کارنامه اصولگرایان در مجلس

بــرســر چـگــونـگــی ورود بـه مجلس هشتم از حدود یک سال پـیـش جریان‌های سیاسی به‌ویژه اصلاح‌طلبـان که تـوسط اصــولـگــرایــان از گــردونــه قـدرت حذف گردیـده‌انـد، تــلاش‌ها و رایزنی‌های بی‌شماری را با گروه‌های سیـاسی، شـخـصـیت‌های تأثیرگذار و نامزدهای نمایندگی مجلس هشتم انجام داده‌اند. قرار شد از افرادی که واجد شرایط نمایندگی هستند و در شهرهای بزرگ و کوچک دارای پـایـگـاه مـردمـی هـسـتـنـد، دعـوت شـود تـا نـامـزد انـتـخـابات شـونـد. از آن‌جـا کـه آمـدن افـراد شـنـاخته شده، خوشایند اصولگرایان نبود و حضور گسترده این افراد آنقدر برای آنان دغدغه‌ساز شده بود که یکی از روزنامه‌های مدافع اصــولـگــرایــی در روزهـای پـایـانـی ثـبـت‌نـام پـشـت‌صـحـنـه انتخابات هشتم را افشا کرد و به اصلاح‌طلبان هشدار داد کـــه از ثــبـــت‌نـــام بـــرای نـمــایـنــدگــی خــودداری کـنـنــد زیــرا صلاحیت این گروه در هیأت‌های اجرایی و نظارت رد مـــی‌شـــود! مــعــلــوم نـیـســت ایــن روزنــامــه چــرا و چـگــونــه پیشاپیش چنین پیش‌بینی را کرده است.
مگر می‌شود افراد را از حـق انـتـخـاب شـدن بـدون تـشـکـیـل دادگـاه صـالـحـه، مـحـروم کـرد؟! هـشـدار ایـن روزنـامـه را اگـر در کنار دیگر هشدارها از جمله موضع‌گیری برخی از اعضای شورای نــگــهــبـــان قـــرار دهــیـــم، نــشـــان از احــتــمــال ردصــلاحـیــت اصلاح‌طلبان این‌بار مشابه ادوار گذشته مجلس دارد. به نـظــر مــی‌رســد گـروهـی از اصـلاح‌طـلـبـان بـا درک چـنـیـن شرایطی از حضور در انتخابات مجلس هشتم خودداری کـردنـد. آنـان دانـسـتـه یـا نـادانـسـتـه بـا ایـن عـمـل راه را بـرای پـیــروزی دوبــاره اصـولـگـرایـان بـر سـرنـوشـت مـلـت ایـران هـمـوار کـردنـد. عـدم حـضـور بـرخـی چـهـره‌های شناخته شده نزدیک به هاشمی، خاتمی، حزب‌های کارگزاران و اعـتــدال و تــوسـعــه را مــی‌تـوان نـاشـی از چـنـیـن فـضـایـی و احتمالاً هراس و عبور از تخریب احتمالی ارزیابی کرد. این رفتارها با هر انگیزه‌ای که باشد، مغایر خرد جمعی و مصلحت عمومی است و علت آن را می‌توان در نبود و بـه‌رسـمـیـت نـشناختن احزاب قدرتمند و نظام انتخاباتی حــزبـی در ایـران بـه‌حـسـاب آورد. احـزاب فـعـال و دارای پایگاه مردمی نه از تخریب هراس دارند و نه از شکست در انـتـخـابـات، بـلـکه در نظام حزبی، مهم انجام وظیفه برای رسیدن به قدرت و خدمت‌رسانی از جایگاه مجلس و یا دولت به مردم است. بنابراین نیامدن افرادی که به نحوی حــضــــورشــــان در مــجــلـــس مـــی‌تـــوانــســـت بـــه تــصــحــیـــح روش‌هـای غـلـط سـیـاسـی و اقتصادی که اصولگرایان از طریق مجلس و دولت بر مردم تحمیل کرده‌اند، کمک به تداوم حاکمیت اصوگرایی است و مغایر رفتار حزبی بوده و به نظر می‌رسد این عمل بنابر مصلحت شخصی و یا فرار از مزاحمت‌های رقیب بوده. عالم سیاست برد و باخت دارد، بـنابراین آن‌هایی که پایگاه داشتند و نیامدند، دچار خـطـای مـحـاسـبـاتـی شـده‌اند.
