برادرم یک پسر بی نظیر است Mio fratello è figlio unico

▪ کارگردان: دانیله لوچتی.
▪ فیلمنامه: دانیله لوچتی، ساندرو پتراگلیا، استفانو رولی بر اساس داستان " Il Fasciocomunista " نوشته آنتونیو پناچی.
▪ موسیقی: فرانکو پیرسانتی.
▪ مدیر فیلمبرداری: کلودیو کوله پیکولو.
▪ تدوین: میرکو گارونه.
▪ طراح صحنه: فرانچسکو فریجری.
▪ بازیگران: الیو گرمانو[آچیو بناسی]، ریکاردو اسکاماریکو[مانریکو بناسی]، دایان فلری[فرانچسکا]، آلا رورواخر[ویولتا]، آنجلا فینوچیارو[مادر]، ویتوریو امانویل پروپیزیو[آچیوی جوان]، لوکا زینگارتی[ماریو ناستری]، آنا بونایتو[بلا]، ماسیمو پوپولیزیو[بناسی]، اسکانیو سلستینی[پدر کاوالی]، کلودیو بوتوسو[مونتانا].
▪ ١٠٨ و ١٠٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ ایتالیا، فرانسه.
▪ نام دیگر: Mon frère est fils unique، My Brother Is an Only Child. برنده جایزه بهترین بازیگر مرد/الیو گرمانو، بهترین تدوین، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش مکمل زن/آنجلا فینوچیارو و نامزد سه جایزه دیگر از مراسم دیوید دو ناتللو، نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد.گرمانو از مراسم فیلم اروپایی.
▪ ژانر: کمدی، جنایی، درام
دهه ١٩٦٠، ایتالیا. آچیو حساس، زود خشم و دردسر ساز است. وارد شدن به هر ماجرایی برای او در حکم ورود به میدان جنگ است. خانواده اش نیز به همین خاطر از او قطع امید کرده اند. بر خلاف او برادرش مانریکو خوش تیپ، جذاب و دوست داشتنی است. مانریکو بر خلاف آچیو که هر لحظه با وزش بادهای سیاست به این سو و آن سو تمایل پیدا می کند، پس از شرکت در یک اعتصاب به صورت جدی به طرف کمونیسم گرایش پیدا می کند. یکی از این دو برادر در گرداب فعالیت های سیاسی دهه ١٩٦٠ ایتالیا فاشیست و دیگری کمونیست می شود. میان این دو رقابتی پنهان در جریان است، اما عشق مشترک شان به یک دختر باعث بروز اتفاقات تازه ای می شود...
● چرا باید دید؟
دانیله لوچتی متولد ١٩٦٠ رم، پس از دستیاری مورتی با ساختن فردا اتفاق افتاد ١٩٨٨ شروع به کارگردانی کرد که در جشنواره کن مورد توجه قرار گرفت و جایزه دیوید دوناتللوی بهترین فیلم را نیز به چنگ آورد. موفق ترین فیلم او تا امروز بله قربان گو ١٩٩١ نام دارد که نانی مورتی نقش اصلی آن را بازی کرده است.
برادرم یک پسر بی نظیر است بر اساس کتابی پر فروش ساخته شده، اما فیلم نام خود را از آلبوم موسیقی رینو گیتانو ١٩٧٦ گرفته است. فیلم با طنز خاص ایتالیایی آراسته شده و از ورای قصه خود درباره دو جوان در دهه ١٩٦٠ به مواردی امروزی-سیاسی و اجتماعی- اشاره دارد. آچیو فرزند خانواده ای از طبقه کارگر است که در واکنش به خانواده چپ گرای خود به شاخه جوانان حزب فاشیست می پیوندد. اما وقتی ماریو و دارودسته اش که از افراد شناخته شده جوانان فاشیست هستند، برادرش مانریکو را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، شروع به فکر کردن و پرسش از خود درباره گرایش اش به فاشیسم می کند. شاید برای بسیاری از ما تصور این که بعد از جنگ جهانی دوم و مرگ موسولینی هنوز در ایتالیا کسانی یافت می شوند که دل بسته ایدئولوژی فاشیسم باشند، تعجب آور است. اما برای خود ایتالیایی ها که رابطه میان مردانگی[مرد ایتالیایی باید خوب بکند!] و سیاست را به شکلی ناخودآگاه دریافته اند، این واقعه امری پذیرفتنی است چون فاشیسم همین مردانگی را تغذیه می کند. به همین خاطر لوچتی دست روی موردی می گذارد که دو برادر کاملاً از نظر رفتار متفاوت را رو در روی هم می تواند قرار دهد و آن عشق شان به یک دختر واحد است.
لوچتی پس از کمدی عاشقانه دارچین و زنجبیل ٢٠٠٢ به سراغ زندگی تراژیک/کمدی دو بردار در دهه طوفانی ١٩٦٠ رفته، اما این فقط ظاهر قصه است. لوچتی درگیری های میان فاشیست ها و کمونیست ها در دهه ١٩٦٠ و بعد را هدف گرفته و آن را بر اساس تحقیقات درباراره شخصیتی واقعی- که لوکا زینگارتی نقش وی را بازی می کند- شکل داده است.
برادرم یک پسر بی نظیر است که با سرمایه ای معادل ٥ میلیون یورو تولید شده، یک فیلم صمیمانه و انسانی است که حتی اگر برای برخی ها از نظر سیاسی حرف تازه ای برای گفتن نداشته باشد، لااقل به خاطر خلق موفقیت آمیز حال و هوای آن دوران شایسته دیدن است. بهترین فرصت برای آشنایی با فیلمسازی که اگر به اندازه مورتی مشهور نباشد، در محبوبیت از او دست کمی ندارد!

امیر عزتی

منبع : موج نو