دسته گلی برای فوتبال

نتیجه ای که روی اسکوربورد ورزشگاه «فرایتون پارک» ثبت شد، عجیب به نظر می رسید اما بی سابقه نبود. چند نتیجه پرگل به یاد دارید؟ ما به شما کمک می کنیم!
۱) برادفورد ۷ - کاونتری ۵
هواداران حاضر در ورزشگاه برادفورد پس از شنیدن سوت پایان بازی از خود می پرسیدند چه ورزشی را تماشا کرده اند، فوتبال یا بسکتبال؟
توپ بازی گرد بود اما آنچه در زمین رخ داد، وجود یک حلقه بسکتبال را ضروری می نمود. پر گل ترین بازی تاریخ فوتبال انگلستان را فقط با گل هایش به یاد می آورند. هیچ کس نمایش فوق تصور مهاجمان برادفورد و عملکرد ضعیف مدافعان کاونتری را به خاطر نمی آورد. بد یا خوب پرگل ترین بازی تاریخ فوتبال باشگاهی انگلستان با گل هایش جاودانه شد. چه جالب!
۲) موناکو ۸ - لاکرونیا ۳
در شبی که «دادو پرسو» یک ستاره تمام عیار بود، موناکو رقیب قدرتمند خود را تحقیر کرد و در لیگ قهرمانان انقلابی به وجود آورد. انقلاب؟ در آن مقاطع عادت کرده بودیم بازی های دارای ۳ گل را جذاب بنامیم اما «پرسو» به همه هواداران یاد داد فوتبال در تاکتیک بسته مربیان تدافعی خلاصه نمی شود و می توان هرازگاهی با بیرون ریختن خلاقیت ها، عنصر زیبایی این ورزش را نمایاند. لازم نیست بگوییم، موناکو هنوز شگفتی ساز نشده بود و لاکرونیا همان تیمی نام داشت که زمانی لالیگا را فتح کرد، به جمع ۸ تیم برتر اروپا راه یافت و در خانه و خارج از خانه، منچستر یونایتد بزرگ را از پای درآورد.
۳) لیورپول ۵ - آلاوز ۴
یکی از پرگل ترین فینال های تمام ادوار فوتبال اروپا در ورزشگاه جادویی وست فالن روی پرده رفت. آلاوز، تیم منطقه مرکزی باسک در سال قدرتنمایی اسپانیایی ها، زرنگتر از سایر کوچک ها تلقی می شد چون رایو وایکانو، سلتاویگو، ویارئال و البته بارسلونا را جا گذاشت و به فینال راه یافت. شاگردان «مانه» هرگز ادعای برتری بر لیورپول را نداشتند. آنها می دانستند مقابل قوی ترین تیم وقت اروپا قرار می گیرند.
شاگردان ژرار هولیه، بیرمنگام را شکست دادند و جام اتحادیه را بالای سر بردند.
لک لک ها با تبدیل باخت به پیروزی، آرسنال را بردند و فاتح جام حذفی نام گرفتند اما هدف اصلی بالای سر بردن جام یوفا بود؛ اتفاقی که در نیمه اول بازی وست فالن به بهترین نحو رخ داد. لیورپول ۳ بر یک پیش افتاد اما در ۵ دقیقه ابتدایی نیمه دوم برتری خود را از دست داد تا اینکه فاولر در ۱۵ دقیقه پایانی، لیورپول را تا آستانه پیروزی پیش برد اما آلاوز شکست ناپذیر در دقیقه ۸۹ اشک لک لک ها را درآورد. یوردی کرایف آرزوی هواداران مبنی بر ادامه این بازی را تحقق بخشید و فینال را به وقت اضافی کشاند.
تیم منطقه محبوب «ویتوریا» مانند آهوی نفس بریده ای که درست در تنگنا غرور زیبایش را نشان می دهد، به دنبال صیاد خود رفت و عاقبت در دامی که خود گستراند، گرفتار آمد. به اصل موضوع اشاره می کنیم؛ «جلی» در صد و نوزدهمین دقیقه بازی، سانتر«گری مک آلیستر» هافبک پرتوان لیورپول را با یک ضربه سر درون دروازه تیم خودی جای داد تا سرانجام آلاوز ۹ نفره زانو بزند. لیورپول قهرمان شد، آلاوز جاودانه.
۴) آرسنال ۵ - تاتنهام ۴
همه آنهایی که این جدال کلاسیک رقبای دیرینه را ندیدند، تا پایان عمر حسرت به دل باقی خواهند ماند. همواره در اشاره به دربی های لندن؛ اختلاف طبقاتی، مذهبی و حتی سیاسی رقبا مورد اشاره قرار می گیرد اما در آن روز خاص، گل جای حاشیه را گرفت و سراسر لندن را خوشبو کرد. در شرایطی که می گویند در یکی از رقابت های سال دور بسکتبال آمریکا، تیم برنده تنها ۲۳ امتیاز کسب کرد، تماشای ۹ گل زیبا از رقبای دیرینه ما را با واقعیت جالبی مواجه ساخت؛ فوتبال زیباترین ورزش دنیا است.
۵) منچستر یونایتد ۴ - رئال مادرید۳
شاهد یک بازی لبالب از هیجان بودیم؛ نه فقط به خاطر گل ها یا حتی سبک تماشاگر پسند غول های وقت اروپا؛ آنچه خاطره ماندگار این بازی را رقم زد، وداع غریبانه بکهام با هواداران محسوب می شد. او تا دقایق میانی با حسرت بازی را نظاره می کرد و همه می پرسیدند این پیرمرد لجباز اسکاتلندی چه زمانی از لجاجت دست برمی دارد. جواب خیلی سریع داده شد.
دیوید افسانه ای هواداران به زمین آمد و نتیجه را تغییر داد اما فرگوسن اصلاً راضی نبود. شاید او انتظار داشت هافبک شماره ۷ علاوه بر ۲ گلی که زد، شعبده بازی هم انجام دهد. دیوید مرد حاشیه و تا حدودی فوتبال بود و هرگز با کیمیاگری آشنایی نداشت. زیبایی بازی رقبا در قالب ادا و اطوارهای دائم بکهام رنگ و لعاب ویژه ای یافت. فقط دیوید می توانست یک تنه چاشنی سالاد خوشمزه نیمه شب فوتبال اروپا را فراهم آورد!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی