XXY

▪ کارگردان: لوسیا پوئنزو.
▪ فیلمنامه: لوسیا پوئنزو بر اساس داستان کوتاه "Cinismo" سرجیو بیزیو. ▪ موسیقی: آندرس گلداستاین، دانیل تاراب.
▪ مدیر فیلمبرداری: ناتاشا بریر.
▪ تدوین: هوگو پرایمرو، الکس زیتو.
▪ طراح صحنه: روبرتو ساموئله.
▪ بازیگران: ریکاردو دارین[کراکن]، والریا برتوچلی[سولی]، ژرمن پالاسیوس[رامیرو]، کارولینا پلریتی[اریکا]، مارتین پیرویانسکی[آلوارو]، اینس افرون[الکس]، گیلرمو آنجلی[خوآن]، سزار ترونکوسو[واشنگتن]، آن پی یر رگوئه را[استبان]، آیلین سالس[روبرتا]، لوچانو نوبیل[واندو]، لوکاس اسکاریز[سائول].
▪ ٨٦ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ ارژانتین، فرانسه، اسپانیا.
▪ نامزد ٨ جایزه اصلی انجمن منتقدان فیلم آرژانتین، برنده جایزه طلایی جشنواره اتن، برنده جایزه طلای بهترین فیلم جشنواره بانکوک، نامزد جایزه بزرگ جشنواره براتیسلاوا، برنده جایزه هفته منتقدان و جایزه ریل طلای بزرگ از جشنواره کن، برنده جایزه بهترین بازیگر زن/اینس افرون-بهترین فیلم-بهترین کار اول-بهترین بازیگر زن نقش مکمل/والریا برتوچلی از مراسم کلارین، برنده بهترین کارگردان تازه کار از جشنواره ادینبورو، برنده جایزه منتقدان کبک از جشنواره سینمای نو مونترال، نامزد جایزه داوران جشنواره سائو پولو، برنده جایزه کشف سال از مراسم جهانی موسیقی فیلم.
▪ ژانر: درام.
الکس نوجوانی ١٥ ساله با پدرش کراکن زیست شناس دریایی و مادرش سولی آرژانتین را ترک و در سواحل اروگوئه ساکن شده اند. آنها برای این که دور از مردم زندگی کنند دلیلی دارند و آن دو جنسی بودن الکس است.
با از راه رسیدن خانواده رامیرو-جراح پلاستیک مشخص می شود که مادر الکس از او و خانواده اش-اریکا و آلوارو دعوت کرده تا کراکن و الکس را راضی به عمل جراحی کنند. چون الکس از دو هفته پیش خوردن داروهایش را ترک است، داروهایی که به وی کمک می کرد تا بیشتر به طرف جنسیت زنانه تمایل پیدا کند. الکس که به تازگی با دوست صمیمی اش واندو به هم زده، با رسیدن آلوارو از وی می خواهد تا با همدیگر سکس داشته باشند.
اما آلوارو ابتدا نمی پذیرد، ولی بعدها تن به رابطه ای می دهد که الکس نقش فاعل را در آن به عهده می گیرد. کراکن که شاهد ماجرا است، از تمایل الکس به مذکر شدن آگاه می شود. اما بر خلاف همسرش سولی مایل نیست فرزندش را در انتخاب جنسیت آینده خود تحت فشار بگذارد.
تا اینکه یک روز الکس هنگام بازگشت به خانه مورد تهاجم پسرهای محل قرار می گیرد و در آستانه تجاوز توسط واندو نجات پیدا می کند. خانواده رامیرو آنجا را ترک می کنند، در حالی که برای آلوارو مسجل شده که همجنسگراست...
● چرا باید دید؟
پرداختن به مسائل انسان هایی که خواه ناخواه-اسمش را هرچه می خواهید بگذارید یا از روی تصمیم طبیعت تمایلات جنسی خارج از عرف رایج دارند و گاه همچون قهرمان فیلم XXY حتی اندام های جنسی اش نیز دگرگونه است[تازگی ها لغت دگرباش برای این گونه افراد ابداع شده] هنوز تابو است.
نه فقط در ایران که آموزه های شرعی و دینی در کنار عرف و سنت نیروی بازدارنده قدرتمندی را تشکیل داده است، بلکه در دیگر کشورهای حتی متمدن تر جهان به این گونه انسان ها گاه در حد موجودات غیر عادی، عجیب و غریب و حتی هیولا و در شکل معقول ترش استثنایی نگریسته می شود.
گمان می کنم اولین بار ژان کوکتو-یاغی بزرگ در فیلم خون شاعر بود که موجودی دو جنسی[hermaphrodite] را تصویر کرد. البته در آن فیلم مجال پرداختن به معضلات چنین افرادی فراهم نبود که استاد حرف های دیگری برای گفتن داشت.
فیلم های جدی یا حتی مستند قابل اعتنایی[غیر از L&#۰۳۹;Hypothèse hermaphrodite ١٩٩٧Alain Burosse] نیز به یاد ندارم، بنابر این به راحتی می شود XXY را اولین فیلم جدی درباره دوجنسی ها اعلام کرد. تا همین جا فیلم به دلیل سوژه اش بیش از اندازه کافی جذاب هست، اما چه چیز باعث شده تا منتقدان زبان به تحسین آن گشوده و داوران جشنواره ها جوایز ارزنده ای را نثار آن کنند؟
لوسیا پوئنزو متولد ١٩٧٣ فرزند لوئیس پوئنزو فیلمساز آرژانتینی است.
از سال ٢٠٠١ با فیلمنامه نویسی وارد سینما شده و XXY اولین تجربه او در مقام کارگردانی است. و آن چه سبب مقبولیت فیلم وی شده، کار ظریف او روی تنگناهای احساسی شخصیت های داستان-از همه مهم تر الکس- خویش است. فیلم مطالعه موشکافانه پوئنزو درباره دنیای بزرگسالان و نوجوان هاست. نوعی مطالعه روشمند درباره هویت جنسی و کشف آن که می تواند همه زندگی آدمی را تحت تاثیر خود قرار دهد.
فیلمی به شدت کم دیالوگ، اما به اندازه کافی سرشار از احساس که شما را وادار خواهد کرد با دگرباشان رفتاری انسانی و هم شان خود داشته باشید.
همین امر دستاورد اندکی نیست. بازی ها عالی است، مخصوصاً افرون و پیرویانسکی که بازی موش و گربه میان خود را خیلی جدی می گیرند. بهترین فیلم این هفته و اثری به یاد ماندنی از سینمای کمتر شناخته شده آرژانتین!

امیر عزتی

منبع : موج نو