بیماری آلزایمر

آلزایمر که شایعترین حالت بیماری جنون است با از بین بردن حافظه کوتاه مدت آغاز شده و به ضعف بیشتر حافظه، از بین رفتن قدرت تکلم، ادراک، مهارتهای حرکتی، بی ثباتی احساسی و در موارد پیشرفته به بی واکنشی، از بین رفتن حرکت و توانایی کنترل واکنشهای جسمی می انجامد و میتواند در طی ۵ تا ۱۰ سال به مرگ بیمار منجر شود.
این بیماری در دوران میان سالی یا کهن سالی رخ میدهد و با از بین بردن نورونها و اتصالات غشای مخ موجب بروز ضایعات عمده در توده مغز میشود.
درباره این بیماری باورهای غلطی وجود دارند که شناسایی آنها به شناخت بهتر آلزایمر منجر خواهد شد:
۱) از بین رفتن حافظه بخشی طبیعی از کهن سالی است.
در گذشته چنین تصور میشد که ضعف یا زوال حافظه از عوارض عادی پیری است و حتی گاهی آلزایمر را نیز به حساب ضعف پیری میگذاشتند. اما واقعیت این است که ضعف شدید حافظه نشانه یک بیماری وخیم است.
این مطلب که ضعف حافظه در اثر کهولت امری طبیعی است یا خیر، هنوز به طور یقین ثابت نشده است. عده بسیاری از افراد احساس میکنند که حافظه آنان به مرور زمان دقت خود را از دست داده است اما هنوز یک حکم قطعی علمی در این باره مشخص نشده است و تحقیق پیرامون این موضوع ادامه دارد.
۲) بیماری آلزایمر کشنده نیست.
واقعیت این است که آلزایمر کشنده است. این بیماری با ویرانی سلولها در بخشهایی از مغز که برای حافظه اهمیتی حیاتی دارند آغاز میشود. البته تخریب تدریجی سلولها در بخشهای مغز به نارسایی در سیستمهای حیاتی دیگر بدن نیز منجر خواهد شد.
علاوه بر این، از آنجایی که افراد مبتلا به آلزایمر معمولا به بیماریهای دیگر مربوط به کهولت نیز مبتلا هستند، فوت آنها لزوما به یک دلیل به خصوص صورت نمیگیرد.
۳) نوشیدن نوشابه هایی که در قوطی آلومینیومی بسته بندی میشود و همچنین آشپزی در ظروف آلومینیومی موجب بروز آلزایمر میشود.
واقعیت این است که در طی سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، آلومینیوم به عنوان یک مظنون اصلی در بروز آلزایمر مطرح شد. این شک و تردید به بروز نگرانیهایی در رابطه با قرار گرفتن در تماس روزانه با آلومینیوم که از طریق ظروف پخت و پز، قوطیهای نوشابه، داروهای ضد اسید معده و مواد ضد تعریق منجر شد.
از آن زمان به بعد، مطالعات در اثبات نقش آلومینیوم در ایجاد آلزایمر با شکست مواجه شده اند. امروزه متخصصین بیشتر بر زمینه های دیگر تحقیق متمرکز شده اند و عده اندکی آلومینیوم را تهدیدی بر سلامت میدانند.
۴) اسپراتام موجب ضعف حافظه میشود.
واقعیت این است که اسپراتام (aspartame) نوعی شیرین کننده مصنوعی است و تحت نامهای تجاری از جمله Nutrasweet و Equal در بازار موجود است و استفاده از آن در اوایل دهه ۸۰ از طرف اداره نظارت بر دارو و مواد غذایی FDA برای شیرین کردن نوشیدنیهای رژیمی و مواد خوراکی دیگر تایید شده است. عده ای از دانشمندان عقیده دارند که تاثیر دراز مدت مصرف این ماده بر سلولهای مغز و در کل سلامت بدن مشخص نیست.
بنابر گزارش FDA، این سازمان به طور مرتب به بررسی اطلاعات جدید در اینباره پرداخته و هیچ نشانه ای از تاثیر مخرب اسپراتام بر سلامتی انسان مشاهده نکرده است.
۵) واکسن آنفلوانزا خطر ابتلا به الزایمر را افزایش میدهد
واقعیت این است که نظریه ای که واکسن آنفلوانزا را عامل افزایش خطر ابتلا به آلزایمر دانسته بود، توسط پزشکی آمریکایی مطرح شد که پروانه پزشکی او توسط هیات ممتحنین پزشکی رد شده بود.
این فرد ادعا داشت که میتواند با دارویی که از مغز استخوان خود تهیه نموده، بیماری ژنتیکی اوتیسم را درمان کند.
در حقیقت، چندین آزمایش و مطالعه اساسی واکسن آنفلوانزا و واکسنهای دیگر را عامل کاهش دهنده آلزایمر و کسب سلامتی بیشتر دانسته اند.
۶) برای متوقف کردن روند آلزایمر درمانهایی وجود دارد.
واقعیت این است که در حال حاضر، هیچ روش درمانی برای معالجه یا متوقف کردن آلزایمر وجود ندارد. داروهای موجود با تایید FDA، تنها میتوانند در بعضی از بیماران موجب ثابت نگهداشتن موقتی وضعیت موجود یا کند نمودن روند زوال حافظه شوند.

منبع : ایرانیان انگلستان