پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

ورزش ضامن سلامتی


ورزش ضامن سلامتی
در این میان نقش ورزش از همه پررنگ تر است. شیوع روزافزون چاقی و بیماری های وابسته به آن که همه از بی تحرکی و فراوانی وسایل مدرن که زندگی را راحت تر می کنند حاصل می شود، نشان دهنده این است که آدم های بسیاری از ورزش و فواید آن غافلند. ورزش یک عامل حیات بخش در حفظ سلامتی است از آن جهت که همواره با کاهش چاقی، فشار خون و چربی خون که همگی از عوامل موثر در بروز بیماری های قلبی _ عروقی به شمار می روند، همراه است و باعث بروز تغییرات مثبت در زندگی می شود، استرس را مهار می کند و با ایجاد روحیه عالی کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. ضمن اینکه بدن را قادر می سازد چربی را به نحو مؤثرتری به عنوان سوخت مصرف کند.
۱) امام صادق علیه السلام می فرماید : همین که بچه ها را کاری نداشته باشید و بگذارید محیط اطراف خود را پیدا کنند ، خودشان بر اساس فطرت راهشان را پیدا می کنند و دچار تزلزل نمی شوند .
۲) کودکان را در محیطی قرار دهید که به فعالیت های بدنی و جنب و جوش ترغیب شوند. فعالیت و تحرک خردسالان خود را محدود نکنید.
۳) حدالامکان و به خصوص اگر فرزندتان خردسال است ، در محل ورزش کنار او باشید. اگر مراقبت شما نامحسوس باشد ، به فرزندتان کمک می کند با اعتماد به نفس بیشتری در میان همسالانش تمرین کند.
۴) والدین کودک باید از اهمیت فعالیت های جسمانی و تاثیر آن بر رشد جسمانی و روانی فرزندان خود آگاه شوند و باعث افزایش مهارت های حرکتی آنان گردند.
۵) کودکان نوپا، مهارت های حرکتی پایه مثل دویدن، پریدن، پرتاب کردن و ... را کاملاً تحت تاثیر محیط زندگی خود می آموزند. اگر شرایط جنب و جوش مثل زدن توپ به زمین و دریافت آن برای کودک بوجود نیاید، در هماهنگی چشم و دست او وقفه به وجود خواهد آمد .
۶) هر روز به مدت ۳۰ دقیقه ، کودکان نوپای خود را وادار کنید تا به فعالیت های جسمانی سازمان یافته بپردازند. کودکان زیر ۷ سال، حداقل به ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی در روز نیاز دارند.
۷) برای ورزش کردن نیازمند امکانات ، برنامه ریزی دقیق و آموزش صحیح هستید. فراهم کردن همه این ها نیازمند بودجه هنگفتی است که تنها باشگاههای ورزشی از پس آن بر می آیند بنابراین استفاده از باشگاه یا آموزشگاه ورزشی مناسب برای شما و فرزندانتان مفیدتر از ورزش انفرادی است.
۸) برای یافتن مرکز مناسب آموزش ورزش به اندازه کافی تحقیق کنید. صرف بررسی آگهی های مندرج در نشریات کافی نیست. شاید اطلاعاتی که از این طریق به شما داده شده ، کافی نباشد. به خصوص که معمولا این آگهی ها فاقد نام و نشان کامل هستند.
۹) اگر چه نام و سابقه یک مربی مهم است ، اما توجه داشته باشید هر قهرمان با سابقه ای لزوما یک مربی خوب برای فرزند شما (که در گامهای نخستین ورزش است و باید اصول ابتدایی ورزش را بیاموزد ) نخواهد بود..
۱۰) تحقیق کنید مربی نامداری که به عنوان متولی کلاس ورزشی معرفی میشود ، حتما در تمرینات فرزندتان حاضر باشد. گاهی دیده می شود در برخی مراکز برای جلب نظر والدین از نام برخی ملی پوشان رشته های ورزشی استفاده می کنند و حتی گاهی مجوز آموزشگاه به نام آن قهرمان صادر شده اما وی عملا در تمرینات حضور فیزیکی ندارد.
