سه شنبه, ۲۸ فروردین, ۱۴۰۳ / 16 April, 2024
مجله ویستا

۳۰ دسامبر اولین سالروز اعدام صدام حسین


۳۰ دسامبر اولین سالروز اعدام صدام حسین
امروز ۳۰ دسامبر اولین سالروز به دار آویختن صدام، دیکتاتور مخلوع عراق است که به نوعی پایان دوره حیات شاخص ترین نماد دیکتاتور های تاریخ معاصر جهان محسوب می شود.
دوران حکومت صدام نه تنها برای مردم عراق دورانی سراسر رنج و خفقان بود بلکه کشورهای همسایه نیز از اقدامات وحشیانه اش بی نصیب نماندند و جنگ علیه ایران و کویت مهر تاییدی بر این مساله است. سرنوشت صدام بیانگر احوال تمامی رهبرانی است که در منطقه خاورمیانه سر تسلیم در برابر خواسته های آمریکا فرود می آورند. اعدام صدام نشان داد که این نوع رهبران پس از رسیدن آمریکایی ها به اهدافشان در خاورمیانه چه سرنوشتی را پیش رو دارند. اعدام دیکتاتور مخلوع عراق ثابت کرد که سرانجام خداوند ظالمان را به دست ظالمان نابود می کند هر چند که اعدام وی فرصت رسیدگی به بسیاری از جنایاتش علیه بشریت را گرفت.
به گزارش ایسنا امروز نهم دی ماه (۳۰ دسامبر) مصادف است با سالروز اعدام صدام حسین، رییس جمهور مخلوع عراق که پس از اثبات جرمش در پرونده کشتار ۱۴۳ تن از شیعیان دجیل در ساعت ۶/۷ صبح به وقت محلی در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۵ (۳۰دسامبر ۲۰۰۶) میلادی صبح روز عید قربان به چوبه دار آویخته شد.
مراسم اعدام در اردوگاه عدالت در شهر کاظمین در شمال عراق برگزار شد. این مرکز سابقا محل حضور سران اطلاعات نظامی بود که شهروندان عراقی زیادی توسط ماموران صدام در آن شکنجه و کشته شدند.
«صدام حسین عبدالمجید التکریتی» به گفته خودش ۲۸ آوریل سال ۱۹۳۷ میلادی در روستای عوجه وابسته به استان صلاح الدین عراق در خانواده ای فقیر متولد شد.
پدر وی حسین الماجد پنج ماه پیش از تولدش مرده بود که اخبار ضد و نقیضی در خصوص مرگ وی رد و بدل شده است. برخی علت مرگ وی را طبیعی و برخی دیگر قتل دانسته اند. مادرش صبحه طفلح المصلات که به گفته برخی از نفوذ و شخصیت بهتری نسبت به پدرش برخوردار بود دو بار تن به ازدواج داد و تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۲ در تکریت زندگی می کرد.
مدارک و اسناد تاریخی از زندگی سراسر خشونت و درد و رنج صدام در دوران طفولیت حکایت می کنند به طوری که گفته می شود وی در یک اتاق محقر و بدون هر گونه امکانات اولیه مثل آب و برق در بدترین شرایط زندگی می کرد و برای امرار معاش خود و خانواده اش در ایستگاه قطار تکریت غذا می فروخت. برخی نیز روایت کرده اند که وی در دوران طفولیت شغل دیگری داشته که بر اساس آن با میله های آهنی سگ های ولگرد را در مسیر راه ها از بین می برده است.
هم چنین گفته می شود که ابراهیم الحسن، پدر ناتنی صدام که عموی وی نیز بود رفتار بسیار بدی با وی داشته که این خشونت ها در شکل گیری شخصیت صدام تاثیر زیادی داشته است. صدام در سال ۱۹۴۷ به همراه دایی اش که معلم روستای الشاویش در نزدیکی تکریت بود به این روستا منتقل شد. وی در سن ۸ یا ۱۰ سالگی موفق شد به مدرسه برود که گویا به دلیل بزرگی سنش توسط هم کلاسی هایش به شدت مورد تمسخر قرار می گرفت.
