اطلاعات داروها

● آسپیرین؛ دارویی ارزشمند
وقتی نخستین بار در سال ۱۷۶۳ از پودر پوست درخت بید برای تسکین بیماری که از تب رنج می برد استفاده کردند کسی فکرش را نمی کرد که سال ها بعد دارویی را از آن کشف کنند که جان میلیون ها نفر را از خطر مرگ نجات دهد. سال ۱۸۹۹ بود که آسپیرین را کشف کردند و آن را به جامعه بشریت هدیه دادند و امروز ما می خواهیم این دارو را قدری بیشتر به شما خواننده گرامی بشناسانیم.
آسپیرین دارویی است که مدت ها است اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهابی آن به اثبات رسیده اما امروزه از آسپیرین در مصارف دیگری بهره می برند که در زیر به تفصیل برایتان عرضه می داریم.
▪ آسپیرین و تسکین دردها
آسپیرین یکی از پرمصرف ترین داروها در تسکین دردهای خفیف تا متوسط با علل گوناگون به شمار می رود.
آسپیرین در تسکین دردهای ناشی از آرتریت روماتوئید و استئو آرتریت به کرات استفاده می شود. همچنین دردهای ناشی از التهاب تاندون ها به خوبی به آسپیرین جواب می دهند و به راحتی تسکین پیدا می کنند.
آسپیرین در تسکین دردهای شدید مثل انفاکتوس قلب و دردهای کلیوی و یا کیسه صفرا بی تاثیر است و نباید در این موارد آن را مصرف کرد.
در بیماران سرطانی جهت تسکین دردهای آنها از آسپیرین به همراه ضد دردهای مخدر دیگر استفاده می کنند که به خوبی دردهای این عزیزان را کنترل می کند.
▪ آسپیرین و سکته ها
از آسپیرین جهت پیشگیری از بروز سکته های قلبی و مغزی در افراد مسن استفاده می کنند. بسیاری از افرادی که از درد سینه و بیماری های قلبی رنج می برند جهت پیشگیری از بروز سکته در آنها از آسپیرین استفاده می کنند.
▪ آسپیرین و بیماران دیابتی
به بیماران دیابتی آسپیرین می دهند چون این بیماران در معرض ابتلا به آب مروارید هستند و مصرف آسپیرین در آنها از بروز این عارضه می تواند پیشگیری کند.
▪ آسپیرین و سرطان ها
کسانی که سابقه خانوادگی سرطان کولون دارند، می توانند از آسپیرین بهره های فراوانی ببرند چرا که مصرف درازمدت دوز پائین آسپیرین باعث کاهش میزان بروز سرطان کولون در افراد مستعد می شود.
▪ پیامدهای مصرف آسپیرین
عوارض گوارشی: مهم ترین عارضه آسپیرین همین عوارض گوارشی است که می تواند بیمار را بسیار آزار دهد. بیمار به دنبال مصرف آسپیرین دچار آشوب معده می شود که به همین دلیل توصیه می شود آسپیرین را همراه غذا با یک لیوان آب یا شربت های ضد اسید مصرف کنند تا دچار این عارضه نشوند. علاوه بر این به سبب آسیبی که آسپیرین به مخاط معده وارد می کند مصرف کنندگان آن باید مراقب زخم معده ناشی از آسپیرین باشند.
احساس تهوع، سوزش سر دل و خونریزی های گوارشی از جمله عوارض بحث برانگیز آسپیرین به شمار می روند. از این رو در صورت مشاهده هرکدام از اینها سریعاً مصرف آن را قطع کنید و به پزشکتان این نکته را اطلاع دهید.
عوارض عصبی: سرگیجه، گیجی، وزوز گوش را در حین مصرف آسپیرین جدی بگیرید. از این رو پس از مصرف آسپیرین از انجام کارهای پرخطری که نیاز به تمرکز دارند برحذر باشید.
عوارض حساسیتی: اگر آسپیرین مصرف کردید و دیدید که کهیر زدید تعجب نکنید که این مورد از عوارض تقریباً شایع آسپیرین به شمار می رود. بروز کهیر، خس خس سینه و خونریزی های زیرپوستی از جمله دیگر عوارض آسپیرین به شمار می روند که نباید به راحتی از کنار آنها گذشت.
▪ یادمان باشد که:
۱) این دارو را ترجیحاً بین دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد در ظروف مقاوم به هوا و در محیط خشک نگهداری کنید مگر اینکه کارخانه سازنده دستور دیگری بدهد. اگر دارویتان به صورت شیاف است از یخ زدن آن جلوگیری کنید و آن را در مکان خنک نگهداری کنید.
۲) اگر از عوارض گوارشی آسپیرین رنج می برید این دارو را با یک لیوان پر از آب یا شیر و همراه غذا استفاده کنید. از خرد کردن و جویدن آسپیرین برحذر باشید که سبب آسیب های وخیمی در ناحیه دهان و مری می شود.
۳) بیماران مبتلا به آسم، پولیپ بینی، تب یونجه و کهیر مزمن باید با احتیاط این دارو را مصرف کنند و حتماً قبل از مصرف با پزشک معالجشان مشورت کنند.