۱۱) صحت مجوز فعالیت آموزشگاه ورزشی را از فدراسیون مربوطه استعلام کنید. مثلا در مورد آموزشگاه های فوتبال به کمبته آموزش فدراسیون فوتبال و یا آموزشگاه های شنا به فدراسیون شنا ، شیرجه و واترپلو مراجعه کنید.
۱۲) نرخ ثبت نام در ابتدای سال طبق تعرفه ای که از سوی تربیت بدنی و دستگاههای مربوطه محاسبه شده ، تعیین می گردد. مراقب باشید به بهانه های مختلف این رقم افزایش نیابد.
۱۳) حتما از بیمه بودن فرزندتان در آموزشگاه مطمئن شوید، از ثبت نام در آموزشگاههای فاقد بیمه خودداری کنید.
۱۴) استفاده از کفش ورزشی مناسب و لباس راحت برای انجام حرکات ورزشی الزامی است. پیش از اقدام به ورزش برای تهیه آنها اقدام کنید.
۱۵) کفش خود را حتما مناسب رشته ورزشی خود انتخاب کنید. مثلا کفش فوتبال با برآمدگی های زیر آن تنها مناسب زمینهای چمن یا خاکی است و استفاده از آن در زمینهای سفت موجب کمردرد خواهد شد. کفش والیبال صرفا برای تحرک یک والبیالیست روی کفپوش سالن مناسب است و ....
۱۶) لباسهای ورزشی را به گونه ای انتخاب کنید که مانع تعریق شما به هنگام ورزش نباشد و جریان هوا به راحتی از آن ممکن باشد. لباسهای نخی و کمی گشاد بهترین انتخاب هستند اما گاهی شما مجبورید از لباسهایی با الیاف مصنوعی استفاده کنید. لباسهای ساخته شده از الیاف مصنوعی بادوام تر و شکیل تر از انواع نخی هستند اما گاهی پوست بدن به خصوص در گرما نسبت به آن واکنش نشان می دهد. البته در الیاف مصنوعی جدید معایبی که گفته شد کمتر است.
۱۷) تا جایی که ممکن است لباس ورزشی خود را با همبازیان خود عوض نکنید یا لباسها و کفش آنها را برای استفاده به امانت نگیرید. این اتفاق بیشتر در جریان بازیهای گروهی رخ می دهد اما متخصصین بهداشت معمولا این کار را نهی می کنند.
۱۸) در دو ، سه سال اخیر لباسهایی در بازار عرضه می شود که در برگه همراه آنها (اتیکت اطلاعات) عبارت "آنتی باکتریال " ثبت شده است. این لباسها اگرچه قدری گران تر از انواع معمولی هستند اما به لحاظ بهداشتی مناسب ترند.
۱۹) استفاده از محافظ ها را جدی بگیرید. ساق بند برای فوتبال ، آرنج بند زانوبند و کلاه ایمنی برای رشته هایی همچون اسکیت یا دوچرخه سواری از این جمله اند. اگر کمی به عواقب ناشی از سهل انگاری در این موارد توجه کنید ، حتما این وسایل را تحمل خواهید کرد و پس از مدتی به آنها عادت می کنید.
۲۰) اگر صبح های زود و یا شب هنگام به دویدن یا پیاده روی در کنار خیابان محله می روید ، حتما از لباسهای رنگ روشن استفاده کنید تا خودروها شما را ببینند.
۲۱) دویدن در امتداد بزرگراه ها علاوه بر خطر احتمالی تصادف ، به لحاظ آلودگی هوا به هیچ وجه مناسب نیست.
۲۲) در شهرهای بزرگ از جمله تهران از ورزش کردن در مناطق مرکزی شهر جدا بپرهیزید. باشگاه یا آموزشگاه ورزشی خود یا فرزندتان را در نقطه ای از شهر انتخاب کنید که هوای آن آلوده نباشد.
۲۳) اگر به شنا علاقمندید ترجیحا از استخرهایی استفاده کنید که اختصاصا برای آقایان یا برای خانمها در نظر گرفته شده باشد. استخرهایی که مثلا صبح ها در اختیار خانمها و عصر ها مختص آقایان است ، به لحاظ اصول بهداشتی توصیه نمی شود.
۲۴) پس از ورزش شدید ، عرقتان را بشویید و در اسرع وقت چربی صورت را پاک نمایید. بهترین کار دوش گرفتن بلافاصله بعد از ورزش است. آن را به تاخیر میندازید.
۲۵) بعد از ورزش حتما لباسهای زیر خود را عوض کنید
منبع : سایت دوستان


همچنین مشاهده کنید