شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا
آداب ازدواج و همسرداری
بعد از بیان زمانهای راحج و مستحب مباشرت، به حالتهای جنسی و رفتار و گفتار زوجین می‌پردازیم.قبل از آن که به مقدمه مباشرت بپردازیم ضروری است حالتهای جنسی زن و مرد را بدانیم و میزان خواهشها و کششهای درونی هر یک را بشناسیم.
از امام صادق (ع)نقل شده است که:زن نود و نه بار بیش از مرد لذت و شهوت را احساس می‌کند ولی خداوند تبارک و تعالی او را به رشته حیا مقید کرده است.
بنابراین خواهشها و تمنیات درونی زن هرگز اندک نیست بلکه این حجب و حیای زن است که به طور فطری او را ماخوذ به حیا می‌کند و مانع از آن می‌شود که زن در مقابل نامحرم به کارهایی که دور از شرم و حیاست مرتکب شود و زمانی این رشته حیای بین زن و شوهر به درستی از بین می‌رود و تمنیات و خواهشهای درونی زن نسبت به شوهر و مرد حلالش بروز می‌کند و مرد را به رفتار جنسی مناسبی وادار می‌سازد که فروگذاری از آن موجب مشکلات روحی ـ روانی و حتی جسمی برای زوجه می‌شود.
از سوی دیگر خواهش جنسی مرد بر کسی پوشیده نیست و این نیروی درونی از ابتدای سن بلوغ تا کهنسالی باقی است و استعداد مباشرت برای تولید نسل همواره در مردان موجود است گر چه حسب شرایط جسمی و کاری ممکن است شدت ضعف‌هایی پیدا کند ولی قدرت بارور ساختن مردان از بین نمی‌رود، این در حالی است که استعداد باردار شدن خانمها تا سن یائسگی است و بعد از آن معمولا خانمها باردار نمی‌شوند و تمایلات جنسی آنان نیز فروکش می‌کند.
● رفتارها
شاید هیچ رفتاری از انسان پرهیجان‌تر و تاثیرگذارتر از رفتار جنسی و مقدمات آن نباشد.رفتاری که با ترشح هورمونها و فعالیت غدد به اوج هیجان و التهاب می‌رسد و رابطه انکارناپذیری بین روان (روح)و جسم در این مورد هویدا می‌شود;با روانی که اگر از نظر جنسی ارضا نشود به جسم لطمه‌ای سخت می‌زند و افسردگی روحی موجب کوفتگی جسمی می‌شود و جسم انسان در اثر پژمردگی روان کسل و غمناک می‌شود.
رفتار جنسی تنها نزدیکی نیست و اسلام نیز بدین مهم اهتمام داشته است و زوجین را به تمهید مقدماتی ترغیب کرده است تا قبل از مباشرت بدان مبادرت ورزند و این نشان از شناخت دقیق اسلام از انسان است.
اولین توصیه عمومی و خاص این مورد تمیزی و نظافت زوجین است;بنابر روایت مشهور از پیامبر اسلام (ص)که فرمود:«پاکیزگی نشانه ایمان است»همه مومنین در زندگی شخصی و اجتماعی خود باید این صفت را دارا باشند.
جای تاسف است که زیبایی و تمیزی و خوشبویی از ویژگی برجسته پیامبر(ص)است ولی آن را خواه در محیط کار یا منزل رعایت نمی‌کنیم.به هر شکل تمیزی و پاک بودن در اسلام همواره مورد توصیه و تاکید بوده است.به ویژه آن که این وصف مقدمه باید اقدام مهم مباشرت قرار گیرد.به قدری اسلام مسئله طهارت و پاک بودن را اهمیت داده است که مباشرت دوم را بدون طهارت و غسل بعد از مباشرت اول خوب و پسندیده نمی‌داند.
