پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

اوریون؛ بیماری زمستان


اوریون؛ بیماری زمستان
اوریون، یک بیماری واگیردار ویروسی حاد است که عمدتا در کودکان ۵-۱۰ ساله رخ می‌دهد این بیماری با بزرگ شدن دردناک غدد بزاقی شروع شده و به دنبال آن تب، بی‌قراری، سردرد، بی‌اشتهایی، سرگیجه و درد به هنگام غذا خوردن و حرف زدن را نیز می‌توان در کودک مشاهده کرد. بیشترین میزان شیوع بیماری در زمستان و بهار است و عامل انتقال آن به واسطه انتشار قطرات آب دهان و تماس مستقیم با بزاق افراد آلوده و بعضا در موارد خاص از طریق بافت ملتحمه چشم وارد بدن شده و در حدود ۱۵-۲۵ روز که دوره کمون آن محسوب می‌شود در بخش فوقانی مجاری تنفسی و عقده‌های لنفاوی گردن همانندسازی می‌کند و سپس از طریق خون به سایر اندام‌ها از جمله مننژ، کلیه‌ها، تیروئید، تخمدان‌ها و بیضه‌ها می‌رسد و از آنجا که ویروس این بیماری می‌تواند باعث عفونت و التهاب این اندام‌ها گردد عوارض جانبی این بیماری می‌تواند بسیار وسیع باشد.
همچنین اختلالات دهلیزی در اوریون شیوع کمی دارد و به این علت سرگیجه‌های متوالی پس از بیماری به ندرت در بیماران دیده می‌شود و اکثر افراد مبتلا آزمایش‌های Eng پاسخ‌های طبیعی دارند و فقط در درصد کمی از موارد پاسخ‌های از بین رفته مشاهده می‌شود. البته دیده شده که در برخی از موارد مبتلایان به این بیماری هیچ‌گونه علائم بالینی مشخصی را نشان نمی‌دهند. با این وجود آزمایش‌های خون یا ادرار وجود ویروس را در بدن آ‌نها تائید می‌کند. اوریون در مردان کمی آشکارتر از زنان دیده می‌شود و هرچه سن بیمار در زمان ابتلاء بیشتر باشد عوارض شدیدتری در فرد ایجاد خواهد شد.
از آنجا که آنتی‌کورهای مادر در دوران بارداری از طریق جفت به نوزاد منتقل می‌شود امکان مبتلا شدن نوزادن کمتر از یکسال به این بیماری ویروسی بسیار کمی باشد. یکبار ابتلا به اوریون، ایمنی طولانی می‌دهد و ابتلای مجدد آن بسیار نادر است. با این وجود بهتر است کودکان هرزمان بعد از یک سالگی واکسن ارویون را به تنهایی و یا به همراه مایه سرخک و سرخجه تحت عنوان واکسن MMR دریافت نمایند. این واکسن را بویژه بایستی در کودکان یا بالغینی که قبلا مبتلا به اوریون بالینی نشده یا واکسینه نگشته‌اند تجویز نمود و این امر در افرادی که در ارتباط با مبتلایان به این بیماری هستند ضرورت بیشتری پیدا می‌کند زیرا تجربه ثابت کرده که جدا کردن بیماران از افراد سالم به طور موثر از انتشار عفونت جلوگیری نمی‌کند. علی‌رغم مصونیت‌دهی واکسن اوریون درمقابل این بیماری باید توجه داشت از استعمال این واکسن در کودکان کمتر از یکسال، بیماران تب‌دار و کسانی که دچار بیماری‌های بدخیم عمومی هستند و بالاخص در زنان باردار باید جدا خودداری کرد. در صورت ابتلا کودکان به این بیماری درمان خاصی برای‌ آن وجود ندارد و کودک باید تحت درمان با داروهای مسکن، هورمونهای استروئید، رژیم غذایی خاص و استراحت کامل قرار بگیرد.
یکی از عوارض شایع ابتلا کودکان به اوریون ضایعات شدید گوش داخلی است که طبعا مشکلات شنوایی از نتایج آن است در این بیماری قسمت‌های مختلف حلزونی از جمله غشاء تکتوریای، استریاوس کولاریس و اندام کرتی دچار آسیب شدید می‌شوند. کم‌شنوایی حاصله معمولا از نوع حسی - عصبی، به صورت ناگهانی و شدید، همراه با سرگیجه وزوز گوش در بیمار ایجاد می‌شود. به دلیل اینکه کری ناشی از اوریون غالبا یک طرفه است تا مدت‌ها در کودکان تشخیص داده نمی‌شود و کودک با مشکلات کم‌شنوایی یک طرفه که یکی از بارزترین آنها عدم توانایی در جهت‌یابی صدا است مواجه می‌شود. این مسئله به خوبی ضرورت انجام آزمایش‌های اویولوژیک روتین دبستانی را روشن می‌نماید. با وجود اینکه برای کم‌شنوایی ناشی از اوریون درمانی وجود ندارد معذلک کودکان دبستانی و بزرگسالانی که در اثر اوریون یا بیماری‌های مشابه و حوادث دچار کم‌شنوایی یک طرفه می‌شوند می‌توانند به منظور پیشرفت در دروس و مقاصد خاص شغلی و اجتماعی از اقدامات ویژه توانبخشی استفاده نمایند.
اوریون؛ بیماری زمستان
منبع : روزنامه رسالت


همچنین مشاهده کنید