مردم رفتار و سیاست‌های مـجـلـسـیـان و دولـتـی‌هـا را در زنـدگی روزمره خود حس می‌کنند و در انتخابات به سراغ آنانی می‌روند که باور کنند مـنافع عمومی و فردی را بهتر از دیگران می‌توانند ایجاد کنند. این وضعیت بارها در ایران و دیگر کشورها تجربه شده و در آینده نیز تکرار خواهد ‌شد. جالب آن‌که مردم تنها با گذشت چند ماه از ورود نمایندگان به مجلس و آغاز کار دولت، درمی‌یابند که انتخابشان درست بوده اسـت یـا غـلـط. شـهروندان پس از آن‌که درمی‌یابند با انـتـخـابی که کرده‌اند زندگی‌شان بدتر شده است، از رای خـود پـشـیـمـان شـده و به دنبال گزینه‌های بهتر و کارآمدتر می‌روند. این واقعیت هرچند وجود دارد و خیلی‌ها به آن خرده می‌گیرند، اما به نظر صاحب این قلم، انتخاب بد و سپس رفتن به سراغ انتخاب خوب، تـمـریـن دمـوکـراسـی اسـت و ایـن موضوع آنقدر باید تـکـرار و قدرت دست به دست شود تا مردم دریابند نـظـام انـتـخـابـاتـی بـایـد حـزبـی شود نه فردی. در نظام انـتـخـابـاتی حزبی، احزاب وظیفه دارند برای آن‌که آرای مــردم را کـســب کـنـنــد بــا بــرنــامــه از پـیـش تـعـیـیـن شـده کـه کـارشـنـاسـان و صـاحـب‌نـظـران آن را بـا آمـار و ارقـام تـهـیـه کرده‌اند به صحنه انتخابات وارد شوند، چون ارایه برنامه در نـظام انتخاباتی حزبی مشابه کالاهای تولیدی رقابتی است.
احزاب در رقابت با یکدیگر و بهره‌گیری از تجارب همدیگر و کشورهای پیشرفته تلاش می‌کنند برنامه‌های خوب متناسب با نیازهای روز مردم ارایه دهند. در ایران چون نظام انتخاباتی حزبی نیست، افراد به‌صورت قومی، قبیله‌ای و... به مجلس راه می‌یابند. در دوره انتخابات انواع وعـده‌هـا و شـعارها داده می‌شود، اما در پایان دوره چون وعـده‌هـا و شـعـارهـا مـکـتـوب نـشده و در رسانه‌ها منتشر نگردیده است... نامزدها و رای‌دهندگان به سهولت آن را فراموش می‌کنند و جالب آن‌که در انتخابات بعدی همان افراد با نادیده انگاشتن شعارهای قبلی در انتخابات، قوی‌تر از قـبـل ظـاهـر مـی‌شـونـد! پـرسـش آن اسـت کـه آیا زمان آن فـرانـرسـیـده اسـت کـه مـردم از اصـولـگـرایـان سـوال کنند وعـده‌هـایـشـان چـه شـد و چـرا بـا آن‌هـا عمل نکرده‌اند؟ آوردن پول نفت بر سر سفره‌های مردم چه شد؟ ریشه گـرانـی‌هـا در کـجـا اسـت و چـه سیاست‌هایی موجد آن بوده‌اند؟ عامل قطع گاز و گرفتار شدن مردم در سرما و برف در کجا است؟
چرا ده‌ها نفر از هموطنان جانشان را بـر اثـر سـرمـا از دسـت دادنـد؟ چرا ما همه ساله به اندازه بــرخــی جـنـگ‌‌هـا در جـاده‌هـای ایـران بـر اثـر تـصـادفـات رانـندگی کشته می‌دهیم؟ و... آن‌چه روشن است و در کـوچـه و بـازار مـی‌تـوان آن را مـشـاهـد کـرد آن اسـت که وضــعــیـــت زنـــدگـــی و مــعــیــشـــت مــردم در دوره‌ای کــه اصولگرایان مجلس و دولت را در اختیار داشته و هنوز هـم دارنـد بـد و بـدتـر شـده اسـت؟ گـرانـی و تـورم اغـلب کـالاهـا بـه‌ویـژه زمین و مسکن نسبت به قبل از حضور اصولگرایان در قدرت بیش‌تر از صددرصد افزایش یافته است! این وضعیت کمر مردم را شکسته و مردم امید و نـشـــاط را بـــرای داشــتـــن آیـنــده بـهـتــر از دســت داده‌انــد. اصــولـگـرایـان کـه قـدرت را در دسـت دارنـد وعـده‌هـای نشدنی و دروغین به ملت داده‌‌اند. حال که دوره‌شان به پایان رسیده است، به خود زحمت دهند و به‌طور نمونه ۱۰۰ خانوار را در شهرهای بزرگ، کوچک و یا روستاها انـتـخـاب کـنـنـد و از آن‌هـا بـپـرسـنـد کـه بـا چـه مـشـکلاتی روبـه‌رو هـسـتـنـد.
