وقتی «محمد زیدان» تغییر عقیده داد

در سال ۲۰۰۶ محمد زیدان علایق باشگاهی اش را بر وظایف ملی خود ارجح شمرد و در نتیجه در قهرمانی کشورش در مسابقات فوتبال جام ملت های آفریقا مشارکت نجست. اما دو سال بعد (و به واقع طی هفته های اخیر) او همراه با تیم ملی مصر به غنا محل برگزاری دوره ۲۰۰۸ این رقابت ها رفت و از هر جهت در قهرمانی جدید فراعنه در جام ملت های قاره سیاه مشارکت کرد و این بار موضعی کاملاً متفاوت را در قبال این جام در پیش گرفت.
زیدان که عضو تیم باشگاهی هامبورگ آلمان است، یکشنبه شب هفته پیش در به ثبت رسیدن تک گل پیروزی بخش و سرنوشت ساز مصری ها در بازی فینال دوره بیست و ششم جام در برابر کامرون دست داشت و هر چند آن گل به وسیله ابوطریقا و در پی اشتباه بزرگ ریگوبرت سانگ کاپیتان کهنه کار کامرون به دست آمد، اما محمد زیدان هم سهم و نقش خود را ایفا و ادا کرد.
زیدان در پی آن پیروزی که ششمین قهرمانی مصر را در این پیکارها رقم زد و رکورد پیروزی های این کشور را درخشان تر و از رکوردداران دوم (کامرون و غنا هر یک با ۴ مورد) دورتر ساخت، گفت: «در سال ۲۰۰۶ تصمیم دشواری را گرفتم و به واقع انتخاب از بین باشگاه و تیم ملی ام در زمان برگزاری جام ملت ها در خاک کشورم، بسیار سخت بود. نتیجه آن شد که در پنجمین عنوان قهرمانی کشورم در قاهره شریک نشدم و افسوس آن را خوردم. این بار نیز همان وضعیت دشوار را برای تصمیم گیری فراروی خود داشتم، زیرا اخیراً به هامبورگ پیوستم و به این فکر می کردم که ماندن در آنجا و کمک به این تیم و به واقع تثبیت خودم در هامبورگ مهمتر و ضروری تر است و یا رفتن به غنا و تلاش برای فتح جام ملت ها، در نهایت به نفع مصر و حضور در اردوی ملی تصمیم گرفتم، زیرا می خواستم در احساس قهرمانی احتمالی و مجدد تیم کشورم شریک شوم. عضویت در این تیم که آشکارا قوی ترین تیم ملی فعلی در سطح آفریقا است، یک افتخار به حساب می آید. ما در این مسابقات ثابت کردیم که چطور باید تعادل و قدرت را در چنین تیم هایی حفظ کرد و هر یک از بازیکنان چگونه برای کمک به یکدیگر بجنگند و بکوشند. فقط کافی است به برد ما در برابر ساحل عاج در مرحله نیمه نهایی و چگونگی آن بنگرید تا به حقانیت ما پی ببرید.
قبل از مسابقه اکثریت و حتی همگان حس می کردند و مطمئن بودند که ساحل عاج ما را تسلیم و در نهایت قهرمانی را تصاحب می کند، اما دیدید که ۴ گل به آنها زدیم و سرنوشت را تغییر دادیم. وقتی دست به دست یکدیگر بدهید و برای بهروزی خود و یاران تان بکوشید و با تمام وجود بجنگید، هر چیزی امکان پذیر است. ما در این چند روز واقعآً غرق در خوشی و شادی پیروزی و قهرمانی بوده ایم.»
● بیشتر از سال ۲۰۰۶
ابوطریقا که تک گل بازی فینال را با سرعت عمل و پس از اشتباه سانگ و سپس ارسال پاس محمد زیدان برای او در عرض محوطه ۱۸ قدم به ثمر رساند، معتقد است که ارزش قهرمانی امسال مصری ها بیشتر از پیروزی سال ۲۰۰۶ آنها است زیرا توفیق امسال دور از خاک وطن و در کشور غنا به دست آمد، ولی در سال ۲۰۰۶ مصر در خاک خود میزبان مسابقات بود و طبعاً از امتیازات میزبانی بهره می برد.» کسب عنوان قهرمانی برای دومین مرتبه متوالی بسیار جالب و ارزشمند است و زمانی دستاورد ما مهمتر می شود که در نظر بگیریم این بار در زمین دیگران دست به این کار زدیم. در مرتبه قبلی گفتند که امتیازات میزبانی در موفقیت ما سهمی مهم داشته است، اما این بار فقط سزاواری ما باعث قهرمانی مان شد.»
