قوانین نامرئی

کتاب قوانین نامرئی با الهام از آیات آسمانی قوانین حاکم بر سرنوشت انسان را بیان می‌کند. با دانستن این قوانین علت بسیاری از اتفاقات زندگی انسان روشن می‌شود و هر فردی می‌تواند با بهره‌گیری درست از این قوانین سرنوشت آینده خود را در دست بگیرد. در این‌جا با آوردن بخشی از مطالب این کتاب، خواندن این کتاب زیبا، جذاب و بسیار مفید را به خوانندگان عزیز پیشنهاد می‌نمائیم:
● عمل و عکس‌العمل
یکی از قوانینی که خداوند برای نظم بخشیدن و برقراری عدالت در جهان وضع نموده است، قانون عمل و عکس‌العمل است. همه انسان‌ها به نوعی در درون خود از این قانون مطلع هستند. طبق این قانون هر اندیشه، گفتار و اعمال انسان به خود او باز می‌گردد.
”اگر برنج بکاری، برنج درو خواهی کرد.“
بنابراین انسانِ آگاه باید دائماً مراقب گفتار و کردار خود باشد چون کوچک‌ترین عمل او، عکس‌العملی دارد و به‌سوی خود او باز می‌گردد.
”کسی که تشویق و کمک به کار نیکی کند، نصیبی از آن برای او خواهد بود و کسی که تشویق و کمک به کار بدی کند سهمی از آن خواهد داشت و خداوند حسابرس و نگهدار هر چیز است.“ (۸۵ نساء)
بنابراین جهان به طرزی شگفت‌‌آور عدالت را اجرا می‌کند. هر عمل و اندیشه انسان به خود او باز می‌گردد. اگر نیکی کند به خود کرده است و اگر بدی کند به خود کرده است.
روزی دوستی به نزدم آمد که از خانواده‌ای روستائی بود. او از رفتار خواهر شوهرش بسیار دل‌شکسته بود. خانواده‌ٔ همسر او خانواده‌ای شهری و با فرهنگی متفاوت بودند. بنابراین خواهر شوهر این زن دائماً او را به خاطر فرهنگ روستائی‌اش تحقیر می‌کرد و کوچک می‌شمرد. زن چاره‌ای جز تحمل نداشت چون بحث و گفتگو با خواهر شوهر بی‌نتیجه بود و تأثیر مثبتی نیز بر زندگیش نداشت. از طرفی نمی‌توانست فرهنگ خانواده‌اش را تغییر دهد چون آنها سال‌ها در محیطی روستائی زندگی کرده بودند و نوع پوشش، لهجه و گفتارشان با مردم شهر متفاوت بود. به او گفتم: صبر داشته باش چراکه عدالت خداوند دیر یا زود اجرا می‌شود و رفتار او به خودش باز خواهد گشت. چند ماه بعد که او را دیدم دیگر غمگین نبود و برایم تعریف کرد که با خواهر شوهرش رابطه‌ای بسیار صمیمی برقرار کرده. بله، خواهر شوهر ازدواج کرده بود. البته با پسری از خانواده‌ای ثروتمند و مادرِ همسرش او را به خاطر وضع مالی متوسط خانواده‌اش تحقیر می‌کرد. بنابراین او که چاره‌ای جز تحمل نداشت برای درد دل کردن نزد دوستم می‌آمد.
”و کسی که گناهی مرتکب شود به زیان خود مرتکب شده و خداوند دانا و حکیم است.“ (۱۱ نساء)
هر فکر، کلمه و عملی که از انسان سر می‌زند به خود او بر می‌گردد. بنابراین بسیاری از رنج‌ها و مصیبت‌هائی که انسان در این جهان با آن روبه‌رو می‌شود از نفس خود اوست و خداوند هرگز هیچ ستمی در حق بندگانش نخواهد کرد.