ایـن نـمـونه‌گیری نشان خواهد داد که اکـثریت خانواده‌ها از بیکاری فرزندانشان و مشکلات نـاشـی از گـرانـی، تـورم و... رنـج مـی‌بـرنـد، امـیـد و نشاط زنـــدگــی را از دســت داده‌انــد. مـســؤول ایــن افـســردگــی کـیـســت؟ در شــرایـطــی وضــع مــردم ایــن‌گــونـه شـده کـه کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند درآمد ارزی دولت نهم از ابتدای روی کار آمدن تا پایان سال ۸۶ (دو ماه دیگر) به حدود ۲۴۰ میلیارد دلار می‌رسد. اگر این درآمد سرشار را بـــا حـــدود ۱۳۵ مـیـلـیــارد دلار درآمــد در هـشــت ســال ریاست‌جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی و نزدیک به ۲۰۰ مـیـلیارد دلار درآمد ارزی دوره ریاست جمهوری سـیـد مـحـمـد خـاتـمی مقاسیه کنیم، آنگاه درمی‌یابیم که اصولگرایان به‌رغم این درآمد ارزی و در دوره حاکمیت یکپارچه بر سر مردم و کشور چه آورده‌اند.
پرسش این است که با این درآمد ارزی چرا همچنان پدیده بیکاری نه‌تنها در کشور ریشه‌کن نشده است، وضعیت بیکاری براثر سیاست‌های مجلس و دولت، بدتر از قبل گردیده است. کارشناسان رده ایران از نظر وضعیت اشتغال در میان کشورهای جهان را ۱۴۶ اعلام کرده‌اند! یعنی ۱۴۵ کشور در دنیا وضعشان از لحاظ ایجاد اشغال بهتر از ایران اســــت. مــجــلــــس هــفــتـــم بـــا ایــجـــاد مــحـــدودیـــت بـــرای اصـلاح‌طلبان و رد گسترده این گروه شکل گرفت. در پایان راه مجلس هفتم، مردم باید با نگاه به کارنامه مجلس و وضعیت زندگی اجتماعی و فردی ایرانیان را با قبل از روی کار آمدن مجلس کنونی و دولت نهم مقایسه و آنگاه تصمیم بگیرند که به چنین تفکری دوباره رای بدهند یا رای نـــدهـنــد؟ نـبــود افــراد بــاتـجــربــه در مـجـلــس هـفـتــم، هزینه‌های سنگینی را بر ملت ایران وارد کرده است. حال دســت‌انــدرکـاران انـتـخـابـات بـایـد بـرای جـبـران خـطـای مـحـاسـبـاتـی کـه در شـکـل‌گـیـری مـجـلس هفتم صورت گرفته، این‌بار میدان را برای باتجربه‌ها باز بگذارند تا با ورود این افراد به مجلس از هر طیف و تفکری که باشند، بحران‌های داخلی و خارجی کشور مهار شود و مردم به آینده بهتر امیدوار شوند. زیرا شایسته این ملت نیست که با ثروت و درآمد نفتی سرشار از کشورهای منطقه عقب بماند و ایرانیان با فقر و دیگر مشکلات دست و پنجه نرم کنند. بی‌تردید مجلس باتجربه که اعضای آن ریشه در انقلاب و کارهای اجرایی داشته‌ باشند، می‌تواند آینده را بهتر از گذشته برای ایرانیان رقم زند.

علی صالح آبادی

منبع : نو اندیش