۴) به کودکان و نوزادان تا آنجایی که می شود آسپیرین ندهید که سبب مسمومیت شدیدی می شود و عوارض وخیمی را به دنبال دارد.
۵) قبل از مصرف دارو را بوکنید و در صورت استشمام بوی سرکه همه داروها را دور بریزید چون دارو فاسد شده است.
۶) خانم های باردار هرگز این دارو را خودسرانه مصرف نکنند چرا که مصرف خودسرانه این دارو در دوران بارداری و خصوصاً ۳ ماهه سوم عواقب خطیری بر روی مادر و جنین به همراه دارد.
● آشنایی با عوارض جسمانی و روانی مصرف آمفتامین‏
آمفتامین‏ها گروهی از مواد محرک مغزی هستند که معمولاً به شکل پودرسفیدرنگ و گاهی سفید متمایل به قهوه‏ای روشن یا سفید چرک(مشاهده می‏شوند.
به گزارش ایسنا واحد علوم پزشکی تهران برخی انواع آمفتامین‏ها دارای‏مصارف طبی هستند و تحت نظارت کامل پزشک در مواردی‏چون‏افسردگی‏ها، اختلالات پرتحرکی، کم‏توجهی کودکان و حمله‏های خواب‏مورد استفاده قرار می‏گیرند. آمفتامین‏ها اغلب برای بهبود کارآیی وایجاد حالت سرخوشی توسط دانش‏آموزان، دانشجویان و رانندگان موردسوء مصرف قرار می‏گیرند.
از جمله نام‏های رایج آن می‏توان به آیس (ICE، اسپید (SPEED،میتسی‏بوشی (Mitsibushi و ترکیبی از آمفتامین‏های جایگزین به‏نام MDMAتحت نام Ecstasy اشاره کرد.
▪ راه‏های مصرف:
معمولاً به‏صورت خوراکی و گاهی همراه مشروبات استفاده می‏شود.انفیه‏کردن، تزریق یا تدخین با سیگار نیز از سایر راههای مصرفی است.شکل تزریقی آن نسبت به سایر انواع آن اعتیاد بیشتری ایجاد می‏کند.
▪ آثار مصرف:
همه آمفتامین‏ها به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض یک‏ساعت‏علایم آنها شروع می‏شود. آثار مصرف آمفتامین‏ها ۱ تا ۲ روز طول‏می‏کشد. از جمله عوارض جسمانی مصرف آمفتامین‏ها می‏توان به‏افزایش ضربان قلب و فشار خون، خشکی دهان، تعریق، افزایش انرژی،کاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بی خوابی اشاره کرد.
از جمله عوارض روانی آن نیز احساس سرخوشی، احساس قدرت،افزایش توانایی تمرکز، نوسانات خلقی، برآشفتگی و تحریک‏پذیری‏است.
مصرف مداوم آمفتامین‏ها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی می‏شود؛به‏نحوی که با قطع ناگهانی آنها علایمی همچون تحریک‏پذیری، گرسنگی‏شدید، اختلال خواب و افسردگی حاد بروز خواهد کرد و در مصارف‏طولانی‏مدت، امکان بروز حالات جنون شبیه به اسکیزوفرنی وجوددارد.
▪ علایم مسمومیت:
خونریزی مغزی در اثر افزایش شدید فشارخون، شوک ناشی از افت‏شدید فشارخون، افزایش شدید درجه حرارت بدن، بی‏نظمی در ضربان‏قلب، اختلال هوشیاری، تشنج، اغماء و مرگ.
▪ چگونه کمک کنیم؟
آمفتامین‏ها به شدت وابستگی ایجاد می‏کنند. بیمارانی که علایم جنونمثل اسکیزوفرنی( را نشان می‏دهند باید بلافاصله به روانپزشک معرفی‏شوند. بیمارانی که علایم افسردگی حاد را نشان می‏دهند به خاطر امکان‏خودکشی باید به شدت تحت نظارت باشند. باید به مصرف‏کنندگان‏اطمینان خاطر داد که علایم ترک آمفتامین مشتمل بر خستگی، اضطراب،اختلال خواب و افسردگی حداکثر تا روز چهارم پس از ترک زیاد بوده ودر عرض یک هفته فروکش خواهد کرد.
معمولاً داروی خاصی برای ترک لازم نمی‏شود. در هنگام ترک بایدبیماران را تشویق کرد تا آب کافی بنوشند، روزانه سه وعده غذا مصرف‏کنند، ورزش‏های آرامش بخش انجام دهند و در هوای آزاد راه بروند.
معمولاً الکل در همراهی با آمفتامین به دلیل خواص خواب‏آلودگی‏اش‏استفاده می‏شود.
همچنین آمفتامین‏ها در ادرار ۲ تا ۴ روز پس از مصرف قابل تشخیص‏است.