”هر مصیبتی به شما رسد به خاطر اعمالی است که انجام داده‌اید و بسیاری را نیز عفو می‌کند.“ (۳۰ شورا)
زنی رفتاری ناپسند با عروس خود داشت. مادر عروس او پس از فوت همسرش ازدواج کرده بود و زن دائماً از رفتار او انتقاد می‌کرد. او در حضور عروسش زنانی را که با داشتن فرزندانی متأهل مجدداً ازدواج می‌کردند سرزنش می‌کرد. پس از مدتی دامادش فوت کرد و دختر او نیز دوباره ازدواج کرد. بنابراین اطرافیان شروع به سرزنش او نمودند.
”و ما مقدورات و نتیجهٔ اعمال نیک و بد هر انسانی را طوق گردن او ساختیم...“ (۱۳ بنی اسرائیل)
یعنی نیتجه اعمال انسان همراه خود اوست.
یکی از پرمعناترین داستان‌های آسمانی داستان حضرت موسی (ع) است. در کتاب آسمانی می‌خوانیم که زمانی‌که حضرت موسی (ع) به طرفداری از یکی از پیروانش به دشمن وی حمله می‌کند، دشمن در اثر ضربهٔ محکم مشت حضرت موسی (ع) می‌میرد. موسی (ع) پشیمان می‌شود چون قصد کشتن مرد را نداشته است. پس، از خداوند طلب بخشش می‌کند و می‌گوید: ”من بر خویش ستم کردم، الهی از من در گذر“
این کلمات بسیار پر معنا است. حضرت موسی (ع) می‌فرماید: ”من بر خویش ستم کردم“ بنابراین انسان هر عملی که در حق دیگران انجام می‌دهد در واقع در حق خود انجام می‌دهد. پس هرگاه انسان ستمی، در حق کسی انجام دهد در واقع به خود ظلم کرده است.
”... ای مردم (بدانید) شما هر ظلم و ستم کنید منحصراً به نفس خویش کنید...“ (۲۳ یونس)
در این‌جا می‌خواهم داستان زنی را برایتان تعریف کنم که از رفتار گذشته‌اش بسیار پشیمان بود. او در خانه‌ای با برادر شوهرش و همسر او زندگی می‌کرد. بعد از مدتی صاحب سه فرزند شد، اما همسر برادر شوهر زنی نازا بود و صاحب فرزند نمی‌شد. به همین دلیل دائماً با نیش و کنایه او را می‌آزرد. سال‌ها گذشت و دختر زن ازدواج کرد. بعد از مدتی متوجه شد که دخترش صاحب فرزند نمی‌شود. بله، قانون عمل و عکس‌العمل کار خود را آغاز کرده بود و هر روز نیش و کنایه‌های دیگران مادر را می‌آزرد.
اگر او در زمان جوانی آن زن بی‌گناه را به‌ خاطر ارادهٔ خداوند سرزنش نمی‌کرد، بدیهی است که اکنون نیز اطرافیان با او چنین نمی‌کردند.
قانون عمل و عکس‌العمل دایره‌وار و با نظمی شگرف اجرا می‌شود چراکه هیچ عدالتی بالاتر از عدالت خداوند نیست. اگر انتقاد کنید از شما انتقاد خواهد شد. اگر نیکی کنید به شما نیکی خواهد شد. اگر خیانت کنید به شما خیانت خواهد شد.
زنی زیبا با مردی ازدواج کرده بود. مرد او را بسیار دوست داشت اما زن به دلیل زیبائی خود به او بی‌توجه بود و پس از مدتی به مرد دیگری دل بست و از شوهرش جدا شد. چندی بعد شنیدم که زن خودکشی کرده است. علت را پرسیدم، مرد دوم به او خیانت کرده بود و زن از شدت اندوه خود را از بین برد. پس اگر خیانت کنید به شما خیانت خواهد شد.
