تازه‌های پزشکی امروز

● درمان با واکسن HPV
واکسن پاپیوما ویروس انسان (HPV) برای پیشگیری از سرطان سرویکال، زگیل‌های تناسلی و ضایعات پیش سرطانی همراه HPV مورد تائید قرار گرفته است. ولی باید دید آیا این واکسن به حذف HPV در زنانی که قبلاً آلوده شده‌اند کمک خواهد کرد؟ طی یک بررسی در جامعه، محققان به صورت تصادفی تعداد ۲۱۸۹ خانم HPV-DNA مثبت (۱۸ تا ۲۵ سال) را با یکی از سه دوز واکسن دو ظرفیتی HPV (علیه بسیاری از زیر گروه‌های انکوژنیک ۱۶ و ۱۸) یا واکسن هپاتیت A شاهد در ماه‌های صفر، یک و ۶ مورد ارزیابی قرار دادند. حدود ۱۹% زنان از نظر HPV۱۶ و حدود ۷% از نظر HPV۱۸ مثبت بودند.
شرکت‌کنندگان در ابتدا و ۶ و ۱۲ ماه بعد با آزمون HPV DNA مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان کلیرانس ۱۸ و HPV۱۶ در دو گروه مشابه بود، به عنوان مثال بعد از ۶ ماه، حدود ۳۲% در هر دو گروه ۱۸ و HPV۱۶ و بعد از ۱۲ ماه حدود ۵۰% در دو گروه HPV دیده نمی‌شد.
● بارداری به دنبال سقط
تائید مایفپریستون (RU-۴۸۶) mifepristone در سقط طبی زودرس توسط FDA در سال ۲۰۰۰ به افزایش تعداد موارد سقط طبی نسبت به جراحی انجامیده است. آیا سقط‌های طبی با همان پیامدهای خطرناک بعدی بارداری همچون سقط جراحی همراه است؟ برای حل این مساله، محققان اطلاعات تمام زنان در سطح ملی را آنالیز کرده‌اند. این زنان به علل غیرطبی بین ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، سقط کرده بودند.
در مجموع تعداد ۲۷۱۰ خانم در ثلث نخست، سقط طبی کرده بودند و ۹۱۰۴ نفر سقط جراحی نموده بودند. بعد از تطبیق از نظر عوامل محدودکننده‌ی بالقوه و متعدد، زندگی مشترک با مصاحب و اقامت در شهر یا روستا، سقط طبی با افزایش قابل توجه خطر بارداری اکتوپیک بعدی، سقط خودبه خود، تولد پیش از موعد یا کم بودن وزن به هنگام ولادت همراه نبود.
● تبلیغ مستقیم دارو
تبلیغ داروهای تجویزی به طور مستقیم برای مصرف‌کننده یکی از اشکال بحث‌برانگیز بازاریابی دارو در ایالات متحده است. پژوهشگران اطلاعات مربوط به تبلیغات DTC را در دهه‌ی اخیر گردآوری و بررسی کرده‌اند.
یافته‌های کلیدی این بررسی به قرار زیر است:
▪ کل هزینه‌ی تبلیغ DTC در ایالات متحده از حدود یک بیلیون دلار به سال ۱۹۹۶ به چهار بیلیون دلار به سال ۲۰۰۵ رسیده است، تبلیغات DTC حدود ۱۴% هزینه‌ی تبلیغات شرکت دارویی را به سال ۲۰۰۵ تشکیل می‌داد.
▪ تبلیغات DTC حدود ثلث بودجه‌ی کل بازاریابی برای مهارکننده‌های پمپ پروتون، استاتین‌ها و اریتروپوئیتین را به سال ۲۰۰۵ تشکیل می‌داد. ۵ دارویی که دارای بالاترین هزینه‌ی تبلیغاتی DTC بودند عبارتند از Crestor, Vytorin, Lunesta, Nevium و Advai.
▪ از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶، تبلیغات DTC هدف ثلث تا نیمی از نامه‌هایی بود که FDA برای شرکت‌های دارویی در مورد تجاوز به حریم قانونی تبلیغات دارویی ارسال کرده بود. بسیاری از این نامه‌ها، اعتراض به آن دسته از تبلیغات DTC بود که در آنها خطرات دارو به حداقل و کارآیی آن به حداکثر تبلیغ شده بود.
● درمان موفق HIV
به خوبی با عواقب بسیار بد آلودگی HIV آشنائیم ولی با تعجب باید گفت که اطلاعات تشریحی در مورد بهترین پیامدهای این آلودگی در بیمارانی که به نحو مناسب نسبت به درمان پاسخ می‌گویند وجود ندارد. پژوهشگران اروپایی عکس‌العمل درازمدت یاخته‌ی CD۴ را در بیمارانی مورد ارزیابی قرار داده‌اند که در آنها با رژیم‌های درمانی آغازین بار ویروسی به طور دائمی فرونشانی شده است.
در ۱۸۳۵ نفر از این بیماران (غالباً سفید و مرد) که در یک بررسی آینده‌نگر همنوای بزرگ و چند ملیتی شرکت کرده بودند، متوسط تعداد CD۴ در ابتدای درمان ۲۰۴ یاخته در میلی‌مترمکعب بود. پس از بیش از ۵ سال پیگیری، متوسط تعداد CD۴ در آنهائی که درمان را با کمتر از ۲۰۰ یاخته شروع کرده بودند برابر ۴۹۷ سلول در میلی‌متر مکعب و در آنها که با ۲۰۱ تا ۳۵۰ یاخته درمان را آغاز کرده بودند برابر ۶۷۶ و در افراد بیش از ۳۵۰ به ۷۹۴ یاخته رسیده بود. با افزایش تعداد CD۴، میزان سالانه‌ی افزایش کند شد ولی توقف نکرد. عوامل متغیر دموگرافیک، هپاتیت B یا C همراه بیماری و حتی سن بر عکس‌العمل CD۴ در آنالیز با چند متغیر تاثیر نداشت.