● تریامترن هیدروکلروتیازید
تریامترن‌ هیدروکلروتیازید یک‌ داروی‌ مُدر رایج‌ است‌. این‌ دارو مقدار مایعات‌ دفعی‌ از طریق‌ ادرار را افزایش‌ می‌دهد ، در نتیجه‌ با کاهش‌ مایعات‌ در گردش‌ خون‌ از فشار خون‌ می‌کاهد. کاهش‌ فشار خون‌ خود موجب‌ کاهش‌ بار کاری‌ قلب‌ و شریان‌ها سرخرگ‌ها می‌شود. بالا باقی‌ ماندن‌ فشار خون‌ به‌ سرخرگ‌های‌ مغز ، قلب‌ و کلیه‌ها آسیب‌ می‌زند ، که‌ این‌ آسیب‌ خطر سکته‌ مغزی‌، نارسایی‌ قلبی‌، و نارسایی‌ کلیوی‌ را افزایش‌ می‌دهد. هیدروکلروتیازید همچنین‌ موجب‌ دفع‌ برخی‌ مواد شیمیایی‌، مثل‌ سدیم‌ و پتاسیم‌ ، از بدن‌ می‌شود. تریامترن‌ به‌ هیدروکلروتیازید اضافه‌ می‌شود تا از دفع‌ پتاسیم‌ جلوگیری‌ کند و آن‌ را در بدن‌ نگاه‌ دارد.
▪ چگونگی‌ مصرف‌
برای‌ جلوگیری‌ از ناراحت‌ شدن‌ معده‌ تریامترن‌ هیدروکلروتیازید را می‌توان‌ با غذا یا شیر خورد. سعی‌ کنید دارو را هر روز ساعت‌ معینی‌ مصرف‌ کنید تا فراموشش‌ نکنید. اگر روزی‌ یک‌ نوبت‌ تریامترن‌ هیدروکلروتیازیدبرایتان‌ تجویز شده‌ است‌، بهتر است‌ دارو را اول‌ روز یا وقتی‌ که‌ به‌ توالت‌ دسترسی‌ دارید مصرف‌ کنید. اگر به‌ سبب‌ خرید یا کاری‌ خارج‌ از خانه‌ مصرف‌ دارو را به‌ تعویق‌ انداخته‌اید، دارو (یا نوبت‌ آخر دارو) را پیش‌ از ساعت‌ ۴ بعداز ظهر بخورید. این‌ کمک‌ می‌کند تا شب‌ هنگام‌ مجبور نشوید برای‌ ادرار کردن‌ از خواب‌ برخیزید. اگر یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کردید ، به‌ مجردی‌ که‌ آن‌ را به‌ یاد آوردید مصرفش‌ کنید. اگر تقریباً موقع‌ نوبت‌ بعدی‌ رسیده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌ به‌ برنامه‌ دارویی‌ معمولتان‌ بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
▪ هشدارها و عوارض‌ جانبی‌
در صورت‌ بروز هر یک‌ از علایم‌ زیر با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: واکنش‌های‌ حساسیتی‌ ( بثورات‌ جلدی‌ ) ، خشکی‌ دهان‌ ، تشنگی‌ شدید ، ضربان‌ قلب‌ نامنظم‌ ، گرفتگی‌های‌ عضلانی‌ ، تهوع‌ یا استفراغ‌ ، خستگی‌ یا خواب‌آلودگی‌ شدید ، درد یا سوزش‌ معده‌ ، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرعادی‌ ، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌ ، لکه‌های‌ قرمز روی‌ پوست‌ ، دفع‌ خون‌ در ادرار یا مدفوع‌ ، درد مفصلی‌ ، کمردرد ، زردی‌ چشم ها یا پوست ‌.
▪ موارد احتیاط‌
در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ تریامترن‌ هیدروکلروتیازید، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:
حساسیت‌ به‌ تریامترن‌، هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای‌ مُدر تیازیدی‌ ، داروهای‌ حاوی‌ سولفور ، بومتانید ، فوروسماید ، یا داروهای‌ مُدر دیگر نظیر مهارکننده‌های‌ کربنیک‌ آینداز (استازولامید)
بارداری‌ یا شیردهی‌
مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ ویژه‌ دیگوکسین ‌، لیتیم ‌، ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های‌ خون‌)مهارکننده‌های‌ آنزیم‌ مبدل‌ آنژیوتانسین‌ (مثل‌ کاپتوپریل ‌)، سیکلوسپورین ‌، شیر کم‌ نمک‌، مواد حاوی‌ پتاسیم‌، اسیدفولیک‌ ، داروهای‌ پایین‌ آورنده‌ کلسترول‌ خون‌ ( کلستیرامین‌ ، کلتیپول‌ )، یا داروهای‌ پرفشاری‌ خون‌
سابقه‌ یا دچار بالا بودن‌ پتاسیم‌ خون‌، نوروپاتی‌ دیابتی‌، یا بیماری‌های‌ کلیوی‌ یا کبدی‌.
▪ توصیه هنگام‌ مصرف‌
دارو را مطابق‌ تجویز پزشک‌ مصرف‌ کنید.
در مورد لزوم‌ احتمالی‌ کاهش‌ وزن‌، ترک‌ سیگار، برنامه‌ ورزشی‌ یا تغییرات‌ در برنامه‌ غذایی‌ (مثلاً کاهش‌ مصرف‌ نمک‌ با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد.
