وطنم، وطنم My Country, My Country

▪ کارگردان: لورا پویتراس.
▪ فیلمنامه: دیوید برانکاچیو.
▪ موسیقی: کاظم الساهر.
▪ مدیر فیلمبرداری: لورا پویتراس.
▪ تدوین: کتی بلک، دیوید برانکاچیو، لری گولدفاین، دیوید کرگر، ارز لوفر، لورا پویتراس، جودیت وولف.
▪ ٩٠ و ٩٥ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٦ آمریکا.
▪ نام دیگر: موطنی، موطنی- "P.O.V." My Country, My Country. نامزد اسکار بهترین فیلم مستند بلند، نامزد جایزه بهترین فیلم مستند از مراسم روحیه مستقل، برنده جایزه سوژه بکر از جشنواره فیلم های مستند فول فریم، برنده جایزه حقوق بشر از جشنواره دوربان، بهترین فیلم مستند جشنواره فلاهرتیانای روسیه، برنده جایزه هنری همپتن.
▪ ژانر: مستند.
شش ماه قبل از برگزاری انتخابات در عراق. نیمه دوم سال ٢٠٠٤ است و گروه هایی از سازمان ملل، نیروهای آمریکایی، استرالیایی و تعدادی از افراد محلی در حال آماده سازی مقدمات انتخاباتی هستند که باید در ٣٠ ژانویه ٢٠٠٥ انجام بگیرد. انتخاباتی که هیچ کس از برگزاری آن مطابق برنامه اطمینان ندارد. دکتر ریاض، مسلمانی سنی که در مرکز پزشکی ادهمیه کار می کند، قصد دارد تا از سوی حزب مسمانان سنی بغداد در این انتخابات شرکت کرده و به مجلس راه یابد. او مردی فعال و خیّر است. در مسجد ابوحنیفه نماز می خواند و به ملاقات کسانی می رود که بی دلیل در زندان ابوغریب گرفتار شده اند. همسر و دخترانش شاد، شوخ و با نمک هستند و از نامزدی وی راضی به نظر می رسند. ولی آیا حزب وی در انتخابات شرکت خواهد کرد؟ آیا او رای لازم را به دست خواهد آورد؟ و از همه مهم تر آیا خانواده او در امنیت هستند؟
● چرا باید دید؟
لورا پویتراس از زنان شجاع فیلمساز زمانه ماست که مدت زمان زیادی از آغاز فعالیت وی در زمینه ساخت فیلم مستند نمی گذرد. او کارش را به عنوان دستیار تهیه کننده و تدوینگر سریال پرده تقسیم شده[١٩٩٧] و فیلم مستند تبت آزاد در ١٩٩٨ آغاز کرد. در سال ٢٠٠٣ با تهیه کنندگی، کارگردانی و فیلمبرداری جنگ پرچم ها نامزد دریافت جایزه واقعی تر از قصه از جشنواره روحیه مستقل و موفق به دریافت جوایزی از مراسم امی[اسکار تلویزیونی]،جشنواره فول فریم، پیبادی و جشنواره SXSW شد.
وطنم، وطنم دومین فیلم اوست که همچون جنگ پرچم ها به عنوان یکی از قسمت های سریال تلویزیونی مستند "P.O.V." از شبکه PBS نیز به نمایش در آمده است. پویتراس دانش آموخته انستیتوی هنر سن فرانسیسکو است و پیش از شروع به فیلمسازی سرآشپزی بود.
وطنم، وطنم دومین فیلم اوست که آن را با صرف هشت ماه در عراق ساخته و هدفش نمایش زندگی مردم عراق تحت اشغال نیروهای آمریکایی بود. او روی دکتر ریاض به عنوان شخصیت اصلی فیلم خود زوم کرده، پزشکی سنی و پدر شش فرزند که نامزد انتخاب مجلس شده است
او منتقد دولت صدام حسسن و اشغالگران بوده و بسیار مشتاق است که زمینه برای ایجاد حکومتی مبنی بردموکراسی در عراق فراهم شود.
اما آن چه می بیند جز آشفتگی و آشوب چیزی نیست. اتاق انتظار مطب او هر روز از کسانی که از بیماری های روحی و جسمی رنج می برند، پر می شود. کسانی که گاه پولی برای سیر کردن شکم خود نیز ندارند و دکتر ریاض از کمک مالی به آنها نیز خودداری نمی کند. تمامی این انسان ها قربانی خشونت حکومت صدام و سپس نیروهای آمریکایی هستند.
او به دیدار زندانیان ابوغریب می رود و ضمن رسیدگی به درد دل آنان، از انتقاد نسبت به حکومت پوشالی و دست نشانده کشورش نیز ابا ندارد. با او به داخل این زندان می رویم و نوجوانان ١٠- ٩ ساله ای را می بینیم که که به اتهام خطرساز بودن اسیر نیروهای آمریکایی شده اند. نیروهایی که در یکی از صحنه های فیلم از دست فرو بردن رهگذری به گریبانش با هدف در آوردن شاید سیگاری... هراسان شده و او را به سین-جیم می کشند.
وطنم، وطنم روایتی دراماتیک از سفر شخصی دکتر ریاض درون منطقه اشغالی توسط ارتش آمریکاست که با روایت های مدیر استرالیایی یک شرکت خصوصی حفاظتی، خبرنگارن آمریکایی و کارمندان سازمان ملل که در صدد فراهم ساختن مقدمات انتخابات هستند، در هم تنیده شده است. از سوی دیگر فیلم نشان دهنده این واقعیت است که نمی شود دموکراسی را به دیگران تحمیل کرد و تا زمانی که خود این انسان ها ضرورت داشتن دموکراسی و تمرین آن را درنیابند، هر گونه تلاشی با ضایعات فراوان همراه خواهد بود. وطنم، وطنم به خاطر همین چشم انداز و شهامت کارگردانش برای کار در زیر آتش، فیلم جسورانه و مدرکی است از آنچه که بر ملت عراق می رود.
فیلم پویتراس بخت زیادی برای کسب اسکار در سال جدید دارد و شایسته دیده شدن است. از نکات قابل توجه فیلم موسیقی و آواز آن است که توسط شاعر، آهنگساز و خواننده تبعیدی عراقی کاظم الساهر[کاظم جبار ابراهیم السامرائی- متولد ١٩٦١ موصل] ساخته شده است. الساهر هم اکنون بزرگ ترین خواننده پاپ جهان عرب به شمار می رود. نام فیلم نیز از آواز وی به همین نام گرفته شده است. [١]

منبع : موج نو