بدل/نوکر La Doublure

▪ نویسنده و کارگردان: فرانسیس وبر.
▪ موسیقی: الکساندر دسپلیت.
▪ مدیر فیلمبرداری: روبر فراسه.
▪ تدوین: ژرژ کلوتز.
▪ طراح صحنه: دومینیک آندره.
▪ بازیگران: گاد الماله[فرانسوا پینون]، آلیس تاگلیونی[الینا سیمونسن]، دانیل اوتوی[پی یر لواسور]، کریستین اسکات تامس[کریستین لواسور]، ویرژینی له دویه]امیلی]، دنی بون[ریشار].
▪ ٨٥ دقیقه. محصول ٢٠٠٦ فرانسه، ایتالیا، بلژیک.
▪ نام دیگر: The Valet، Una Top model nel mio letto، La Boulette. نامزد جایزه سزار بهترنی بازیگر نفش مکمل مرد/دنی بون.
▪ ژانر: کمدی.
پینون پیشخدمتی پاریسی عشق اش از سوی امیلی- زنی که دوستش دارد- رد شده است. چون امیلی که قصد دارد یک کتابفروشی باز کند، وی را مرد ایده آل خود نمی داند. همزمان میلیاردری به نام لواسور- که عکاسی فضول از رابطه اش با سوپر مدلی به نام الینا عکس برداری کرده- درگیر شکایت همسرش شده و به دنبال گریزراهی جهت نداشتن ارتباط با مدل مشهور است. دست تصادف این دو نفر را سر راه هم قرار می دهد و لواسور از پیشخدمت و الینا می خواهد تا در ازای دریافت پول نقش عاشق و معشوق را بازی کند. چون در صورتی که تقاضای طلاق همسرش مورد قبول دادگاه قرار بگیرد، زندگی و آینده اش در مخاطره خواهد افتاد.
اما موقعیت جدید به زودی برای پیشخدمت جوان و سوپرمدل از یک رابطه ساختگی فراتر می رود و همین امر باعث حسادت لواسور از سویی و زنی که اینک صاحب کتابفروشی شده، از طرف دیگر می شود. اما مشکل زمانی حادتر می شود که ریشار هم اتاقی پینون نیز عاشق امیلی شده و همسر لواسور نیز که حقیقت را دریافته، تصمیم به بازی کردن با وی می گیرد...
● چرا باید دید؟
هم سن و سال های من باید بازیگر فرانسوی پیر ریشار را خوب به یاد داشته باشند، کمدینی با قیافه ای شبیه به هارپو مارکس که در دهه ١٩٧٠ فیلم های بسیاری از وی در ایران به نمایش در آمد. یک از نقش هایی که باعث اشتهار ریشار در فرانسه و ایران شد، شخصیت ابلهی به نام فرانسوا پرن بود که در فیلم های بلوند قد بلند با لنگه کفش سیاه و بازگشت بلوند... بود که فیلمنامه آن توسط فرانسیس وبر نوشته شده بود. فرانسیس وبر متولد ١٩٣٧ نویی سور سین از ١٩٦٩ با نوشتن فیلمنامه وارد ساختار سینمای فرانسه شده است.
شخصیت ابلهی که در سایه خرد تازه یافته[مثلاً بر اثر آشنایی با دختری زیبا و گرفتار شدن در عشق وی که منجر به بازیابی اعتماد به نفس اش می شود] از نشانه های کمدی های وی بود که یکی دو سال بعد نامش از فرانسوار پرن به فرانسوا پینون تغییر یافت و برای اولین بار ژاک برل در L&#۰۳۹; Emmerdeur به سال ١٩٧٣ آن را بازی کرد.
وبر تا امروز چندین بار این شخصیت ها را با بازیگران مختلف مقابل تماشاگران بازگردانده[ژاک ویلر در ١٩٨٩ با فیلم Le Dîner de cons –موفق ترین فیلم کارنامه اش-، دانیل اوتوی در ٢٠٠١ با فیلم کمد و اینک گاد الماله در نوکر] است. وبر از کارگردان های خوش سابقه سینمای فرانسه است که کمدی های سبک و گاه سکسی، مفرح و شاد می سازد که اغلب در هر دو سوی اقیانوس مورد پسند و توجه قرار می گیرند.به عنوان مثال نامزدی اسکار برای فیلمنامه La Cage aux folles به کارگردانی ادوار مولینارو که بعدها مایک نیکولز آن را با نام قفس در هالیوود بازسازی می کند. و البته باعث می شود که خود وبر نیز به هالیوود راه یابد.
وبر سابقه خوبی در ساختن کمدی هایی دراد. که از فرط دقت به مکانیسمی دقیق شبیه هستند. نوکر نیز یکی از همان فیلم هاست که وعده یک ساعت و نیم خنده را به تماشاگرش می دهد. همین پیشینه سبب شده که تا این لحظه ٣ میلیون نفر فرانسوی به تماشای آن بروند که رقمی قابل توجه به شمار می آید. لایه های پر حادثه و مهیج فیلمنامه به سبک و سیاق کمدی های دیوانه وار آمریکایی در کنار تیم بازیگری مجرب از ویژگی های فیلم به شمار می رود. نوکر یک کمدی موقعیت سکسی فرانسوی است که می توان آن را بدون عذاب وجدان تماشا و سپس فراموش کرد!

منبع : موج نو