ابوطریقا که هافبک تیم باشگاهی الاهلی یکی از مطرح ترین و بهترین باشگاه های تاریخ مصر و آفریقا است، در قیاس تیم فاتح امسال مصر با تیم سال ۲۰۰۶ این کشور می گوید: «دو سال پیش نیز تیم خوبی داشتیم اما امسال آن تیم بسیار بهتر و کامل تر شده است و تجربه آن نیز در سطح بالاتری قرار دارد و بخصوص بینش و کارایی تیم ما در زمینه بین المللی و در سطح دیدارهای ملی نیز بیشتر از گذشته شده است. در تیم ما بازیکنان برجسته متعددی هم عضویت دارند که الآن در آفریقا نمونه اند و حسنی عبدرابو، زیدان، عسام ال هداری و احمد حسن از آن جمله اند. آنها باعث شده اند تیم ملی مصر کاملاً توانا و بر خودش متکی باشد و از توان خاصی بهره مند شود.»
● به یاد گذشته
دو سال پیش که مصر در بازی فینال ساحل عاج را در ضربات پنالتی شکست داد و قهرمان شد، ضربه پنالتی منجر به قهرمانی را باز ابوطریقا در دروازه حریف جای داد و کار را تمام کرد و همین مسئله باعث شد پس از قهرمانی جدید مصری ها او احساس تکرار یک رویداد خاص و مهم و تجدید پیروزی را در ذهنش داشته باشد. او که به خاطر گل بسیار مهمش در استادیوم «اوهن میان» شهر اکرا عنوان مرد برتر بازی فینال را کسب کرد، می گوید: «شاید مرا بهترین بازیکن فینال دانسته باشند، اما فقط یک نفر نیست که یک تیم را به پیش می راند و کل نفرات مهم و تأثیرگذار هستند. دلیل اصلی قهرمانی مصر، کار قوی تیمی و تلاش منسجم گروهی در اردوی ما بود.
ما این عنوان را به اتفاق و با تلاش جمعی به دست آوردیم، ما بیشتر از آن رو خوشحالیم که توانستیم با پیروزی مان دل ۸۰ میلیون مصری را در کشورمان شاد کنیم و عامل این گونه پیروزی ها بودن واقعاً مایه غرور است. اگر کامرون در فینال برنده می شد، به پنجمین قهرمانی اش می رسید و با رکورد فتوحات مصر برابری می کرد و اجازه نمی داد که مصر بیش از پیش از دنباله روهای خود فاصله بگیرد، اما همان طور که پیشتر آمد، اشتباه بزرگ کاپیتان ریگوبرت سانگ در حفظ و دفع توپ برای تیمش بسیار گران تمام شد و سبب گشت کامرون ۰-۱ ببازد و روی ۴ قهرمانی قبلی اش توقف کند. در روزهای بعد از آن دیدار سنگین غمبار در اکرا، انتقادات زیادی از سانگ شده و خیلی ها معتقدند استمرار بیش از حد خدمات ملی او پایه گذار آن اشتباه در ۱۵ دقیقه پایانی بازی و به واقع تجدید قهرمانی شاگردان حسن شهاته شده است.
● متعلق به تمامی تیم
با این حال ژره می دیگر مدافع کارکشته کامرون که سابقه عضویت در رئال مادرید و چلسی را دارد، در دفاع از یار پرسابقه و دوست دیرینش می گوید: «طبیعی است که ما از شکست در آخرین گام که باعث از دست رفتن قهرمانی مان شد، بسیار ناراحت باشیم، اما نباید همه چیز را به گردن سانگ انداخت، زیرا اشتباه متعلق به ما و تمامی اعضای یک تیم است و نه فقط یک فرد. در تیم ما، سانگ، من و ساموئل اتوئو از همه بیشتر ناراحتیم، زیرا در قهرمانی های پیاپی کامرون در ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲ شریک بودیم و اگر این بار هم می بردیم، به سومین جام ما بدل می شد. اگر نبردیم یکی از دلایل آن بالاتر رفتن سطح و کلاس رقابت ها است و این مسابقات حالا دشوارتر از هر زمانی شده است، حتی تعداد گل های این دوره نیز بی سابقه بود و بازی هایی جذاب تر از همیشه را شاهد بودیم. فوتبال، پیوسته در آفریقا رشد می کند و کامل تر و بهتر می شود و در این دوره بسیاری از بزرگان فعلی فوتبال جهان حضور داشتند و خوب کار کردند و به همین سبب کیفیت مسابقه ها نیز بالاتر رفت.»
● دو بار تکرار
حرف های ژره می که در این فصل برای نیوکاسل در انگلیس به میدان می آید، مورد تأیید بسیاری از صاحب نظران قرار گرفته است. هرچند این امر نیز دلیلی کافی برای ناکامی کامرون و یا سایر مدعیان در برابر مصر نشان نمی دهد. به واقع مصر با بازی منظم، محکم، گروهی و تلاش فراوان خود کاری کرد که سایرین محو شوند و اولین تیمی شود که توانسته است در دو نوبت از عنوان قهرمانی دوره گذشته اش دفاع کند. مرتبه اول که مصر این کار را انجام داد، به سال های ۱۹۵۷ و ۵۹ مربوط می شد که همان دوره های اول و دوم جام بود.

وصال روحانی
منبع: Mirror

منبع : روزنامه ایران