نیترو/خداحافظ مکس Nitro

▪ کارگردان: آلن دس روشر.
▪ فیلمنامه: آلن دس روشر، بنوآ گیشار.
▪ موسیقی: FM Le Sieur .
▪ مدیر فیلمبرداری: بروس شون.
▪ تدوین: اریک دروین.
▪ طراح صحنه: دومینیک دس روشر.
▪ بازیگران: گیوم لمی تیورژ[مکس]، لوسی لوریه[مورگان]، مارتن ماته[وکیل]، ریمون بوشار[مگ]، میریام تالار[آلیس]، آنتوان دس روشر[تئو]، مارتین دیوید پیترز[دامپزشک]، گاستون لپاژ[جراح الیس]، تونی کنته[جینو]، رئال بوسه[هماهنگ کننده انتقال عضو]، جف استینی[وینی].
▪ ٩٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ کانادا.
▪ نام دیگر: Adieu Max .
▪ ژانر: اکشن.
مکس زندگی خوبی با همسرش آلیس و پسرشان تئو می گذراند. تا اینکه بیماری کهنه آلیس عود می کند و اگر عمل انتقال قلب روی وی انجام نشود، خواهد مرد. مکس که از این وضعیت به سختی پریشان شده، به تئو قول می دهد تا آلیس را نجات دهد.
اما قلبی که بتوان آن را جایگزین قلب بیمار آلیس کرد، در دسترس نیست. زمان به سرعت سپری می شود و مکس که سابقاً یک راننده حرفه ای بوده، در اوج نومیدی برای تامین پولی که بتواند هماهنگ کننده انتقال عضو را وادار به همکاری کند، به سراغ پدرش می رود.
بعد از گرفتن اتومبیلی پر سرعت راهی محلی می شود که جایگاه جوانان عشق سرعت و مسابقات آنهاست و شرط بندی های کلانی نیز در آنجا صورت می گیرد. مکس موفق می شود تا مقداری پولی تهیه کند، اما این مبلغ کافی نیست.
ناچار به سراغ کسی می رود که در گذشته با وی برخوردی خشونت بار داشته است. مردی معروف به وکیل که در پوشش اداره یک سکس کلاب دست به هر کاری می زند، حتی فروش اعضای بدن انسان... اما وکیل مدت ها قبل مکس را تهدید کرده که در صورت ملاقات مجددشان، وی را خواهد کشت....
● چرا باید دید؟
آلن دس روشر در دهه ١٩٨٠ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه مونترال در رشته سینما فارغ التحصیل شده و با ساختن ویدیو کلیپ برای هنرمندان کانادیی چون میشل ریوار و میتسو به دنیای فیلمسازی راه یافته است. اولین فیلم کوتاهش را در سال ١٩٩٠ با نام در ستایش از سینما ساخت که نامزد دریافت خرس طلایی بهترین فیلم کوتاه از جشنواره برلین شد.
شش سال بعد با کمدی کوتاه L&#۰۳۹;Oreille de Joé سینمای داستانی را آزمود. سال بعد اولین فیلم بلندش را به نام بطری کارگردانی کرد که در مراسم جنی نامزد دریافت جایزه بهترین کارگرانی شد، اما در طول هفت سال گذشته ترجیح داد تا با ساختن سریال های تلویزیونی روزگار بگذارند. نیترو دومین فیلم بلند اوست که موفق شده تمامی رکوردهای فروش در تاریخ سینمای کانادا را بشکند!
یک اکشن تمام عیار کانادایی که توانسته پشت حریفان قدری چون فیلم اکشن بروس ویلیس[جان سخت چهار] یا انیمیشن پیکسار را در اکران داخلی به خاک برساند.
با این حال فیلم داستان آشنایی دارد و اندکی کلیشه ای است. مردی که گذشته سیاه خود را فراموش کرده و این بار برای نجات جان عزیزی مجبور به رجعت به سوی آن و انجام آخرین سرقت می شود.
آلن دس روشر به خوبی از دستمایه عاطفی خود استفاده کرده و سکانس های زیبایی در قالب فلاش بک برای مکس و همسرش تدارک دیده است.
از طرف دیگر رابطه پدر مکس با او و نوه اش یا مورگان-دختری که در گذشته محبوب وی بوده و هنوز از دنیای خلافکاران خارج نشده نیز به عنوان پیرنگ های عاطفی قوی به نیترو افزوده شده اند. اما بدون شک دلبستگی مورگان به مکس که هنوز پس از گذشت سالیانی دراز حاضر به فداکاری برای اوست، پر رنگ ترین پیرنگ عاطفی فیلم است.
پیرنگی که بازی لوسی لوریه در نقش مورگان[ در روزنامه های کبک به شدت مورد ستایش قرار گرفته] به آن جذابیتی دو چندان بخشیده است.
به نظر می رسد سینمای کانادا در طول چند سال گذشته با الگوبرداری از فیلم های اکشن آمریکایی و تولید نمونه های با کیفیت و گران قیمت آنها در قالب آثاری چون پلیس خوب، پلیس بد و اینک نیترو در صدد یافتن راهی برای خروج از بن بست مالی است.
ترفندی که ظاهراً در زمانی خوب اندیشیده و به کار بسته شده است! در اهمیت این فیلم همین بس که روزنامه معتبر Globe and Mail نیز مقاله ای درباره آن و این گونه تولیدات چاپ کرده است.
نیترو به عنوان یک محصول ملی/کلیشه ای برای سینمای تجاری کانادا تولیدی قابل افتخار و برای مشتاقان فیلم اکشن خوراکی بی همتاست. هنگام تماشای فیلم مراقب فشار خون باشید!

امیر عزتی

منبع : موج نو