آرامش برادران اسپانیایی در لیگ برتر

بزرگترین تفاوت میان فوتبال اسپانیا و انگلستان را می توان تفاوت در سرعت و شدت فوتبال این ۲ کشور دانست. این مساله برای بازیکنانی که هم در اسپانیا و هم در انگلیس بازی کرده اند کاملا ملموس بوده است.
آلبرت فرر مدافع سابق چلسی و بارسلونا می گوید: «در اسپانیا در هر نیمه فقط ۲۰ دقیقه می دویدم اما در انگلیس باید همیشه دوید.» جولیو باپتیستا مهاجم رئال مادرید و آرسنال هم در خصوص سرعت بازیهای لیگ برتر می گوید: «شما در انگلیس هیچ فرصتی برای فکر کردن ندارید.»
لوییس گارسیا هافبک سابق لیورپول و بازیکن فعلی اتلتیکو مادرید در خصوص جنبه های فیزیکی لیگ برتر می گوید: «در لیگ برتر اولین توپی که در زمین مسابقه گرفتم از ضربه ریو فردیناند بود. ضربه آنقدر شدید بود که من را از زمین بلند کرد و زمانی که ریو به من رسید گفت: به لیگ برتر خوش آمدی.» اما برای برادران آلونسو اسپانیایی لیگ برتر بهترین و بی حاشیه ترین مکان برای فوتبال بازی کردن است. میکل آلونسو در حال حاضر در بولتون توپ می زند و ژابی آلونسو هم یکی از مهره های کلیدی لیورپول است. ژابی هر روز از آپارتمانش در لیورپول به سمت زمین تمرین قرمز پوشان در ملوود می رود. او در خارج از زمین به طرفدارانش امضا می دهد و ۳ ساعت بعد هم این مکان را ترک می کند.
ژابی که در حال حاضر مصدوم است قصد دارد خود را به بازی ۲۰ اکتبر مقابل اورتون برساند. میکل هم تقریبا چنین وضعیتی در بولتون دارد.
این ۲ برادر اسپانیایی، ۲ شخصیت دوست داشتنی برای رسانه های انگلیسی هستند. ژابی و میکل برابر دوربین خیلی راحت هستند و با حداقل ۳ زبان با خبرنگاران شوخی می کنند. برای ژابی و میکل آرامش حاکم بر تمرینات تیم هایشان بهترین مساله ای است که فوتبال انگلیس به آنها ارزانی داشته. ژابی که ۱۸ ماه از میکل کوچکتر است می گوید: «هیچ کس تمرین اعضای یک گروه تئاتر را نمی بیند. بنابراین ما هم حق داریم که در تنهایی تمرین کنیم. آماده سازی مهمترین بخش فوتبال است و ما در این جا می توانیم در آرامش خودمان را آماده کنیم. بازیکنان فقط به کار خود تمرکز دارند و هیچ خبرنگاری در زمین تمرین در کنار ما نیست.» در اسپانیا بسیاری از بازیکنان برای خشنود کردن مخاطبان رسانه ای خود تمرین می کنند. آنها در تمرینات سخت تلاش می کنند تا به تنبلی محکوم نشوند. ژابی می گوید: «اگر به اسپانیا برگردم با خودم وسیله ای خواهم برد تا بازیکنان هر روز پشت درهای بسته و بدون سرو صدا تمرین کنند. تمرین کردن در زمین های انگلیس حقیقتا لذتبخش است.»
از تابستان با پیوستن میکل ۲۷ ساله به بولتون این ۲ برادر دیگر در انگلستان تنها نیستند. میکل و ژابی به دلیل تفاوت سنی کم خیلی به هم نزدیک هستند. پریکو آلونسو پدر آنها هم یک بازیکن فوتبال و در جام جهانی ۱۹۸۲ عضو تیم ملی اسپانیا بود.
در تابستان ۲۰۰۴ بود که ژابی از رئال سوسیه داد راهی لیورپول شد. در تابستان ۲۰۰۷ هم میکل با تلاش های سامی لی مربی بولتون از سن سباستین به بولتون پیوست. میکل در این باره می گوید: «با توجه به تجربه خوب ژابی من هم تصمیم گرفتم به لیگ برتر بیایم. ما با هم خیلی از مسابقات لیگ برتر را تماشا می کردیم. شاید اگر ژابی به انگلیس نیامده بود من هم نمی توانستم به اینجا بیایم.»
آلونسوها یک خانواده فوتبالی هستند اما در این خانواده فوتبالی تاکید اصلی برخانواده است تا بر فوتبال. ژابی می گوید: «پدر ما یک بازیکن فوتبال بود و بعد هم مربی شد. او هم همیشه بر تحصیل ما بیشتر تاکید داشت اما زمانی که علاقه فراوان ما به فوتبال را دید به ما اجازه داد هر طور که می خواهیم انتخاب کنیم. البته او به ما کمک های فراوانی کرد تا به بازیکنانی خوب تبدیل شویم. زمانی که او وقت آزاد داشت به ما اجازه می داد با او فوتبال بازی کنیم و واقعا به ما خوش می گذشت. او در مورد فوتبال زیاد با ما صحبت نمی کرد اما همیشه بر مسائل مهم فوتبال چون پاس دادن و حرکات بدن تاکید می کرد.» و اکنون پاس های خوب میکل و ژابی زبانزد است. ژابی می گوید:« زمانی که بچه بودیم خیلی با هم فوتبال بازی می کردیم. بیشتر هم پاسکاری می کردیم. ما حتی یک بازی هم برای خودمان درست کرده بودیم که در آن فقط به هم پاس بلند و کوتاه می دادیم.»
میکل بزرگتر و باهوش تر از ژابی است. او با شوخی می گوید: «من به توصیه های ژابی گوش نمی دهم اما اگر او خواست زمانی راهنمایی اش خواهم کرد چون برادر بزرگتر او هستم اما باید بگویم از زمانی که به اینجا آمده ام ژابی خیلی به من کمک کرده است. من از نگاه کردن بازی ژابی در داخل زمین خیلی چیزها یاد می گیرم.» در این فصل رویارویی این ۲ برادر در قالب بازیکنان لیورپول و بولتون دیدنی خواهد بود. یک اتفاق جالب از رویارویی ۲ برادر در زمین فوتبال وجود دارد و این قضیه مربوط به دیگو و گابی میلیتو است. دیگو و گابی در باشگاه ریسینگ و ایندیپندنته آرژانتین بازی می کردند که در یک بازی با خطای گابی، دیگو نقش بر زمین شد و دیگو از داور خواست که به برادرش کارت زرد بدهد. میکل می گوید: «مطمئن باشید ما هم اگر چنین اتفاقی بیافتد همین کار را خواهیم کرد اما شب به یک رستوران خواهیم رفت و با هم خواهیم خندید.»

منبع: Times
مینا شرفی

منبع : روزنامه ایران ورزشی