یکی از مهمترین قوانین معنوی قانون بخشندگی است. طبق این قانون انسان هرچه بیشتر ببخشد بیشتر دریافت می‌کند. اما این قانون چگونه عمل می‌کند؟ آن‌چه ما می‌دانیم ا ین است که انسان به هنگام بخشندگی خود را دارا و توانگر احساس می‌کند، این احساس بر ضمیر ناخودآگاه او اثر می‌گذارد و درهای نعمت و برکت را به روی او می‌گشاید.
به هنگام تحصیل دوستی داشتم که از خانواده‌ای فقیر بود اما هیچ‌گاه کلمه‌ای از فقر به زبان نمی‌آورد. او در میهمانی‌های دوستانه همیشه بهترین هدایا را می‌آورد. هر وقت پولی به‌دست می‌آورد آن را صرف خرید هدیه‌ای برای یک دوست یا میهمان کردن دیگران می‌نمود. چند سال بعد که او را دوباره دیدم به راستی ثروتمند شده بود. او از قانون بخشندگی استفاده کرده و ثروت و برکت را به‌سوی خود فرا خوانده بود.
”بشتابید به‌سوی مغفرت پروردگار خود و به‌سوی بهشتی که پهنای آن همهٔ آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته و مهیا برای پرهیزکاران است. آنهائی که از مال خود به فقرا در حال وسعت و تنگدستی انفاق کنند...“ (۱۳۴ ـ ۱۳۳ آل عمران)
پس در حال تنگ‌دستی نیز انسان باید بخشنده است.
قانون دیگر قانون صبر است. اگر انسان بر بلا و سختی صبر کند و تسلیم حکم خداوند باشد و از لطف او ناامید نگردد رنج‌هایش ناپدید می‌گردد و به آرامش دست می‌یابد.
”پس با هر سختی البته آسانی هست و با هر سختی البته آسانی هست.“ (۶ ـ ۵ انشراح)
اما اگر هنگام سختی از خدا رو بگرداند آرامش خود را از دست می‌دهد.
”و بعضی از مردم کسی است که خدا را به زبان و ظاهر می‌پرستد نه از باطن و حقیقت از این‌رو هرگاه به خیر و نعمتی رسد اطمینان خاطر پیدا کند و اگر به شر و فقر و آفتی برخورد از دین خدا رو بگرداند چنین کس در دنیا و آخرت زیانکار است و این زبانش بر همه کس آشکار است.“ (۱۱ حج)
دوستی داشتم که ظاهر زیبائی نداشت او دو خواهر داشت که از او کوچک‌تر بودند و اتفاقاً ظاهر بهتری داشتند. دوست من خواستگاری نداشت اما همیشه آرامش خود را حفظ می‌کرد و با مهربانی از خواهرانش می‌خواست تا هر وقت خواستگار مناسبی داشتند ازدواج کنند. چندی بعد دو خواهر او به ترتیب به خانهٔ بخت رفتند. در مراسم عروسی آنها، من شاهد نگاه‌های اطرافیان به دوست مهربانم بودم. آنها سعی می‌کردند ناراحتی را در چهرهٔ او بیابند. اما او بسیار خوشحال بود و کارهای مربوط به مراسم ازدواج خواهرانش را با دقت و علاقه انجام می‌داد. حتی دلسوزی‌های والدینش نیز روحیهٔ او را کسل نمی‌کرد. او با صبوری خاصی در مراسم ازدواج خواهرانش حضور داشت و به همه محبت می‌کرد. یک سال بعد برای مراسم عروسی‌اش دعوت شدم. برایم بسیار جالب بود. همسر او بسیار مناسب‌تر از همسر خواهرانش بود. گویا خداوند پاداش صبر او را داده بود. و شاید اگر دوست من مانع ازدواج خواهرانش می‌شد این داماد برازنده، به‌محض قدم گذاشتن به خانهٔ آنها به یکی از خواهرانش علاقمند می‌شد.
”... و البته اجری که به صابران بدهیم اجری است بسیار بهتر از عملی که به‌جا آوردند.“ (۹۶ نحل)

منبع : فصلنامه جهان گل