افتضاح نظامی - رسانه ای

انتشار فیلم به اصطلاح «رویارویی قایقهای تندروی سپاه و ناوهای آمریکایی» توسط منابع آمریکایی در هفته گذشته، به مفهوم واقعی کلمه شایسته لقب «افتضاح نظامی - رسانه ای» بود.
در فیلمی که در همین ارتباط در شبکه های مختلف تلویزیونی آمریکا پخش شد، همزمان با تصاویری از حرکت یک قایق تندروی سپاه به سمت یک ناو آمریکایی، صدای فردی شنیده می شود که می گوید «من به سمت شما می آیم» و «شما در عرض چند دقیقه منفجر خواهید شد». لطفا فیلم نمایش داده شده از شبکه های تلویزیونی ایالات متحده در این ارتباط را نگاه کنید:
TILThaQ-ybi= com/watchv.youtude.//www:http
گذشته از آن که هیچ دلیلی وجود ندارد که ارتباط صدا با تصویر قایق ایرانی را نشان دهد، سوای این واقعیت که لهجه فرد صحبت کننده هیچ شباهتی به ایرانی ها ندارد و علاوه بر آنکه در پس زمینه صحبت های وی هیچ گونه صدای موتور قایق، آب یا هیچ گونه صدای محیطی دیگری شنیده نمی شود، نکته مهمتری در ارتباط با این فیلم وجود دارد که شاید تنها برای خود ایرانی ها قابل فهم باشد: این که «لحن» فردی که در این فیلم صحبت می کند، به گونه ای است که به جرات می توان گفت هیچ نیروی عملیاتی سپاه (بر فرض هم که آن نیرو، در آمریکا متولد شده باشد و انگلیسی را بدون لهجه فارسی صحبت کند) امکان ندارد، آن هم در حین عملیات نظامی، با آن لحن سخن بگوید.
در واقع، شیوه صحبت فردی که صدایش در فیلم جنجالی آمریکایی ها شنیده می شود، چیزی شبیه صدای قهرمانان نقش منفی در فیلمهای ترسناک یا تخیلیهالیوود است و نسبت دادن آن به یک نیروی عملیاتی تقریبا سپاه مانند آن است که فیلمی از عملیات ارتش ایالات متحده نشان داده شود که در آن، یک سرباز آمریکایی به نیروهای ایرانی هشدار دهد: «به حول و قوه الهی، حمله!» طبیعی است که تصور سخن گفتن یک تفنگدار آمریکایی با چنین ادبیاتی، چنان از ذهن به دور است که هر شهروند آمریکایی - بدون آنکه از سیاست و مسایل نظامی و سینمایی و ... سر در بیاورد - به خوبی می تواند حس کند که این شیوه سخن، نمی تواند به نظامیان کشورش تعلق داشته باشد.
شاید به همین دلیل باشد که در فیلمی که از به اصطلاح حادثه رویارویی نظامیان ایران و آمریکا در خلیج فارس بر روی سایت اینترنتی وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) وجود دارد، نوار صدای منسوب به نیروهای ایرانی به گوش نمی رسد:
۳۲۰=aspxdriefingslibeib.mil/news/driefingslibe.befenselink.//www:http
آموزنده است که در مواجهه با مجموعه عواملی که عدم تعلق صدای پخش شده توسط منابع آمریکایی به نیروهای ایرانی را نشان می دهد، منابع پنتاگون روز شنبه گذشته مدعی شدند مقامات آمریکایی هرگز نگفته اند که سخنان تهدید آمیز منتشر شده در نوار ویدیویی نیروی دریایی آمریکا، از قایقهای ایرانی به ناوهای آمریکایی فرستاده شده است و آنها واقعا نمی دانند که منشا این صدا چه بوده است. به همین راحتی! درست مانند آن که در فیلمی «خبری»، تصویر یک نظامی ایرانی پای گیرنده رادیویی خود به نمایش درآید که یک کشتی آمریکایی لحظه به لحظه به آن نزدیک تر می شود و همزمان صدای تهدید نیروهای ایرانی از فرستنده رادیویی به گوش برسد; بعد هم تفسیرهایی در مورد تهدید نیروهای ایرانی توسط کشتی مهاجم امریکایی پخش شود، و آنگاه ادعاگردد که همه اینها، به معنی متهم کردن کشتی آمریکایی به فرستادن پیام تهدید آمیز رادیویی نیست!
کافی است یک بار دیگر فیلم نمایش داده شده از سوی شبکههای تلویزیونی آمریکایی را نگاه کنیم تا متوجه شویم چگونه «تنها و تنها» برداشتی که از این فیلم می تواند به بیننده انتقال یابد، ارتباط فیلم و صدای منتشر شده است، و این دقیقا همان برداشتی است که رسانه های فرانسه، انگلستان و ایالات متحده نیز در روزهای پس از نمایش فیلم ذکر شده، در حجم وسیع به انتقال آن به میلیونها مخاطب خود در سرتاسر جهان پرداختند.
جالب آنکه بخش مهم دیگری از ادعای نیروی دریایی آمریکا، بر «رها شدن جعبههایی در آب توسط قایقهای ایران در نزدیکی ناوهای آمریکایی» استوار است که با تماشای مکرر فیلم های به نمایش در آمده توسط منابع آمریکایی نمی توان اثری از این جعبه های بحث آفرین پیدا کرد. جعبههایی که ترکیب آنها با فیلم جنجالی و گزارش منابع آمریکایی، باعث شدند تا وزیر دفاع آمریکا «حادثه پیش آمده میان قایق های تندرو ایرانی و ناوهای آمریکایی در خلیج فارس را موضوعی «نگران کننده» بداند که «باید جدی گرفته شود»، وزیر امور خارجه آمریکا به دولت ایران هشدار دهد که دست از «تحریکات» خود بردارد و تاکید کند «ایالات متحده آمریکا از منافع خود و متحدانش دفاع خواهد کرد»... و سرانجام، شخص رییس جمهور آمریکا، حادثه تنگه هرمز را «اقدامی تحریک آمیز» توصیف کند و در مورد تکرار آن هشدار دهد.
به نظر می رسد درسی که از این همه جنجال مبتنی بر اطلاعات مخدوش می توان گرفت، آن است که اطلاع رسانی های نظامی - رسانه ای منابع دولتی آمریکا در مورد دشمنان این کشور را باید همواره با دیده شک و تردید نگاه کرد. میزان جسارت این منابع در جریان سازی های رسانه ای بی مبنا یا کم مبنا، بیش از آن است که ممکن است در تصور ما از یک کشور پیشرفته جهان اولی وجود داشته باشد.
تردیدی نیست که ضرورت دارد اقدامات و سیاست های حساب نشده آن گروه از مسوولان ایرانی که کشور را معرض تهدیدات امنیتی و نظامی بین المللی قرار می دهند به دقت زیر ذره بین گذاشته و مورد انتقاد قرار دهیم. اما باید توجه داشت که در ارتباط با هر آنچه به رویارویی ایران و آمریکا در منطقه مربوط می شود، استناد به اطلاعات منتشر شده از سوی منابع دولتی آمریکایی و رسانه های نزدیک به آنها (درست مانند اطلاعات منتشر شده توسط رسانه های تندروی ایرانی) باید با احتیاط بسیار صورت بگیرد، چرا که تجربه، بارها ثابت کرده است که این اطلاعات، تا چه میزان شگفت آوری ممکن است مخدوش باشند.

نویسنده : حسین باستانی
منبع : نوروز

منبع : روزنامه مردم سالاری