هر هفته‌ (یا طبق‌ زمانبدی‌ مورد نظر پزشکتان‌) فشار خون‌ و وزنتان‌ را اندازه‌گیری‌ کرده‌، در یک‌ دفترچه‌ یادداشت‌ کنید تا در هر ملاقات‌ آنها را به‌ پزشکتان‌ نشان‌ دهید. اگر روش‌ اندازه‌گیری‌ فشار خون‌ را نمی‌دانید از یک‌ پزشک‌ یا پرستار بخواهید آن‌ را به‌ شما بیاموزد.
هرگونه‌ افزایش‌ یا کاهش‌ وزن‌ به‌ مقدار ۲/۵ کیلوگرم‌ را که‌ طی‌ یک‌ هفته‌ ایجاد شده‌ باشد به‌ اطلاع‌ پزشکتان‌ برسانید.
پیش‌ از مصرف‌ هر داروی‌ دیگر، حتی‌ داروهای‌ مجاز بدون‌ نسخه‌ یا داروهای‌ گیاهی ‌، با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.
از مواجهه‌ بدون‌ محافظت‌ با نور خورشید بپرهیزید. از آفتاب‌ ساعت‌ ۱۰ صبح‌ تا ۳ بعدازظهر و استفاده‌ از وسایل‌ برنزه‌ کننده‌ اجتناب‌ کنید. هنگام‌ مواجهه‌ با آفتاب‌ از یک‌ کرم‌ ضد آفتاب‌ با قدرت‌ محافظتی‌ (اِس‌ پی‌ اِف‌) حداقل‌ ۱۵ برای‌ حفاظت‌ مناطق‌ در معرض‌ نور استفاده‌ کنید. هیدروکلروتیازید موجب‌ حساسیت‌ پوست‌ به‌ نور آفتاب‌ می‌شود که‌ می‌تواند منجر به‌ آفتاب‌ سوختگی‌ شدید یا تغییر رنگ‌ پوست‌ در نواحی‌ای‌ از پوست‌ که‌ در معرض‌ آفتاب‌ می‌باشد، گردد.
تریامترن‌ هیدروکلروتیازید را دور از دسترس‌ کودکان‌، و دور از گرما، نور مستقیم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید (در این‌ شرایط‌ هیدروکلروتیازید فاسد می‌شود).
تریامترن‌ هیدروکلروتیازید تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، در توالت‌ دور بریزید.
▪ نبایدها
نباید از حالت‌ خوابیده‌ به‌ نشسته‌ یا ایستاده‌، یا نشسته‌ به‌ ایستاده‌ سریع‌ تغییر وضعیت‌ دهید. برای‌ جلوگیری‌ از سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌ یا احساس‌ غش‌ به‌ آرامی‌ تغییر وضعیت‌ دهید.
نباید الکل‌ بنوشید، مدت‌ طولانی‌ سرپا بمانید، یا در هوای‌ گرم‌ ورزش‌ کنید ، چرا که‌ ممکن‌ است‌ دچار سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌ یا غش‌ شوید.
حتی‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودی‌، نباید دارو را قطع‌ کنید. این‌ دارو بیشتر نقش‌ کنترل‌ کننده‌ دارد تا نقش‌ درمانی‌، و ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد برای‌ مدتی‌ طولانی‌ آن‌ را مصرف‌ کنید اگر سؤالی‌ در مورد داروهایتان‌ دارید از پزشکتان‌ بپرسید.
● تاموکسیفن
تاموکسیفن‌ برای‌ درمان‌ سرطان‌ پستان‌ و نازایی‌ وابسته‌ به‌اولیگومنوره‌ یا آمنوره‌ ثانویه‌ مصرف‌می‌شود.
▪ مکانیزم اثر
تاموکسی‌فن‌ آنتی‌استروژن‌غیراستروئید ی‌ می‌باشد که‌ اثرات‌ ضعیف‌استروژنی‌ نیز دارد. تاموکسی‌فن‌گیرنده‌های‌ استرادیول‌ را مهار می‌کند. القاءتخمک‌گذاری‌ با اشغال‌ گیرنده‌های‌استروژن‌ و حذف‌ اثر مهاری‌ هورمون‌ ودر نیتجه‌ تحریک‌ ترشح‌ هورمون‌آزادکننده‌ گناد و تروپین‌ از هیپوتالاموس ‌انجام‌ می‌گیرد.
● فارماکوکینتیک
متابولیسم‌ تاموکسی‌فن‌کبدی‌ است‌ و دارای‌ چرخه‌ روده‌ای‌ ـ کبدی‌می‌باشد، حذف‌ دارو دو مرحله‌ای‌ بوده‌ که‌مرحله‌ اول‌ ۴-۷ ساعت‌ پس‌ از تجویز ومرحله‌ دوم‌ ۷-۱۴ روز طول‌ می‌کشد. اثردرمانی‌ مطلوب‌ ۴-۱۰ هفته‌ پس‌ از شروع‌درمان‌ حاصل‌ می‌شود. اثرات‌ آنتاگونیستی‌ دارو ممکن‌ است‌ چند هفته‌پس‌ از یک‌ نوبت‌ مصرف‌ آن‌ ادامه‌داشته‌باشد. دارو اغلب‌ به‌صورت‌ متابولیت‌از طریق‌ صفرا و مدفوع‌ دفع‌ می‌شود.
