خواص گیاهان

● خواص داروئی جود وسر
جو دوسر را از قدیم مردم آلمان و اسلاو کشت می‌کرده‌اند. گیاهی است یک‌ساله که ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد و میوه آن خوشه‌ای و دارای غلافی دوسر است. جو دوسر دو نوع است که بهاره و پائیزه نامیده می‌شود. جو دوسر از نظر طب قدیم ایران معتدل است، یعنی نه سرد است و نه گرم. البته عده‌ای بر این اعتقادند که این گیاه کمی خشک است. طبق تحقیقات جدیدی که صورت گرفته جو دوسر در کاهش کلسترول خون اثر معجزه‌آسائی دارد، مقوی اعصاب است، ضدعفونی کننده بدن است، تقویت‌کننده بدن است، ادرارآور و ملین و یبوست را برطرف می‌کند، مقوی قلب و خون است، جوشاننده جو دوسر در برطرف کردن بیماری‌های پوستی و اخلاط خونی نیز مؤثر است، تسکین‌دهنده درد است، برای لاغر شدن هر روز جو دوسر بخورید، اگزما را درمان می‌کند، برای زخم‌هائی که دیر خوب می‌شوند جو دوسر را با الکل سفید مخلوط کنید و روی این قبیل زخم‌ها بگذارید، سرانجام این گیاه اثر ضدسرطان دارد، و استفاده مداوم این گیاه، از سرطان جلوگیری می‌کند.
● اگر لبخند بر لبانتان نمی‌آید عناب بخورید؟
عناب یا شیدانه درختچه‌ای است که ارتفاع آن تا ۸ متر می‌رسد. نوعی از این درخت مستقیم و باریک است و نوعی دیگر به‌صورت کج و معوج بالا می‌رود. این گیاه بومی مناطق گرمسیری است. برگ‌های این درختچه، کوچک، زیبا، شفاف، متناوب و دندانه‌دار است.
گل‌های آن کوچک و به رنگ سبز مایل به زرد است. میوه آن عناب نامیده می‌شود و به رنگ قرمز و به شکل تخم‌مرغ است و دارای یک هسته می‌باشد و طعم شیرینی دارد. هم میوه و هم پوست درخت عناب دارای خواص داروئی بسیار می‌باشد. از جمله آرام‌کننده اعصاب، ضد سرفه، افزایش‌دهنده رشد مو، رفع‌کننده گرفتگی صدا، تقویت‌کننده دستگاه گوارش، ضد سرطان و از همه مهمتر یک فنجان دم کرده عناب لبخند را به لبان شما باز می‌گرداند.
● گیاهان هم ساعتشان را کوک می‌کنند
شاید برای عموم باور نکردنی باشد که گیاهان زمان را اندازه‌گیری می‌کنند ولی بسیاری از جنبه‌های رفتاری گیاهان را با چیزی به غیر از توانائی در اندازه‌گیری زمان نمی‌توان توجیه کرد. مثال بارزی که در این‌باره وجود دارد گل‌دهی هرساله بسیاری از گونه‌ها در مواقع خاصی از سال است رز همواره در تابستان و داوودی در پائیز به گل می‌نشیند. در واقع در برخی گونه‌ها آن‌چنان گل‌دهی از سالی به سال دیگر قابل پیش‌بینی است که قرن‌هاست در باغچه به‌عنوان تقویم گل‌دهی از آنها استفاده شده است و آنها بی‌ کم و کاست تغییر فصول را نشان می‌دهند. در عرض‌های شمالی گیاهان چندساله از کوتاه شدن روزهای پائیز به‌عنوان علامتی برای ورود جوانه‌ها به خواب و در نتیجه آمادگی برای رویاروئی با شرایط نه‌چندان مناسب زمستان استفاده می‌کنند.
یکی از مصادیق زمان‌سنجی در گیاهان نوعی برنامه‌ریزی برای تضمین پاره‌ای از فعالیت‌های گیاه در موقع خاصی از روی است به‌عنوان نمونه، نوسان‌های این ساعت در لوبیا، راست شدن برگ‌ها در روز و خوابیدن آنها در شب را تضمین می‌کند. زمان‌سنجی به گیاه کمک می‌کند تا در محدوده زمانی خود به گل نشسته و بدین وسیله رقابت آن با سایر گیاهان به کم‌ترین حد برسد یا ریشه‌زایشی قبل از رسیدن شرایط نامساعد محیطی تکمیل شود پس تقریباً مسلم است که زمان‌سنجی برخاسته از نیاز گیاهان به هماهنگ کردن چرخه حیاتشان با فصل‌های سال است.
