جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

غولی به نام امتحان


غولی به نام امتحان
● نقش معلمان
▪ جلسه امتحان، دادگاه حسابرسی و امتحان انتقام نیست. قبل از اتمام کلا س ها و شروع امتحانات به دانش آموزان اطمینان بدهید و آنها را از امتحان نترسانید.
▪ به دانش آموزان بگویید که سوالا ت از کتاب درسی آنهاست و آنها فقط با مطالعه کتابهای درسی خود به راحتی می توانند به سوالا ت پاسخ دهند.
▪ قبل از امتحانات اصلی از امتحانات مستمر و خودآزمایی به منظور آشنا کردن دانش آموزن با سوالا ت و نحوه امتحان استفاده گردد. از ایجاد رقابت ناسالم در میان دانش آموزان اجتناب شود.
▪ هدف امتحان باید ارزیابی دانسته های دانش آموزان باشد، نه ندانسته های آنان. از انتظار و توقع بیش از حد در طرح سوالا ت امتحان اجتناب نمایید.
▪ در طرح سوال، اصول سنجش و اندازه گیری خصوصا سطح دشواری سوالا ت را رعایت نمایید.
▪ در ارزشیابی میزان یادگیری دانش آموزان نباید فقط نمره امتحان را ملا ک و معیار قرار داد و از دیگر شیوه های ارزشیابی نیز استفاده کنید و سعی نمایید سوالا ت دشوار را در شماره های آخر قرار دهید.
● نقش مدیران
▪ برنامه امتحانی را چند هفته قبل از شروع امتحانات به دانش آموزان اعلا م کنید.
▪ فاصله بین جلسات امتحان را با توجه به سختی یا آسانی دروس تنظیم نمایید.
▪ پس از تهیه برنامه امتحانی تا آنجا که ممکن است تغییر جدیدی در برنامه ایجاد نکنید.
▪ از برگزاری امتحانات با وقت بسیار کم اجتناب نمایید.
▪ چند دقیقه قبل از شروع امتحان دانش آموزان به محل برگزاری امتحان بروند. محل برگزاری امتحان دارای تهویه مناسب، نور کافی، دمای مناسب و صندلی مناسب باشد.
▪ در سالن یا نزدیکی آن، آبآشامیدنی در دسترس باشد.
▪ در حد ممکن از نیمکت ها یا صندلی های سالم در جلسه امتحان استفاده نمایید.
▪ محل برگزاری امتحان، عاری از هرگونه عوامل مزاحم از قبیل سر و صدا باشد.
▪ با دانش آموزان به صورت اطمینان بخش و امیدوار کننده در کلا س و جلسه امتحان برخورد کنید.
▪ قبل از شروع جلسه فاصله افراد رعایت شده باشد تا در حین برگزاری جلسه نیازی به جابجایی و حرکت نباشد.
▪ در شروع جلسه آیاتی از کلا م الله مجید قرائت شده و چند جمله دعای مناسب بیان گردد.
بعد از شروع جلسه امتحان دانش آموزان را جابجا نکنید.
▪ در جلسه امتحان، دبیر مربوط به درس حتما حضور داشته باشد و با جملا ت اطمینان بخش دانش آموزان را آرام نماید.
▪ مراقبین در حین برگزاری جلسات با یکدیگر صحبت نکنند.
▪ سعی شود مراقبین بالا ی سر داشن آموزان زیاد توقف نکنند.
▪ اگر مراقبین مشاهده کردند که دانش آموز جواب را اشتباه نوشته او را سرزنش نکنند.
▪ از برخورد شدید با دانش آموزان خاطی اجتناب شود.
▪ مراقبین با تبسم و بیان مطلبی نشاط انگیز، تنش های احتمالی دانش آموزان را کاهش دهند.
▪ در ابتدای جلسه امتحان راهنمایی و توضیح کافی پیرامون آن آزمون داده شود و در حین جلسه از توضیح اضافی که موجب حواس پرتی آنان می شود اجتناب نمایید. سوالا ت امتحانی، خوانا و از کیفیت بالا و مناسب برخوردار باشد.
▪ با دانش آموزان در حین انجام امتحان گفت وگو نشود. در صورت نیاز، پیش نویس در اختیار دانش آموزان قرار داده شود.
هرکس نگران است مبادا در نظر دیگران، بی خرد، ناتوان و سراسیمه جلوه کند. درجات کمی از «اضطراب» برای پیشبرد زندگی طبیعی است ولی مقدار زیاد آن مانع پیشرفت بوده و حتی توانایی انجام کار را از فرد مضطرب می گیرد.
نشانه های جسمانی اضطراب عبارتند از: لرزش، عرق کردن دست ها، عرق کردن بدن، افزایش ضربان قلب، کوتاهی تنفس، تنش عضلا ت، سرخ شدن یا گیج شدن، از دست دادن رشته افکار، ناراحتی گوارشی، صدای لرزان، اضطراب امتحان هم یکی از انواع آن است که برای کاهش آن، اولیا، سیستم آموزش و پرورش و خود دانش آموز با هماهنگی یکدیگر می توانند نقش موثری داشته باشند.
● نقش خانواده
▪ محیط خانواده و جو عاطفی حاکم بر آن باید دور از تنشهای عاطفی و مشاجره باشد. سعی شود در ایام امتحانات، رفت و آمد و میهمانی های خانوادگی تعطیل یا محدود گردد. محیط فیزیکی آرام و بی سر و صدا برای مطالعه دانش آموزان فراهم نمایید. به استراحت و خواب دانش آموزان توجه کافی داشته باشید.
▪ وظایف خانگی محوله به دانش آموزان را حذف یا کاهش دهید. در هنگام امتحانات، دانش آموزان نیاز به حمایت عاطفی و اطمینان بخشی بیشتری دارند. لذا در این زمینه اقدام موثر داشته باشید.
▪ ساعات تماشای برنامه های تلویزیون تا حد امکان کاهش یابد.
▪ از ایجاد ترس و دلهره بی جا در بچه ها خودداری نمایید.
▪ از توقعات بی جا و فشار بیش از حد برای مطالعه خودداری نمایید.
▪ در صورتی که فرزندتان از موفقیت در یکی از امتحانات رضایت خاطر نداشت، مورد حمایت قرار گیرد و از سرزنش کردن او خودداری کنید.
▪ از حبس کردن دانش آموزان در اتاق برای مطالعه کردن خودداری شود و به دانش آموز اجازه استراحت و تفریح لا زم نیز داده شود. تغذیه دانش آموز مناسب و مقوی باشد.
▪ انتظارات بالا و بیش از حد توانایی از فرزندان، می تواند در ایجاد اضطراب و شدت آن موثر باشد، پس انتظارات مذکور را تعدیل نمایید.
▪ کمال گرایی بیش از حد والدین و وسواس شدید خانواده نسبت به نمرات بالا باعث ایجاد اضطراب در فرزندان می شود. از مقایسه فرزندان با یکدیگر و با دیگران پرهیز کنید.
▪ از تاکید بیش از حد بر درس خواندن اجتناب کنید. ضمن اطمینان بخشی به دانش آموزان در آنان ایجاد انگیزه نموده و با ارائه پاداش و تقویت های مطلوب آنها را تشویق به مطالعه کنید.
نویسنده : بتول فتحی تفرشی
منبع : روزنامه مردم سالاری


همچنین مشاهده کنید