▪ موارد منع مصرف
با مصرف‌ این‌ دارو احتمال‌ایجاد کیست‌های‌ تخمدان‌ در زنان‌ قبل‌ ازدوران‌ یائسگی‌ وجود دارد.
احتمال‌ افزایش‌ کلسیم‌ خون‌ در صورت‌وجود متاستاز استخوان‌ را باید در نظرگرفت‌.
با مصرف‌ تاموکسی‌فن‌ تغییرات‌آندومتر شامل‌ هیپرپلازی‌، پولیپ‌ و سرطان‌ گزارش‌ شده‌است‌. خونریزی‌غیرطبیعی‌ واژن‌ و علائمی‌ مانند درد یا فشار لگن‌ باید مورد توجه‌ قرار گیرد.
در صورت‌ وجود تاری‌ دید، آب‌مروارید، کاهش‌ تعداد پلاکتها و گلبول‌های‌سفید و نیز بالابودن‌ چربی‌های‌ خون‌، بایدبا احتیاط مصرف‌ شود.
▪ عوارض جانبی احتمالی
گر گرفتگی‌، خونریزی‌واژن‌، توقف‌ قاعدگی‌، خارش‌ فرج‌،اختلالات‌ گوارشی‌، التهاب‌ تومور، کاهش‌تعداد پلاکتها، احتباس‌ مایعات‌، طاسی‌، فیبروم‌ رحم‌، اختلالات‌ بینایی‌ (تغییرات‌قرنیه‌، آب‌ مروارید و رتینوپاتی‌) کاهش‌پلاکت‌ها یا گلبول‌های‌ سفید خون‌، به‌ندرت‌کاهش‌ نوتروفیل‌ها و تغییرات‌ آنزیم‌های‌کبدی‌ از عوارض‌ جانبی‌ دارو هستند.
▪ توصیه ها
روشهای‌غیرهورمونی‌ جلوگیری‌ از بارداری‌، طی‌درمان‌ و به‌ مدت‌ ۲ ماه‌ پس‌ از درمان‌ بایدمورد استفاده‌ قرار گیرد. در صورت‌مشکوک‌ بودن‌ به‌ بارداری‌ فورا به‌ پزشک‌مراجعه‌ شود.
در صورت‌ بروز اختلالات‌ گوارشی‌مصرف‌ دارو ادامه‌ یابد و در صورت‌ بروزاستفراغ‌ زودرس‌ پس‌ از مصرف‌ دارو به‌پزشک‌ مراجعه‌ شود.
● ایبوپروفن
قرص‌های‌ ۲۰۰ میلی‌ گرم‌ ایبوپروفن‌ یک‌ داروی‌ مسکن‌ است‌ که‌ بدون‌ نسخه‌ پزشک‌ قابل‌ تهیه‌ است‌. اما قرص‌های‌ ۴۰۰ میلی‌ گرم‌ توسط‌ پزشک‌ تجویز می‌شود. این‌ دارو یک‌ داروی‌ ضد درد غیر مخدر برای‌ دردهای‌ خفیف‌ تا متوسط‌، نظیر سردرد ، دردهای‌ هنگام‌ عادت‌ ماهانه‌، و حملات‌ نقرس‌ است‌. به‌ علت‌ خواص‌ التهابی‌ این‌ دارو در درمان‌ بیمارهای‌ روماتیسمی‌ مثل‌ آرتریت‌ روماتوئید ، و دیگر مشکلات‌ التهابی‌ غیر روماتیسمی‌ مثل‌ آسیب‌های‌ حین‌ ورزش‌ (پیچ‌ خوردگی‌ها و رگ‌ به‌ رگ‌ شدن‌ها)، بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها (التهاب‌ تاندون‌)، و استئوآرتریت‌ (آرتروز) بسیار مفید است‌. ایبوپروفن‌ همچنین‌ تب‌ را نیز کاهش‌ می‌دهد. ایبوپروفن‌ از داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروئیدی‌ است‌.
