جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


رعایت بهداشت روانی همکاران سازمانی


رعایت بهداشت روانی همکاران سازمانی
و یسئلونک عن الروح قل الروح من امر ربی وما اوتیتم من العلم الا قلیلا (ای رسول ، تورا از حقیقت روح می پرسند ،جواب بده که روح از فرمان خداست وعلم شما بسیار اندک است.۸۵، سوره اسراء)
هر عاقلی می داند که تخریب یک ساختمان بسیار ساده تر از ساختن آن است.تخریب روانی نیزبسیار ساده می باشد.اما ساختن ساختمان وامور فیزیکی ،بسیار ساده تر از ساختن امور روانی است.
خالق هستی، اجسام وگیاهان وحیوانات رامتفاوت آفریده است.انسان متفاوت تر از سایر موجودات وبه عنوان خلیفه ونماینده خدا روی زمین است.پس اوج تفاوت را میتوان درخلقت موجودی جستجوکرد که خدا به این مخلوق خود برخود می بالد.از سوئی انسانها ،با هم متفاوت هستند.پس سه اصل مهم مشهود می شود:
۱) تفاوت انسان با سایر مخلوقات
۲) تفاوت انسانها باهم
۳) دشواری ،ساختن روان انسانها.
این اصول به همه منجمله کارکنان یک سازمان می گوید:مواظب رفتار خود با همکاران باشید.با قبول این حقیقت، میزان حساسیت کنش وواکنش ها بالطبع بالا وبالا تر می رود.عملا نیز چنین اتفاق می افتد.گاه دربرابر یک رفتار کمی نادرست،افراد کمی مکث میکنند ویابی پاسخ از کنار موضوع رد می شوند.انگاری،به نوعی همه روان شناس هستند.حتی افراد بی سواد!!
پس این انتظار که چرا فلانی مثل من نیست،سخن وگزاره منطقی وفکورانه ای نیست.!اما بعضی انسانها میزان قیاس به نفس شان بسیار بالا وعیر منتظرانه است.!از قیاسش خنده آمد خلق را که مولوی میگوید را شما، در حرف ومنطق این افراد تماشا میکنید.اینجا بحث اخلاق ورفتارشناسی وروان شناسی واجتماعی شدن رابا گوشت وخون خود حس میکنید.این کتاب درسی نوشته شده نیست.این کتاب زندگی شخصی انسانهاست که با صحبت و عمل میتوان مشاهده نمود.نیاز به رفرنس ندارد.عین رفرنس است.!! هر فرد با یک همکار خود ،یک رابطه چند متغیره دارد.احترام متقابل ،ادب کلامی وعیر کلامی ،رعایت سن وجنس ومقام و ارزش وهنجار و مسائل شرعی وتفاوت خلق وخوی و گویش و...همه وهمه دراین رابطه چند متغیره وچود دارد.
حال به مفهوم "خود تعادلی" می رسیم.خود تعادلی یک رفتار سنجیده است.باید خودمان را به این نقطه مطلوب برسانیم ،تا سازمان وخودمان وهمکاران ،در محیط اداری لذت ببرند.امروز بسیار شاد وفردا بسیار عصبی،محیط رابهم میریزد. افرادرا از حیث روانی ،ناراحت می کند.به زبانی بهداشت روانی همکاران رابه خطر می اندازد.
همین خود کنترلی وتسلط بر نفس وتمرین آن،چه فائده ای برای نهاد وسازمان دارد؟رفتار هابه مرور کنترل شده وسبب اصلاح رفتار ونگرش واندیشه می شود.سازمان هم در چنین فضای صمیمی ،بیشترین کارائی واثربخشی وبهره وری را خواهد داشت.اما ممکن است ،یک رفتار تثبیت شده دوران کودکی درفردی باشد،که به سادگی حل نشود .بعضی افراد دلشوره دائمی از هر چیز دارند.از همسر واز فرزند واز پدر ومادر واز شغل واز آمد ورفت درخیابان و...!!باید به این همکاران روحیه دائمی داد.این سبب، بهداشت روانی تدریجی درفرد می شود. البته خود نیز باید به خودش کمک کند، تا این پدیده روانی مزاحم،کار اداری وخانگی و..از وجودش رخت بر بندد.سبحان ال تسبیح حق ،به او آرامش می دهد.همه باید بدانیم که زندگی، یک مجموعه است.بیماری وسلامتی و شادی وغم،درهم به انسان داده شده است.بعضی بارشان ،سنگین تر وبعضی سبک با ل ترند.این تقدیر است وما راضی به رضای "او" هستیم.بعضی بهداشت روانی خود را خود تخریب می کنند.البته به فرزندان دلبند خود نیز انتقال می دهند.سوءظن به دیگران دارند.اعتمادبه همکار خود ندارند،بی دلیل!!نگرش آنها این است .باید مواظب باشم ،فلانی برای من نقشه کشیده است.!!از کجا فهمیدی؟از چشماش می خونم!! اینگونه توهمات ،ممکن است این فرد را به کجا برساند؟ به بیماری" پارانویا"!!خود را از حد معمول کوچکتر فرض کردن وخود را ناتوان دانستن ،از مرز تعادل وسلامت ،خارج نموده وبه " عدم اعتمادبنفس " می کشاند.همه باید با تیز بینی ،شجاعت ومنطق وواقع بینی را برای بالابردن "بهداشت روانی همکاران سازمان" جزء نوعدوستی به حساب آورده وبدانیم ،این امور نیز بالطبع در کتار بقیه کار های ما قرار دارد.کار خیر،را اینگونه نیز می توان درسازمان انجام داد.سلامت روانی ،کمتر از سلامت جسمانی نیست.
برای سلامت روانی نیز تلاش انسانی ،لازم است.پس ،روشن است ، که نباید با زبان وچشم و حرکات صورت ودست ، بهداشت روانی همکاران را به خطر بیندازیم.زیرا، انسان ،دارای پیچیدگی عجیب روحی است..ونباید بظاهر افراد دا وری نمود.!!این همکاری روانی وکمک به بهداشت روانی، کارکنان سازمان رانسبت به هم متعهد بار می آورد،که هر چه خواست ،نگوید واز سر لجبازی ،تصمیم نگیرد. همدلی وارتباط مثبت وسازنده با همکاران،ایحادآرامش در محیط کاری می کند واسترس رابه حد اقل ممکن می رساند.این شرح وظیفه جدید نیست.مگر در فرهنگ غنی خود،قبول نداری بنی آدم اعضای یکدیگرند؟پس کنش وواکنش های خود را بهتر وبهتر کنیم.روان،یکدیگر را نیازاریم.
منبع : سازمان آموزش و پرورش شهر تهران


همچنین مشاهده کنید