رو عاشق میلی هریس است. اما زمانی که گوی بلورینی به وی هدیه می دهد، مورد تمسخر مارک پسر قلدر مدرسه قرار می گیرد و سانحه ای سبب افتادن وی به درون دریاچه یخ زده می گردد. این واقعه باعث می شود تا دیوید که همه او را مرده می پندارند-قابلیت جهش از مکانی به مکانی دیگر را در وجود خود کشف کند.
مادر دیوید زمانی که او پنج ساله بوده آنها را ترک کرده و دیوید که به تنهایی با پدرش زندگی می کند. او در بازگشت به خانه با پدر خشمگین خود روبرو شده و از خانه فرار کرده و ناپدید می شود. مدتی بعد با استفاده از قابلیت خود دست به سرقت از بانک ها می زند. پلیس عاجز از یافتن رد اوست، اما ماموری به نام رولند قصد دست برداشتن از تعقیب وی را ندارد.
هشت سال بعد، زمانی که دیوید زندگی شاد و آرامی برای خود فراهم آورده، سر و کله رولند با سلاحی بدیع پیدا می شود. چون رولند زندگی خود را وقف نابودی افرادی نموده که قادر به پرش از مکانی به مکانی دیگر هستند. دیوید می گریزد و بعد از هشت سال تصمیم به بازگشت به شهر خود و یافتن میلی می گیرد. میلی که از بازگشت وی خوشحال است، می پذیرد تا به همراه وی به سفری دور دنیا که همواره آرزویش را داشته، برود.
اما با پدیدار شدن مامورین رولند در رم همه چیز به هم می ریزد. دیوید که همزمان با جوان پرش گر دیگری به نام گریفین آشنا شده، بعد از روانه کردن میلی به آمریکا مخفی می شود. اما رولند با گروگان گرفتن میلی وی را به دامی که تعبیه کرده فرا می خواند....
● چرا باید دید؟
داگ لیمان متولد ١٩٦٥ نیویورک است. در ١٩٨٨ از دانشگاه براون-مرکز بین المللی عکاسی- و در سال ١٩٩٢ از مدرسه سینما و تلویزیون USC فارغ التحصیل شده است. پدرش آرتور ال. لیمان وکیل و مشاور حقوقی برجسته ای است که در ماجرای ایران-کنترا طرف مشورت سنا بود. لیمان فیلمسازی غیر حرفه ای را از مقطع راهنمایی آغاز کرد.
بعدها در دانشگاه براون شبکه تلویزیونی کابلی تاسیس کرد و خود اولین مدیرش شد. اولین فیلم بلندش کمدی مهیج Getting In را در سال ١٩٩٣ به عنوان پروژه پایان نامه تحصیلی خود جلوی دوربین برد. دومین فیلمش الواط نام داشت که دو سال بعد آن را کارگردانی کرد که در جشنواره فیلم های اروپایی خوش درخشید و از سه جشنواره دیگر نیز جوایزی به دست آورد.
اما شهرت واقعی سه سال بعد با فیلم برو نصیب وی شد. یک کمدی مهیج جنایی که نام وی را به عنوان فیلمسازی مستقل و خوش آتیه بر سر زبان ها انداخت. استقبال خوب منتقدین باعث شد تا تهیه کنندگان مقتدر هالیوود ساخت اولین قسمت از سه گانه جیسون بورن را به وی بسپارند. هویت بورن از لیمان چهره کارگردانی قابل اعتماد برای پروژه های عظیم را ساخت، اما سبب نشد تا دو قسمت بعدی را به وی بسپارند.
اتفاقی فرخنده که باعث شد سکان هدایت این سه گانه در دستان گرین گراس قرار بگیرد. لیمان نیز پروژه ای بزرگ دیگری به نام آقا و خانم اسمیت با شرکت دو ابرستاره امروز هالیوود-براد پیت و آنجلینا جولی- به دست آورد. و اینک پس از سه سال با پروژه ای عظیم به نام پرش گر بازگشته تا بار دیگر قدرت نمایی کند. پروژه ای که با شایعات بسیار مبنی بر حضور امینم در نقش اصلی آن برای تماشاگران بسیاری نامی شناخته شده بود.
داگ لیمان با استفاده از بودجه ای ٨٥ میلیون دلاری موفق شده تا با ایده Teleportation که به تازگی پس از پخش سریال قهرمانان و سفر هیرو ناکامورای ژاپنی در زمان و مکان طرفداران زیادی یافته، یک فیلم خوش ظاهر و غلط انداز روانه پرده سینماها کند.
اما در پس این ظاهر خوش آب و رنگ استخوان بندی قدرتمندی وجود ندارد. پرش گر وارث ناخلف موجی است که با ماتریکس و تبدیل بازی های ویدیویی به فیلم راه افتاد و بر خلاف ماتریکس فاقد تعقل و تفکر است. می توان گفت بیشتر به یک بازی کامپیوتری شبیه است که پر شده از لوکیشن های دلفریب سراسر دنیا از مجسمه ابوالهول در مصر تا Colosseum در رم و جدال میان یک شرآفرین مومن و پسر خوش قلب و صاحب توانایی خارق العاده که داستانی کلیشه ای از عشق او به یک دختر و جدال بر سر نجات وی از چنگ همین آدم بد قصه در پایان انتظارتان را می کشد. همه اینها برای ساختن یک محصول پول ساز و مطمئن کافی است. اما در این میان چه بر سر استعدادی چون داگ لیمان آمده است؟!
پرش گر در دو هفته اول نمایش خود بیش از ٥٦ میلیون دلار به دست آورده و با این روند شاید قسمت های بعدی هم تولید شوند.
اما آن چه مسلم است پس از صرف این فیلم با مقداری ذرت بو داده و نوشابه غیر الکلی در سینما به سرعت آن را فراموش خواهید کرد. اما لطفاً به خاطر بسپارید که سازنده آن همان کارگردان فیلم برو است و این که چگونه هالیوود می تواند استعدادها را تلف-نه ببخشید- در خود حل و سر براه کند!

امیر عزتی

منبع : موج نو