▪ چگونگی‌ مصرف‌
سوسپانسیون‌ ایبوپروفن‌ را با غذا یا داروهای‌ ضداسید معده‌ باید مصرف‌ کرد، پیش‌ از مصرف‌ دارو شیشه‌ آن‌ را به‌ خوبی‌ تکان‌ دهید، قرص‌ ایبوپروفن‌ را باید با غذا و همراه‌ یک‌ لیوان‌ پر از آب‌ خورد. پس‌ از خوردن‌ قرص‌های‌ ایبوپروفن‌ برای‌ جلوگیری‌ از آسیب‌ و تحریک‌ وی‌ ۳۰-۱۵ دقیقه‌ از خوابیدن‌ یا دراز کشیدن‌ اجتناب‌ کنید. اگر روزی‌ یک‌ یا دوبار ایبوپروفن‌ مصرف‌ می‌کنید. و یک‌ نوبت‌ را فراموش‌ کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت‌ آن‌ را به‌ یاد آورید بلافاصله‌ مصرفش‌ کنید، در غیر این‌ صورت‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌، به‌ برنامه‌ منظم‌تان‌ برگردید. اگر روزانه‌ بیش‌ از دو نوبت‌ ایبوپروفن‌ مصرف‌ می‌کنید، به‌ مجردیکه‌ نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را به‌ یاد آورید مصرفش‌ کنید. اما اگر تقریباً موقع‌ نوبت‌ بعدی‌ رسیده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را مصرف‌ نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
▪ هشدارها و عوارض‌ جانبی‌
در صورت‌ بروز هر یک‌ از علایم‌ زیر مصرف‌ ایبوپروفن‌ را قطع‌ کرده‌، با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: خستگی‌ یا خواب‌ آلودگی‌ شدید ، درد یا سوزش‌ معده‌ ، تهوع‌ یا استفراغ‌ ، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌ ، علایم‌ شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ‌، دردهای‌ عضلانی‌، به‌ ویژه‌ اگر درست‌ هنگام‌ یا پیش‌ از بروز بثورات‌ جلدی‌ رخ‌ دهند ، افزایش‌ وزن‌ ، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرطبیعی‌ ، بثورات‌ جلدی‌ ، زخم‌های‌ دهانی‌ ، یا تب‌ یا گلو دردی‌ که‌ پیش‌ از شروع‌ درمان‌ وجود نداشته‌ و با مشکلی‌ که‌ در حال‌ حاضر به‌ خاطرش‌ تحت‌ درمان‌ هستید ارتباطی‌ نداشته‌ باشد. بیماران‌ مسن‌ بیشتر از سایرین‌ در معرض‌ خطر مشکلات‌ گوارشی‌ و خونریزی‌ دهنده‌ هستند. یک‌ پاسخ‌ حساسیتی‌ نادر به‌ ایبوپروفن‌ آنافیلاکسی‌ است‌، که‌ به‌ توجه‌ و مراقبت‌ فوری‌ پزشکی‌ نیاز دارد. آنافیلاکسی‌ سریع‌ پیشرفت‌ می‌کند. خس‌خس‌ سینه‌ یا مشکل‌ در تنفس‌ مصرف‌ ایبوپروفن‌ را قطع‌ کرده‌ با یک‌ مرکز اورژانس‌ تماس‌ بگیرید.
▪ موارد احتیاط‌
در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ ایبوپروفن‌، پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:
ـ حساسیت‌ به‌ آسپرین‌ یا دیگر داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروئیدی‌.
ـ بارداری‌ یا شیردهی‌.
مصرف‌ داروهای‌ دیگر ، به‌ ویژه‌ دیگر داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیر استروئیدی‌ (مثل‌ ناپروکسن‌ )، آسپرین‌، ضدانعقادها (رقیق‌ کننده‌های‌ خون‌، نظیر وارفارین‌ )، آنتی‌بیوتیک‌ها ( سفالسپورین‌ها)، داروهای‌ ضد سرطان‌ (یک‌ داروی‌ مدر)، و والپروئیک‌ اسید یا دیوالپروئکس ‌.
مصرف‌ سه‌ قوطی‌ یا بیشتر مشروبات‌ الکلی‌ در روز.
ابتلا به‌ سابقه‌ پولیپ‌های‌ بینی‌ مرتبط‌ با آسپرین‌ ، زخم‌ یا التهاب‌ در دستگاه‌ گوارش‌ ، پرفشاری‌ خون‌، هموفیلی‌ یا دیگر مشکلات‌ خونریزی‌ دهنده‌ ، نارسایی‌ مغز استخوان‌ ، زخم‌های‌ دهانی‌ ، یا بیماری‌های‌ کبدی‌ یا کلیوی‌.
▪ توصیه هنگام‌ مصرف‌
برچسب‌ روی‌ دارو را مطالعه‌ کرده‌ از دستوراتش‌ پیروی‌ کنید.
برچسب‌ سایر داروهای‌ مجاز بدون‌ نسخه‌ را بخوانید تا مطمئن‌ شوید حاوی‌ داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروئیدی‌ (مثل‌ آسپرین‌ یا ناپروکسن‌) یا داروهایی‌ که‌ با ایبوپروفن‌ تداخل‌ ایجاد می‌کنند نباشد.
اگر ایبوپروفن‌ را برای‌ درد یا تب‌ می‌خورید و درد ظرف‌ ۱۴ روز و تب‌ ظرف‌ ۳ روز بهتر نشده‌ یا حتی‌ بدتر شده‌ است‌ با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.
ایبوپروفن‌ را به‌ اندازه‌ تجویز شده‌ مصرف‌ کنید.
به‌ طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید (اگر برای‌ مدتی‌ طولانی‌ قرار است‌ ایبوپروفن‌ مصرف‌ کنید).