آنگاه بعد از تمیزی و آراستگی در مورد مقدمات رفتار و مباشرت، اسلام مرد را توصیه به تانی و عدم عجله می‌کند و از او می‌خواهد که از نظر رفتار جنسی زوجه را آماده مباشرت سازد، بنابراین فرآیند ملاعبه یا مداعبه (بازی کردن)را مستحب می‌داند.
از امام صادق (ع)نقل شده است:ملاعبه زوجین مباشرت را بهتر می‌سازد.(جامع احادیث شیعه، ج ۲۵، ص ۲۵۶ به بعد)مرحوم کلینی در کافی از امام صادق (ع)و او از پیامبر اسلام (ص)نقل فرمودند که:هنگام مباشرت همانند پرنده عمل نکنید;باید مکث و تامل داشته باشید.(کافی، ج ۵، ص ۴۹۷)
در مستدرک (ج ۱۴، ص ۲۲۱)از رساله ذهبیه منسوب به امام رضا (ع)نقل شده است که حضرت فرمود:مباشرت نکنید با همسرتان مگر این که ملاعبه داشته باشید و بر این کار کثرت و زیاده داشته باشید تا این که شهوت مغلوب شود.
همچنین در کتاب خصال، ص ۶۳۷ از حضرت علی (ع)نقل شده است:هنگامی که مردی اراده مباشرت با زنش را داشته باشد عجله نکند زیرا برای زن نیازهایی است که در مقدمات باید برآورده شود.
بعد از ملاعبه و انجام مقدمات مستحب و ضروری آن گاه که مباشرت و مواقعه انجام می‌شود زوجین باید مراقب این نکته باشند که یکدیگر را ارضا کنند و تنها به فکر لذت‌جویی یک جانبه خود نباشند.به ویژه در مورد مردان که زودتر به اوج هیجان جنسی می‌رسند این مسئله ضرورت دارد که باید ملاحظه ارضای همسر خود را داشته باشند.
از امام صادق(ع)روایت شده است:اگر مردی با همسرش مباشرت کند و او را ارضا نکند و همسرش از بستر برخیزد به سیاه زنگی دست یابد و بدو متوسل و متشبث می‌شود پس به هنگام مباشرت ملاعبه و بازی کنید که لذت بخش‌تر و بهتر است.
سزاور آن است که مباشرت زوجین در عریانی کامل نباشد بلکه با پوششی هر چند اندک همراه باشد و مباشرت در حمام و استخر و...مطابق روایات جایز و درست است.
آنچه از محرمات و مکروهات مباشرت زوجین خارج می‌شود آنان می‌توانند به هر شکل از یکدیگر لذت ببرند و باید توجه داشته باشند که رفتارهای مناسب و موجب لذت را فرا بگیرند که این اعمال نیز در زمره اعمال خوب و پسندیده حضرت دوست قرار گیرد.
● عبادت و ایام
▪ نماز با حضور قلب
چه بسیار افرادی که تنها اعمال نماز را به جا می‌آورند و هرگز قلبشان خاضع و متوجه خداوند نیست.خشوع نمازگزار علامت ایمان اوست.از امام باقر(ع)نقل شده است که از بعضی از بندگان نصف نماز را بالا می‌برند و از بعضی دیگر ثلث و از بعضی دیگر ربع و از بعضی دیگر خمس نماز را بالا می‌برند و آن قسمت از نماز بالا می‌رود که با حضور قلب باشد.
حضرت رسول (ص)می‌فرماید:چون بنده مومن به سوی نماز برمی‌خیزد خداوند عالم نظر رحمت به سوی او می‌افکند و روی لطف و احسان به سوی او می‌دارد و رحمت او بالای سرش تا آسمان بر او سایه می‌اندازد و ملائکه بر گرد او احاطه می‌نمایند و فرشته‌ای بر بالای سر او ایستاده، می‌گوید که:اگر بدانی که منظور نظر کیستی و با که مناجات می‌کنی، هرگز به غیر او توجهی نکرده و از جای نماز حرکت نمی‌کردی.