● مقایسه جراحی و مشاهده
طی چند کارآزمایی تصادفی شده‌ی پیشین که انتشار یافته‌اند نتایج عمل جراحی در بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه‌ی خفیف بدون علامت مورد بررسی قرار گرفته است. در آخرین کارآزمایی، ۵۰ بیمار (سن متوسط ۶۵ و ۹۲% زن) دچار هیپرپاراتیروئیدیسم خفیف بدون علامت به صورت تصادفی در گروه پاراتیروئیدکتومی یا مشاهده قرار گرفتند. حدود نیمی از بیماران در ابتدا دچار استئوپوروز بودند.
بعد از ۱ سال، متوسط تراکم مواد معدنی استخوان BMD در فقرات کمری در گروه جراحی تا ۴% افزایش و در گروه مشاهده تا ۱% کاهش یافته بود که اختلاف قابل توجهی بود. در هیپ اختلاف مشابهی دیده می‌شد ولی در زندزبرین اینطور نبود. در ۴ مورد از ۸ مورد از نظر سنجش کیفیت زندگی، متوسط امتیاز در گروه جراحی در مقایسه با گروه مشاهده به طور قابل توجه بهبود یافته بود.
● سیر پیشرفت اجکشن فراکشن
از مدتها پیش مشخص شده است که فونکسیون بطن چپ پس از انفارکتوس میوکارد، عامل پیشگویی‌کننده‌ی مهم بقای حیات بیمار در آینده است. اما باید دید در اجکشن فراکشن (EF) یا اندازه‌ی انفارکتوس (IS) در سنتی‌گرافی پس از اولین مداخله‌ی کرونر چه تغییراتی رخ می‌دهد و آیا این تغییرات از نظر پیش آگهی با ارزش می‌باشند؟
در ۶۲۶ بیمار دچار اولین MI حاد که با پرفوزیون مجدد مکانیکی تحت درمان قرار گرفتند، برای سنجش IS و EF به ترتیب از سنتی‌گرافی و آنژیوگرافی سریال استفاده شد. در ابتدا نقص متوسط پرفوزیون، ۶/۲۴% بطن چپ (LV) را شامل ‌شد و پس از ۷ تا ۱۴ روز به ۱۱% و بعد از ۶ ماه به ۸% کاهش یافت. متوسط EF پیش از مداخله از ۶/۵۱% به ۴/۵۷% بعد از ۶ ماه افزایش یافت. شدت سوء کار LV در ابتدا به طور مستقل با وسعت تغییر EF (بهبودی بیشتر در آن عده که در ابتدا EF پائین‌تر داشتند) و با گستره‌ی کاهش IS همراه بود. میزان مرگ و میر ۳ ساله در آن عده که EF بهبود یافته داشتند به طور قابل توجه بهتر بود (۲/۱در برابر ۶/۵% در افرادی که دچار وخامت فونکسیون بطن چپ بودند).
● سرطان بعد از CT آنژیوگرافی
آنژیوگرافی کرونر با توموگرافی کامپیوتری (CTCA) با استفاده از اسکانر ۶۴ برشی که به علت حساسیت تشخیصی و اختصاصی بودن آن به خصوص در بیمارانی که احتمال واسطه‌ای موجود بیماری داشته‌اند و به عنوان جانشین غیرتهاجمی آنژیوگرافی استاندارد کرونر بسیار تبلیغ شده است، با ۷/۱% احتمال بروز عوارض اساسی از جمله حمله و مرگ همراه است. اما، در مورد احتمال بروز سرطان به علت انجام CTCA اطلاعاتی در دست نیست. با استفاده از روش‌های مدل‌سازی پیچیده‌ی کامپیوتری، محققان میزان دوز رادیاسیون را که به هر یک از اندام‌ها در مردان و زنان می‌رسد و در یک بررسی CTCA شرکت کرده‌اند تخمین زده و احتمال بروز سرطان به علت این پرتوتابی را ارزیابی کرده‌اند. ایشان پروتکل استاندارد CTCA را آزموده و بااستفاده از مدولاسیون جریان لوله‌ای که با الکترو کاردیوگرافی کنترل می‌شد (ECTCM، روش کاهش رساندن پرتو) چه با در نظر گرفتن قوس آئورت و چه بدون آن (برای حذف آنوریسم دیسکان آئورت) این موضوع را مورد بررسی قرار دادند.
احتمال قابل اسناد بروز سرطان در طول عمر به علت یک بار بررسی با CT از ۱ به ۵۰۱۷ (۰۲/۰%) برای مردان ۸۰ ساله‌ی مورد بررسی با ECTCM تا ۱ به ۱۱۴ ‌(۸۸/۰%) در زنان ۲۰ ساله‌ی مورد بررسی با CTCA استاندارد و اسکن قوس آئورت متغیر بود. در هر گروه سنی، احتمال قابل اسناد در سراسر عمر برای زنان بیش از مردان بود و احتمال نسبی ۸/۴ در سن ۲۰ و ۴/۲ در سن ۸۰ بود. بالاترین احتمال قابل اسناد در سراسر عمر مربوط به سرطان ریه به طور کلی و مربوط به سرطان پستان در زنان بود.

منبع : هفته نامه پزشکی امروز