پیش‌ از انجام‌ هرگونه‌ عمل‌ جراحی‌ یا کارهای‌ دندانپزشکی‌، دیگر پزشکان‌ را از اینکه‌ ایبوپروفن‌ مصرف‌ می‌کنید مطلع‌ سازید.
ایبوپروفن‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، دور از گرما، نور مستقیم‌ یا حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید (در این‌ شرایط‌ ایبوپروفن‌ فاسد می‌شود)
ایبوپروفن‌ تاریخ‌ مصرف‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ در توالت‌ دور بریزید.
▪ نبایدها
نباید بیش‌ از مقدار مشخص‌ شده‌ بر روی‌ جعبه‌ دارو مصرف‌ کنید. مگر طبق‌ دستور پزشک‌. این‌ دارو می‌تواند موجب‌ کبودی‌ و خونریزی‌ بیش‌ از حد شود.
نباید مشروبات‌ الکلی‌ بنوشید. زیرا احتمال‌ آسیب‌ به‌ معده‌ بیشتر خواهد شد.
نباید تا مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ دارو رانندگی‌ یا در فعالیت‌های‌ خطرناک‌ شرکت‌ کنید. این‌ دارو در برخی‌ از افراد موجب‌ گیجی‌، سرگیجه‌، یا خواب‌ آلودگی‌ می‌شود.
● استامینوفن
استامینوفن‌ دارویی‌ است‌ رایج‌ که‌ بدون‌ نسخه‌ پزشک‌ قابل‌ تهیه‌ می‌باشد. این‌ دارو یک‌ مسکن‌ غیرمخدر است‌ که‌ در موارد دردهای‌ خفیف‌ تا متوسط‌ نظیر سردرد ، دندان‌ درد ، درد خفیف‌ استئوآرتریت‌ ( آرتروز ) ، و دردهای‌ ناشی‌ از جراحیهای‌ کوچک‌ کاربرد دارد. استامینوفن‌ همچنین‌ تب‌ را کاهش‌ می‌دهد. این‌ دارو ممکن‌ است‌ در بسیاری‌ دیگر از داروها با اسامی‌ تجاری‌ متفاوت‌ وجود داشته‌ باشد. از جمله‌ استامینوفن‌ پاراستامول‌ نیز گفته‌ می‌شود.
▪ نحوه‌ مصرف
قرص‌ استامینوفن‌ را می‌توان‌ برای‌ سهولت‌ بلع ‌، خرد کرد. اشکال‌ خوراکی‌ استامینوفن‌ را می‌توان‌ با مقدار اندکی‌ از مواد غذایی‌ نظیر ماست‌ یا مربا مخلوط‌ کرد. در مورد پودرهای‌ خوراکی‌ همانند آنچه‌ در کپسولهایی‌ Feveral Sprinkle وجود دارد، کپسول‌ باز شده‌ و محتویاتش‌ در یک‌ قاشق‌ چایخوری‌ آب‌ یا مقدار اندکی‌ ماده‌ غذایی‌ نرم‌ مخلوط‌ می‌شود. برای‌ استعمال‌ راحت‌تر شیاف‌ بهتر است‌ آن‌ را ۳۰ دقیقه‌ در یخچال‌ نگاه‌ داشت‌. برای‌ استعمال‌ شیاف ‌، پوشش‌ شیاف‌ را برداشته ‌، آن‌ را با آب‌ سرد مرطوب‌ کرده‌، سپس‌ در حالی‌ که‌ به‌ یک‌ پهلو خوابیده‌اید با انگشت‌ خود شیاف‌ را داخل‌ مقعد کنید. اگر یک‌ نوبت‌ دارو را فراموش‌ کردید، می‌توانید به‌ مجردی‌ که‌ آن‌ را به‌ یاد آوردید مصرفش‌ کنید. اما اگر تقریباً زمان‌ نوبت‌ بعدی‌ رسیده‌ است‌، نوبت‌ فراموش‌ شده‌ را رها کرده‌ به‌ برنامه‌ دارویی‌ منظم‌ خود بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
▪ توصیه‌در هنگام‌ مصرف‌ ‌
برچسب‌ روی‌ دارو را بخوانید و از دستوراتش‌ پیروی‌ کنید.
برچسب‌ روی‌ سایر داروهای‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ را بخوانید تا مطمئن‌ شوید که‌ در آنها استامینوفن‌ یا دارویی‌ که‌ با استامینوفن‌ تداخل‌ کند وجود نداشته‌ باشد.
اگر استامینوفن‌ را به‌ سبب‌ درد ، تب‌ یا گلودرد مصرف‌ می‌کنید در هریک‌ از شرایط‌ زیر با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید:
درد بیش‌ از ۱۰ روز (در کودکان‌ ۵ روز) طول‌ بکشد یا اینکه‌ علامت‌ جدیدی‌ به‌ آن‌ اضافه‌ شود.
تب‌ بیش‌ از ۳ روز طول‌ بکشد، بدتر شود، یا علامت‌ جدیدی‌ اضافه‌ شود.
گلودرد دردناکتر شود، بیش‌ از ۲ روز طول‌ بکشد، یا تهوع‌ ، استفراغ ‌، بثورات‌ جلدی‌ ، یا سردرد رخ‌ دهد.
