معرفی کرم و صابون!

در صورتیکه محتوای آب پوست طبیعی باشد، پوست نرم، صاف، قابل ارتجاع و درخشان است. در حالت طبیعی یک حرکت مداوم آب از لایه های عمقی پوست به طرف لایه های سطحی وجود دارد و در نهایت این آب از سطح پوست تبخیر می شود.
هنگامی که پوست به عللی اعم از عوامل داخلی یا خارجی نتواند این میزان آب را حفظ کند، پوستی خشک حادث می شود. از عوامل خارجی می توان مواجهه با آب و هوا یا باد گرم را نام برد. از طرف دیگر شستن بیش از حد پوست سبب از بین رفتن لایه های چربی محافظ پوست شده و پوست را خشک می کند.
مواجهه پوست با بعضی مواد نیز از دسته عوامل خارجی محسوب می شوند. شاغلی که در تماس مداوم با مواد شوینده و پاک کننده هستند مانند جراحان و تکنسین های آزمایشگاهها نیز فرد را مستعد پوست خشک می سازند. همچنین درمانهایی که برای آکنه انجام می شود اگر بی رویه و بیش از حد اعمال شود، می تواند پوست خشک ایجاد کند.
عامل دیگر داخلی مربوط به توانایی پوست در نگهداری رطوبت پوست است. یک عامل مهم، بالا رفتن سن است که سبب کم شدن توانایی پوست در حفظ رطوبت می شود.
همچنین بعضی از بیماریها مانند درماتیت آتوپیک از میزان این توانایی می کاهد. رژیم های سخت، سوء تغذیه و کمبود مواد غذایی نیز می تواند سبب به هم ریختگی این سد حفاظتی شود.
پوست خشک ظاهری خشن و مات دارد و گاهی پوسته های ریزی روی آن دیده می شود. همچنین خطوط پوست در این موارد واضح تر به نظر می رسد. ممکن است خشکی پوست به حدی باشد که سبب ایجاد خارش شود که خود این امر پوست را مستعد عفونتهای باکتریال و قارچی می کند. هنگامی که پوست به حد بالای خشکی برسد به آن Xerosis گفته می شود.
کار عمده مرطوب کننده ها حفاظت از رطوبت پوست و دفاع در برابر آسیبهای محیطی است. معمولا هم افراد نیاز به استفاده از مرطوب کننده ندارند وافرادی که پوستشان چرب است به مصرف مرطوب کننده احتیاجی پیدا نمی کنند. هر چند این افراد هم در مواجهه با هوای گرم و خشک، باد یا هوای سرد ممکن است نیاز به استفاده از مرطوب کننده ها پیدا کنند.
مرطوب کننده ها به اشکال مختلف امولسیون مایع پماد و کرم دیده می شوند که محتوای چربی و آب در این موارد با هم فرق می کند. مهمترین نکته در انتخاب یک مرطوب کننده توجه به نوع پوست است که می تواند خشک، چرب، معمولی و مختلط باشد.
برای پوستهای خشک باید از مرطوب کننده های حاوی چربی استفاده کرد و استفاده صرف از جاذب الرطوبه ها کافی نیست. در مورد پوستهای چرب نیازی به استفاده از مرطوب کننده نیست مگر در برخورد با آب و هوای گرم یا سرد.
در مورد پوست نرمال باید از مرطوب کننده ای که میزان چربی کمتری داشته باشد استفاده کرد در مورد پوست مختلط یا صورتهای دارای T- Zone (پیشانی، بین و چانه) نباید در این محلها که چربتر از سایر نقاط صورت است از مرطوب کننده استفاده نمود. در مرطوب کننده افزودن رایحه می توانند تحریک کننده یا ناخوشایند باشد. در اینصورت باید از موادی استفاده شود که اصطلاحا هیپوآلرژیک نامیده می شوند.
مورد دیگر افزودن ضد آفتاب به مرطوب کننده است، اگر مرطوب کننده برای غروب و شب استفاده می شود نیازی نیست که حاوی ضد آفتاب باشد. از طرف دیگر معمولا استفاده از یک لوسیون مرطوب کننده زیر ضد آفتاب در صورتی که قرار است چند ساعت در معرض آفتاب قرار بگیرید، توصیه می شود.
به عنوان یک قاعده نباید پوست خشک را زیاد (بخصوص با صابون) شست، همچنین نباید با آب و هوای خشن برخورد داشت. معمولا استفاه از مرطوب کننده پس از شستن صورت توصیه می شود و باید آن را وقتی هنوز پوست کمی رطوبت دارد استفاده کرد و به آرامی روی پوست پخش کرد.
ماساژ زیادی توصیه نمی شود و ممکن است پوست را حساس کند. تعداد دفعات استفاده از مرطوب کننده بستگی به نوع پوست و نیاز آن دارد. باید مرطوب کننده را روی صورت و گردن مالید و اگر T- Zone صورت چرب است روی این قسمت از مرطوب کننده استفاده نگردد.

منبع : مرکز پیوند موی جردن