در بحث اندازه‌گیری زمان در گیاهان یک تئوری جالبی وجود دارد که این تئوری به فرضیه ساعت شنی تشبیه شده که در آن وقتی مخزن حاوی شن تخلیه می‌شود برای از سرگیری مجدد فرایند زمان‌سنجی باید آن را وارونه کرد. اما بررسی این ساعت در گیاهان بسیار مشکل است چون که این ساعت مطلقاً یک زمان‌سنج داخلی بوده و قابل دست‌کاری از بیرون نیست و تقریباً با هیچ روش آزمایشگاهی، امروزه نتوانسته‌اند به آن دست پیدا کنند و نیز تاکنون محل و ماهیت اصلی این ساعت در گیاهان هم‌چون رازی پوشیده مانده است اما بدون شک ساعت یکی از اجزاء اساسی در اندازه‌گیری زمان برای گیاهان تلقی می‌شود که بحث جالبی را برای محققان فیزیولوژیست برای بررسی ایجاد نموده است.
● فصل برداشت محصول
در یک شب بهاری وقتی که تمام اعضاء خانواده‌اش به خواب عمیقی رفته بودند به حیاط خانه‌شان رفت و بر روی پلکان نشست. آسمان آن شب از وجود نور ماه روشن شده بود. سکوت غریبی در فضای خانه حاکم شده بود. این لحظه بهترین موقعیتی بود که خوب فکر کند، به گذشته‌اش. ولی چرا گذشته؟ به این خاطر که در حال حاضر محصولات خوبی ارائه نداده بود. الان که فصل برداشت است، محصولات او خوب رشد نکرده‌اند، حتی قابل برداشت هم نیستند. او خوب می‌داند در گذشته‌اش چه اتفاقی افتاده است. از زمانی که بذرش را در زمین کاشت، هیچ‌گاه سعی نکرد خوب از آن مراقبت کند، آن‌ را آبیاری کند، از گزند باد و طوفان در امان نگاه دارد. تمام مدت را به خوش‌گذرانی و لذت بردن از اشیای فریبنده فانی پرداخت. آن زمان آگاه نبود که تمام این خوش‌گذرانی‌ها مانند سیلابی در پشت سد جمع می‌شود و وقتی زمانش فرا برسد و سد بشکند، آب جمع شده در پشت سد جاری می‌شود و زمینش را نابود می‌کند. البته او قصد نداشت که در نگه‌داری زمینش بی‌تفاوت باشد، او فریب خورده بود. هر وقت به گذشته‌اش پا می‌گذاشت و خودش زودتر از روز قیامت به حسابش رسیدگی می‌کرد، می‌دید که چه فریب‌هائی خورده است. دوباره به محصولاتش نگاه کرد. آنها خشک شده بودند. کار از کار گذشته بود. با خود فکر کرد که: دوباره می‌تواند از اول شروع کند؟ زمین را شخم بزند، علف‌های هرز را بچیند و بذرهای جدید در دل زمین قرار دهد؟
حالا از او عمری گذشته است و همیشه این را به خودش می‌گوید که اگر من دوباره شروع کنم شاید کمی دیر شده باشد. ولی هنگامی که بخواهم توشه سفرم را برای سفری ابدی ببندم دیگر خیالم راحت است که روز حسابم را خراب نکرده‌ام، دیگر پشیمان نمی‌شوم که چه گذشته خرابی داشته‌ام. به این فکر می‌کنم که اگر دوباره شروع کنم شاید به آن موقعیت‌هائی که اول باید به آنها دست پیدا می‌کردم نرسم، ولی خیالم از این جهت راحت است که تلاشم را کرده‌ام و ناامید نشده‌ام.

اشرف جوانبخت
مریم ابوترابی گودرزی
منبع: مقدمه‌ای بر فیزیولوژی گیاهی ـ ج هاپکینز ترجمه دکتر احمدی
امیر مشهدی میرزائی

منبع : فصلنامه جهان گل