وی در دهه ۵۰ با دایی اش به بغداد رفت و همان جا در ارتباط با دوستان نظامی دایی اش اطلاعات زیادی کسب کرده و سرانجام در سن ۲۰ سالگی و پس از فعالیت های سیاسی متعدد وارد حزب بعث معارض عراق شد.
وی نقش مهمی را در کودتای ۱۹۶۸ عراق که با حمایت آمریکا و غرب صورت گرفت ایفا کرد و سرانجام در ۱۶ ژوییه سال ۱۹۷۹ که احمد حسن البکر، رییس جمهور وقت عراق به دلیل بیماری مجبور به استعفا شد به طور رسمی رییس جمهور جدید عراق شد.
در عرصه روابط خارجی صدام که سعی داشت نقش مهمی را در خاورمیانه ایفا کند در سال ۱۹۷۲ با اتحاد جماهیر شوروی توافقنامه همکاری امضا کرد و بر اساس آن مقادیر زیادی سلاح و کارشناس نظامی به این کشور اعزام شد. اما پس از کشتار کمونیست های عراق در سال ۱۹۷۸ و تحولی که در روابط تجاری عراق با غرب به وجود آمد روابط این کشور با شوروی سابق تا حدودی تیره و تار شد و صدام به عنوان یکی از هم پیمانان غرب مطرح شد.
رییس جمهور مخلوع عراق که پس از پایان دوران سلطنت پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، از صدور انقلاب اسلامی به منطقه به ویژه عراق نگران بود در ابتدا با حمله به فرودگاه مهرآباد، جنگ تحمیلی علیه ایران را آغاز کرد و در ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ وارد خاک خوزستان شد.
وی خوزستان را به عنوان استان جدید عراق معرفی کرد و در طول این جنگ از حمایت شدید آمریکا، شوروی و بسیاری از کشورهای عربی منطقه استفاده کرد.
در روزهای اولیه جنگ نیروهای صدام پالایشگاه های نفت جنوب و بسیاری از مناطق مسکونی خوزستان را هدف قرار دادند که سرانجام با مقاومت دلاورمردان دفاع مقدس و اشتباهات بزرگ استراتژیکی صدام وی مجبور به پذیرش شکست شد.
صدام در طول این جنگ از سلاح های شیمیایی علیه غیر نظامیان کرد و مردم ایران استفاده کرد و علاوه بر آن در حملات وحشیانه الانفال بیش از ۱۸۲ هزار غیرنظامی کرد را قتل عام کرد. در ۱۶ مارس ۱۹۸۸ تشکیلات امنیتی وابسته به صدام دستور حمله شیمیایی به حلبچه را صادر کردند که این حملات وحشیانه نیز به کشته شدن ۵ هزار غیر نظامی از جمله تعداد زیادی زن و کودک منجر شد.
وی در این جنگ از حمایت مالی و سیاسی برخی کشورهای عربی و هم چنین حمایت بی شائبه دولت وقت آمریکا به ریاست دونالد رایگان برخوردار بود.
اما این جنگ علاوه بر خسارت های گسترده قرض های شدید عراق به کشورهای عربی و آمریکا را به دنبال داشت که رییس جمهور مخلوع عراق را با مشکلات زیادی رو به رو ساخت. پس از آن جنگ دوم خلیج فارس و حمله عراق به کویت روی داد که موجب تیرگی روابط آمریکا شد و شورای امنیت پس از این جنگ عراق را تحت محاصره شدید اقتصادی قرار داد. این جنگ به دلیل محاصره های شدید اقتصادی علیه عراق و کمبود غذایی و دارو مشکلات داخلی زیادی را نیز برای حکومت صدام در پی داشت. در عرصه خارجی نیز این جنگ به انزوای هر چه بیشتر دولت عراق منجر شد.