فقط‌ به‌ مقدار توصیه‌ شده‌ توسط‌ پزشکتان‌ استامینوفن‌ مصرف‌ کنید.
استامینوفن‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ ، دور از حرارت ‌، نور مستقیم‌ و حرارت‌ مرطوب‌ نگاه‌ دارید (در چنین‌ شرایطی‌ استامینوفن‌ فاسد می‌شود).
شیاف‌ها را در یک‌ جای‌ خنک‌ نگاه‌ دارید، ولی‌ شیاف‌ و انواع‌ مایع‌ استامینوفن‌ (قطره‌ و شربت‌) را منجمد نکنید.
استامینوفن‌ تاریخ‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ دور بریزید.
▪ هشدارها و عوارض‌ جانبی‌
در صورتی‌ که‌ دچار هریک‌ از نشانه‌های‌ جدی‌ زیر شدید، استامینوفن‌ خود را قطع‌ کرده‌ ، با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: زردی‌ پوست‌ یا چشمها ، اسهال ‌، بی‌اشتهایی ‌، تهوع ‌، یا استفراغ‌ ، معده‌ درد ، درد ، تورم‌ یا حساسیت‌ در بالای‌ شکم ‌، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌ شکل‌ ، ادرار خونی یا کدر ، کاهش‌ ناگهانی‌ ادرار ، کبود شدگی‌ یا خونریزی‌ غیرعادی‌ ، بثوارت‌ جلدی ‌، زخمهای‌ دهانی ‌، یا تب‌ یا گلودردی‌ که‌ پیش‌ از درمان‌ وجود نداشته‌ و ناشی‌ از بیماری ای‌ که‌ بخاطرش‌ تحت‌ درمان‌ قرار گرفته‌اید، نباشد.
▪ موارد احتیاط
در صورت‌ وجود هر یک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ استامینوفن‌ پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید:
حساسیت‌ به‌ هر نوع‌ غذا ، نگاه‌دارنده‌ها ، رنگهای‌ خوراکی ‌، یا داروها (بویژه‌ استامینوفن‌ یا آسپیرین‌).
بارداری‌ یا شیردهی‌.
مصرف‌ داروهای‌ دیگر ، بویژه‌ داروهای‌ ضدالتهابی‌ غیراستروییدی‌ ( NSAIDs ، نظیر ایبوپروفن‌ ) ، آسپیرین ‌، یا ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های‌ خون‌ مثل‌ وارفارین ‌، کومادین ).
مصرف‌ روزی‌ بیش‌ از سه‌ قوطی‌ یا بیشتر مشروبات‌ الکلی‌.
سابقه‌ یا ابتلا به‌ الکلیسم‌ (اعتیاد به‌ الکل‌) ، هپاتیت‌ ویروسی ‌، فنیل‌ کتونوری ‌، یا بیماری‌ کبدی‌ یا قلبی‌.
▪ نبایدها
نباید بیش‌ از مقدار ذکر شده‌ بر روی‌ برچسب‌ جعبه‌ دارو مصرف‌ کنید، مگر اینکه‌ پزشکتان‌ چنین‌ دستوری‌ داده‌ باشد، در غیر این‌ صورت‌ ممکن‌ است‌ دچار آسیب‌ کلیوی‌ یا کبدی‌ شوید.
نباید به‌ کودکان‌ زیر ۱۲ سال‌ در یک‌ روز بیش‌ از ۵ نوبت‌ استامینوفن‌ به‌ مقدار تعیین‌ شده‌ بر اساس‌ سنشان‌ بدهید.
نباید در روز بیش‌ از دو قوطی‌ مشروب‌ الکلی‌ مصرف‌ کنید مگر اینکه‌ فقط‌ بخواهید یک‌ یا دو نوبت‌ استامینوفن‌ بخورید.
▪ مسمومیت
در صورتی‌ که‌ به‌ مصرف‌ بیش‌ از حد استامینوفن‌ شک‌ کردید، حتی‌ در صورت‌ عدم‌ وجود هرگونه‌ علامت‌ مسمومیت‌ از اورژانس‌ تقاضای‌ کمک‌ کنید. درمان‌ مسمومیت‌ باید هرچه‌ زودتر آغاز شود. در صورتی‌ که‌ درمان‌ مصرف‌ بیش‌ از حد استامینوفن‌ ظرف‌ ۲۴ ساعت‌ اول‌ آغاز نشود، ممکن‌ است‌ نتوان‌ از آسیب‌ کبدی‌ یا مرگ‌ جلوگیری‌ کرد.
▪ اطلاعات‌ دیگر
اشکال‌ ژنریک‌ استامینوفن‌ ارزانتر از انواع‌ تجاری‌ هستند و در اکثر موارد به‌ همان‌ اندازه‌ مؤثرند. فراورده‌های‌ استامینوفن‌ طولانی‌اثر گرانتر می‌باشند، ولی‌ ممکن‌ است‌ مصرفشان‌ راحت‌تر و مناسبتر باشد.

منبع : شبکه اطلاع رسانی اندیمشک