▪ اجتهاد و تقلید چه کاربردی در رفتار و گفتار ما دارد؟
هر مسلمان به اصول پنجگانه دین باید از روی عقل و استدلال معتقد باشد و در فروع دین مانند نماز، روزه و...جهت قانونمندی شخصی و اجتماعی یا باید صاحب نظر و مجتهد باشد و یا این که از مرجع فقیه تقلید کند.بدیهی است انسان در کاری که تخصصی ندارد از متخصصین آن رشته تقلید و پیروی می‌کند و با یک جمله «من خودم بلدم»نمی‌توان تخصص یک رشته را کسب کرد.
گرایش فقه برای قانونمندی شخصی و اجتماعی انسان از همین موارد است که انسان اگر می‌خواهد مطابق فرهنگ و فقه اهل بیت (ع)زندگی شخصی و اجتماعی خود را سامان دهد یا باید خودش مجتهد باشد و یا اینکه از یک مجتهد تقلید و پیروی کند، همان طور که در مورد سایر تخصصها نیز اینچنین است.
▪ نذر چیست و چگونه بر انسان واجب می‌شود؟
نذر عبارت است از التزام انسان به انجام کار خیری برای خداوند خالق یا ترک کاری برای خداوند که انجام ندادن آن بهتر است.برای وجوب نذر علاوه بر نیت باید صیغه خوانده شود، البته لازم نیست که به عربی باشد مثلا بگوید «اگر بیماری من خوب شود در راه خداوند گرسنه‌ای را سیر می‌کنم»نذر او صحیح است.
نذر زن بدون اجازه شوهر باطل است اما اگر زن با اجازه شوهر نذر کند پس از مدتی شوهر نمی‌تواند نذر او را به هم بزند یا مانع از عمل کردن زن به نذر شود.
▪ تخلف از نذر و کفاره آن چیست؟
چنانچه کسی نذرش برآورده شود و اختیارٹ با عمل به نذر مخالفت کند باید کفاره روزه خواری ماه رمضان را بدهد یعنی شصت فقیر را طعام دهد یا این که دو ماه پی‌درپی روزه بگیرد.
چنانچه کسی قبل از آنکه نذرش انجام شود متعلق نذر را انجام دهد و بعد از آن تلاش انجام شود انجام متعلق اول کفایت نمی‌کند بلکه باید بعد از انجام نذرش آنچه را که التزام داده است انجام دهد.
منبع : ایرانیان انگلستان
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران اسرائیل حجاب اصفهان ایران و اسرائیل گشت ارشاد حمله ایران به اسرائیل حسین امیرعبداللهیان استان اصفهان دولت وعده صادق جنگ ایران و اسرائیل
تهران سیل شهرداری تهران وزارت بهداشت هواشناسی قتل فضای مجازی پلیس زلزله سیلاب سازمان هواشناسی قوه قضاییه
قیمت طلا خودرو قیمت دلار قیمت خودرو دلار بازار خودرو بانک مرکزی چین دولت سیزدهم ایران خودرو تورم قیمت سکه
سعدی سینمای ایران تئاتر تلویزیون فیلم سینمایی بازیگر فیلم سریال موسیقی احسان علیخانی کتاب دفاع مقدس
سازمان سنجش مغز آزمون
رژیم صهیونیستی غزه فلسطین عراق روسیه جنگ غزه سازمان ملل حماس امیرعبداللهیان ترکیه اسراییل اتحادیه اروپا
فوتبال پرسپولیس تراکتور شمس آذر قزوین باشگاه استقلال جواد نکونام لیگ برتر صنعت نفت آبادان بازی استقلال رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا
هوش مصنوعی سرطان همراه اول اینترنت فناوری گوگل سامسونگ ناسا موبایل تلگرام اپل آیفون
حمله قلبی قلب کلسترول فشار خون گیاهان دارویی پیاده روی