کرزی عضو طالبان بوده است

حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان اخیراً و در پی یکی از خونین ترین حملات انتحاری طالبان در کابل پایتخت افغانستان اعلام کرد آماده است به محل اختفای طالبان سفر کرده و با ملاعمر رهبر این گروه و همچنین گلبدین حکمتیار یکی دیگر از مخالفان درباره صلح مذاکره کند.
کرزی هم مانند بسیاری دیگر از پشتون های افغانی با ظهور طالبان در اواسط دهه ۹۰ و قدرت گرفتن سریع آنها به جمع هواداران این گروه پیوست. این در حالی بود که او پیش از تصرف کابل توسط طالبان مدتی در مقام معاون وزیر امور خارجه در دولت برهان الدین ربانی فعالیت کرده بود. کرزی در مورد دلیل خارج شدنش از طالبان می گوید؛«اندکی پس از قدرت گرفتن طالبان به دلیل ارتباط های مشکوک این گروه با سازمان های اطلاعاتی پاکستان از این گروه جدا شدم و حتی زمانی که طالبان کابل را تصرف کرد پیشنهاد نمایندگی دائم دولت آنها در سازمان ملل را نپذیرفته و به پاکستان رفتم.»
اما تغییر اصلی در دیدگاه کرزی نسبت به طالبان در سال ۱۹۹۹ و پس از ترور پدرش اتفاق افتاد که گفته می شد به دست نیروهای طالبان به قتل رسیده است. از آن زمان بود که کرزی به عنوان دشمن قسم خورده طالبان شناخته شد. او اینک جدا از انگیزه های سیاسی، دلایل شخصی نیز برای مبارزه و انتقام گیری از طالبان داشت و شاید همین نکته او را به عنوان یکی از بهترین گزینه ها برای تصدی ریاست دولت افغانستان پس از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ مطرح کرد.
هم اکنون با وجود باقی ماندن چنین کینه یی به نظر می رسد کرزی در پی فشار طالبان و قدرت گرفتن مجدد آنها در برخی استان های جنوبی افغانستان دست دوستی به سمت طالبان دراز کرده است.

این درحالی است که تا چند ماه پیش کرزی حتی از پذیرفتن درخواست آزادی برخی زندانیان طالبان در قبال آزادی گروگان های کره جنوبی سر باز زد و مذاکره با طالبان را برخلاف قوانین و عرف بین الملل دانست. او معتقد بود مذاکره با طالبان به طور غیرمستقیم به معنای به رسمیت شناختن آنها است و در درازمدت باعث تقویت بیشتر این گروه می شود.
البته حامد کرزی اوایل ماه سپتامبر نیز به طور تلویحی و غیرمستقیم به احتمال انجام مذاکرات صلح با طالبان اشاره کرده بود اما پس از تعیین پیش شرط از سوی طالبان و رد آن از سوی کرزی این قضیه منتفی شده به نظر می رسید. طالبان به عنوان پیش شرط مذاکرات صلح از کرزی خواسته بود تا تمام نیروهای خارجی به طور کامل از افغانستان خارج شوند.
نکته قابل تامل درباره سخنان اخیر کرزی این است که پیشنهاد و تغییر موضع اخیر او در مورد مذاکره با طالبان تنها یک روز پس از بازگشتش از امریکا مطرح شد. به همین دلیل احتمال داده می شود این تغییر موضع در نتیجه مذاکراتی بوده باشد که در این سفر میان کرزی و مقامات امریکا و سازمان ملل صورت گرفته است.
کرزی در پیشنهاد جدید خود و ساعاتی پس از حمله انتحاری که باعث کشته شدن بیش از سی نفر از جمله دو غیرنظامی شد اظهار داشت که حتی حاضر است در صورتی که طالبان دست از خشونت بردارد مدیریت تعدادی از وزارتخانه ها در کابینه افغانستان را به مقامات طالبان بسپارد. این اظهارات به وضوح نشان می دهد که اکنون کرزی آماده پذیرش مذاکرات صلح با طالبان است و دلیل اصلی این تغییر موضع نیز فشاری است که نیروهای ناتو و سایر دولت های خارجی حاضر در افغانستان برای انجام مذاکره با طالبان به دولت کرزی وارد می کنند.
در ماه های اخیر و در پی افزایش شمار عملیات انتحاری و آدم ربایی توسط طالبان نیروهای ائتلاف به کرزی فشار می آورند تا برای آرام تر کردن اوضاع به مذاکره تن دهد. به این دلیل که دولت های کشورهای حاضر در صف نیروهای ناتو با افزایش ناامنی در افغانستان در عرصه بین المللی در مظان اتهام بی کفایتی قرار گرفته اند و فشارهای داخلی مردم آن کشورها نیز روز به روز افزایش می یابد. طالبان در ماه های اخیر با تغییر موفق استراتژی و جنگ های نامنظم کلاسیک و تمایل به تاکتیک های ترور توانسته فشار مضاعفی بر این نیروها وارد کرده و آنها را وارد بازی خطرناکی کند که نتیجه آن گزارش هایی است که نشان می دهد طی سال گذشته نیروهای ناتو در عملیات علیه طالبان بیشتر از حملات تروریستی طالبان موجب مرگ غیرنظامیان افغانی شده اند. در چنین شرایطی اعتماد عمومی مردم افغانستان به دولت مرکزی کرزی و نیروهای خارجی مستقر در این کشور کاهش می یابد و شمارش معکوس پایان مهلت مقابله با طالبان را برای دولت افغانستان و نیروهای ناتو کوتاه تر می کند به نحوی که ظاهراً از دید فرماندهان ناتو دیگر مهلت چندانی برای مقابله نظامی با طالبان باقی نمانده و به همین دلیل اصرار دارند تا دولت کرزی با طالبان وارد مذاکره شده تا شاید از این طریق این دشمن مهارنشدنی دست از خشونت بردارد.
با این وصف شاید تنها مانعی که سد راه مذاکرات صلح کرزی و طالبان شود تکرار مجدد پیش شرط قبلی طالبان درباره خروج تمام نیروهای خارجی از افغانستان باشد. کرزی اخیراً در این مورد گفته است که اجرای این پیش شرط غیرممکن است؛«این نکته را باید روشن کنم که تا زمانی که جاده ها، برق و آب سالم به تمام نقاط افغانستان نرسد و تا زمانی که ارتش و پلیس ما به اندازه کافی نیرومند نشده باشد خروج هیچ کدام از نیروهای خارجی را قبول نخواهم کرد.» پس با این شرط بعید است که دو طرف به این زودی حاضر به مذاکره شوند. به این دلیل که طالبان نیز دولت کرزی را دولتی دست نشانده می داند و اعتقاد دارد تا زمانی که نیروهای امریکا و ناتو در افغانستان حضور دارند گفت وگو با دولت کرزی امری بیهوده و غیرعقلانی است.

منبع : روزنامه اعتماد