جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا


ناقوس غواصی و پروانه Le Scaphandre et le papillon


ناقوس غواصی و پروانه Le Scaphandre et le papillon
▪ کارگردان: جولین شنابل.
▪ فیلمنامه: رونالد هاروود بر اساس داستانی از ژان دومینیک بائوبی.
▪ موسیقی: پل کانته لون. مدیر فیلمبرداری: یانوش کامینسکی. تدوین: ژولیت ولفلینگ. طراح صحنه: مایکل اریک، لوران اوت.
▪ بازیگران: ماتیو آمالریس[ژان دومینیک بوبی]، امانوئل سینیه[سلین دسمولن]، ماری ژوزه کروز[هنریت دوران]، آن کونسینی[کلود]، پاتریک شسنه[دکتر له پاژ]، نیلز ارشتروپ[روسن]، اولتاز لوپز گارمندیا[ماری لوپز]، ژان پی یر کسل[پدر لوسین]، ماریان هنز[ژوزفین]، مکس فون سیدو[پاپینو].
▪ ١١٢ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ فرانسه، آمریکا.
▪ نام دیگر: The Diving Bell and the Butterfly. نامزد اسکار بهترین فیلمبرداری-کارگردانی-تدوین و فیلمنامه اقتباسی، نامزد جایزه بافتای بهترین فیلم خارجی و بهترین فیلمنامه، برنده جایزه بهترین فیلمبرداری-کارگردانی و بهترین فیلم خارجی از مراسم انجمن منتقدان بوستون، برنده جایزه بهترین فیلم خارجی از مراسم انجمن منتقدان رسانه ها، برنده جایزه طلای بهترین فیلمبرداری از مراسم Camerimage ، برنده جایزه بهترین کارگردانی-جایزه تکنیک برای کامینسکی و نامزد نخل طلا از جشنواره کن، نامزد ٧ جایزه اصلی از مراسم سزار، برنده جایزه گولدن گلاب بهترین کارگردانی-بهترین فیلم خارجی و نامزد جایزه بهترین فیلمنامه و ...
▪ ژانر: درام، زندگی نامه.
ژان دومینیک بوبی ٤٣ ساله، سردبیر یکی از مشهورترین مجلات مد دنیا- Elle- زندگی مرفه و شادی را می گذراند. اما در ٨ دسامبر ١٩٩٥ ناگهان قربانی یکی از نادرترین بیماری های دنیا می شود. بوبی کنترل تمامی عضلات خود به استثنای پلک چشم چپ را از دست داده و فلج می شود. چشم و مغز وی کار می کند، اما ظاهراً راهی برای ارتباط با دنیای پیرامون وجود ندارد.
تا اینکه هنریت درمانگر وی شروع به آموزش الفبای خاص ابداعی اش به وی می کند، تا بوبی بتواند با کمک پلک چشم چپ خود با دیگران ارتباط برقرار کند. این کار ١٤ ماه به طول می انجامد و بوبی تلاش می کند تا از این طریق داستان زندگی خویش را اندک اندک-با کمک یک دستیار- به نگارش در آورد.
● چرا باید دید؟
یقین دارم بسیاری از سینما دوستان، فیلم هایی خوبی درباره عظمت اراده و روح آدمی دیده اند. نمونه های دم دستی مثل پرواز بر فراز آسمان ها[لوئیس گیلبرت] درباره داگلاس بادر که با وجود از دست دادن پاهای خود توانست بهترین خلبان جنگنده بریتانیا در دوران جنگ جهانی دوم شود، هنوز فراموش نشده اند.
اما حکایت مردی موفق از هر نظر که در اوج کارنامه شغلی خویش به سر می برد و ناگهان خود را همچون غواصی گرفتار در ناقوس غواصی می بیند که اجازه صحبت، تماس و هر گونه رابطه ای با دنیای پیرامون را از وی سلب کرده است، چیز دیگری است.
او پروانه ای است که یاد می گیرد افسوس خوردن به حال خویش را رها کرده و با دو چیزی که به غیر از آن چشم چپ برایش به جای مانده، یعنی قدرت تخیل و خاطرات اش، آواز قوی خود را سر دهد. بوبی با استفاده از همین عناصر کتاب زندگی نامه اش با نام ناقوس غواصی و پروانه را تالیف می کند و فقط دو روز پس از انتشار آن در سال ١٩٩٧ فوت می کند.
جولین شنابل متولد ١٩٥١ بروکلین، از نقاشان مشهور نو اکسپرسیونیست آمریکاست که از ١٩٩٦ با ساختن فیلم بسکوایت -درباره نقاشی جوان به نام ژان میشل بسکوایت- شروع به فیلمسازی کرد. فیلم جوایزی گرفت و مورد توجه منتقدان نیز واقع شد، اما دومین فیلمش به نام پیش از آن که شب فرا رسد[٢٠٠٠] با شرکت خاویر باردم در نقش شاعر و نویسنده همجنسگرای کوبایی رینالدینو آره ناس او را به عنوان مولفی اصیل به جهانیان شناساند.
ناقوس غواصی و پروانه سومین فیلم اوست که با فاصله ٧ سال از دومین فیلمش به نمایش در آمده و بار دیگر زندگی یک هنرمند را به تصویر کشیده است. فیلمبرداری فوق العاده بدیع کامینسکی که اغلب از نقطه دید بوبی صورت گرفته از نقاط قوت اثر محسوب می شود. رقیبی سرسخت برای دیگر نامزدهای امسال مراسم اسکار که بیرون کردنش از میدان کار ساده ای نیست!
امیر عزتی
منبع : موج نو


همچنین مشاهده کنید