پس از آن آمریکا برای اولین بار در ۲۶ ژوئن ۱۹۹۳ مرکز اطلاعاتی عراق را به بهانه نقض مکرر حریم هوایی کویت پس از جنگ دوم خلیج فارس هدف قرار داد که برخی معتقدند دلیل اصلی این حمله اتهامات علیه عراق مبنی بر حمایت مالی از طرح ترور جورج بوش پدر، رییس جمهور اسبق آمریکا بوده است.
صدام در سال ۱۹۹۷ فروش نفت مقابل غذا و دارو را بر اساس قطعنامه ۹۸۶ شورای امنیت آغاز کرد اما این امر نیز نتوانست به مشکلات اقتصادی عراق کمک کند.
در ۱۶ دسامبر ۱۹۹۸ نیز آمریکا و انگلیس به بهانه مخالفت دولت عراق با قطعنامه های بین المللی بار دیگر به عراق حمله کردند. تا این که سرانجام در سال ۱۹۹۸ کنگره آمریکا قانون «آزادی عراق» را تصویب کرد که بر اساس آن مجوز حمایت های مادی و معنوی از معارضان عراقی جهت براندازی حکومت صدام تصویب شد و دولت آمریکا تمامی تدابیر لازم جهت تحقق این هدف را به کار بست. این اقدام در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون، رییس جمهور سابق آمریکا صورت گرفت و مبالغ هنگفتی به حمایت از احزاب مخالف عراقی در خارج اختصاص یافت. پس از آن که جورج بوش، رییس جمهور آمریکا به قدرت رسید دوره جدیدی در سیاست های آمریکا جهت حمایت مادی و لجستیکی از احزاب مخالف عراق آغاز شد که تا حمله نظامی مستقیم آمریکا با هم پیمانی انگلیس ادامه یافت.
حوادث ۱۱ سپتامبر نیز یکی دیگر از بهانه های پافشاری دولت آمریکا جهت براندازی حکومت صدام بود که در ۲۰ مارس ۲۰۰۳ با کمک انگلیس و تحت عنوان آزادی عراق و به بهانه وجود سلاح های کشتار جمعی در این کشور با حمله به خاک عراق آغاز و سرانجام در ۹ آوریل ۲۰۰۳ به براندازی حکومت صدام منجر شد.
در هفته های اول پس از فروپاشی حکومت صدام و پایان حملات نظامی هیچ گونه اخبار موثقی در خصوص وضعیت رییس جمهور مخلوع این کشور وجود نداشت و به رغم آنکه نوارهای صوتی زیادی منسوب به وی پخش می شد اما موثق بودن این نوارها هم چنان زیر سوال است. به این ترتیب صدام در فهرست افراد مظنون حکومت سابق عراق قرار گرفت که تعداد زیادی از اعضای این فهرست دستگیر شدند و حتی پسران وی عدی و قصی نیز در درگیری با نیروهای آمریکایی در موصل ۲۳ ژوییه ۲۰۰۳ کشته شدند.
تا این که پل برمر حاکم غیر نظامی آمریکا در عراق ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ اعلام کرد که صدام در حالی که در گودالی واقع در منطقه الدور در استان تکریت (زادگاهش) پنهان شده بود، دستگیر شد. وی پس از دستگیری در اولین دادگاه رسیدگی به پرونده جنایت هایش به دلیل کشتار شیعیان در پرونده الدجیل به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام صدام به رغم هیات وکلایی که از سراسر جهان برای دفاع از وی تشکیل شد به تصویب رسید. اعدام دیکتاتور مخلوع عراق با موجی از شادی وصف ناپذیر بسیاری از مردم این کشور و هم چنین تمامی کسانی روبه رو شد که خاطراتی تلخ از حکومت دیکتاتور و جنایتکار او در تاریخ شان به ثبت رسیده است.
منبع : روزنامه مردم سالاری


همچنین مشاهده کنید