راه رفتن روی لبه شمشیر

بسیاری از بانک های بزرگ دنیا این روزها برای تبدیل ارز از فارکس استفاده می کنند. این بانک ها و شرکت هایی که مدیریت سرمایه را به عهده دارند یا حتی ارگان های مهم مالی، سرمایه گذاران عمده این بازار محسوب می شوند.
بر کسی پوشیده نیست که امروزه بدون وجود فارکس امکان قیمت گذاری مشخص و انجام معامله برای ارز تقریباً غیرممکن است. اما در ایران دید علمی و عمیقی از فعالیت مالی این سیستم به وجود نیامد و همیشه به صورت پراکنده مطرح شد. همین موضوع موجب شد تا اطلاعات کافی در این زمینه به صورت جامع و همراه با مستندات در اختیار افراد قرار نگیرد.
● معاملات اهرمی
در مبادلات فارکس، کارگزار طریق ضریب اهرمی اعتباری بسیار بیشتر را به سرمایه اولیه سرمایه گذاران اختصاص می دهد. بنابراین افراد قادرند مقادیر بسیار بالاتر از سرمایه اولیه خود را خرید و فروش کنند. البته ورود به این بازار و شروع به معاملات واقعی با سرمایه بسیار اندک هم ممکن است. از سوی دیگر در فارکس اصطلاحاً به هر ۱۰۰ هزار دلار یک لات گفته می شود که حداقل مقدار قابل معامله در حساب های مینی است.کارگزاران بازار فارکس دو نوع حساب به نام های مینی (Mini) و حساب استاندارد ارائه می کنند. حداقل قابل معامله در حساب مینی ۱/۰ لات و در حساب استاندارد ۱ لات است. به علاوه حداقل سرمایه اولیه باز کردن حساب مینی معمولاً پایین تر از سرمایه لازم برای باز کردن حساب استاندارد است.
برای مثال در اکثر کارگزاری ها با سرمایه اولیه بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ دلار می توان حساب مینی باز کرد در حالی که برای باز کردن حساب استاندارد (که در آن لات استاندارد معامله می شود) بیش از یک هزار دلار و در بعضی موارد دو یا حتی پنج هزار دلار سرمایه اولیه لازم است. البته بعضی بروکرها حساب میکرو که در آن تا حداقل ۰۱/۰ لات (یعنی ۱۰۰۰ دلار) می توان معامله کرد نیز ارائه می کنند که تعدادشان زیاد نیست و حساب مینی معمول تر است.درست به همین دلیل سرمایه گذاران مجبور نیستند که از ابتدای کار حساب واقعی داشته باشند. همه کارگزاران فارکس در کنار حساب واقعی، حساب آزمایشی (Demo) نیز ارائه می کنند. بنابراین سرمایه گذاران تا هر زمانی که بخواهند می توانند با حساب دمو فعالیت کنند و یادگیری و آموزش را توسط حساب دمو انجام دهند. حساب دمو هیچ تفاوتی با حساب واقعی نداشته و کلیه موارد عملیاتی آن مانند هم است، تنها تفاوت این است که معاملات با پول غیرواقعی انجام می شود.
● سوداگری دوجهته
بیش از ۹۰ درصد از بازیگران فارکس با مقاصد سوداگری (سود و زیان معامله) اقدام به خرید و فروش زوج ارزهای مختلف می کنند. این در حالی است که درصد فوق در بازار سهام بسیار کمتر است. به طوری که در اکثر بازارهای سهام دنیا میزان سهام شناور که با مقاصد سوداگری معامله می شود (سهام آزاد یا شناور) به مراتب کمتر از ۹۰ درصد از حجم کل بازار را تشکیل می دهد و شرکت ها و معامله گرانی که با مقاصد مختلف اقدام به نگهداری طولانی مدت سهام می کنند، کم نیستند. اما تقریباً به جز برخی از بانک های بزرگ دولتی که برای مقاصد سیاسی و اجتماعی کشورهای متبوع خود، اقدام به خرید یا فروش ارزهای مختلف (بدون توجه به سود یا زیان آور بودن معامله) می کنند، در باقی موارد زیاد نیست.فارکس یک بازار دوجهته است. یعنی هر جفت ارزی (یا هر ابزار مالی قابل معامله دیگر مانند طلا یا نقره) به غیر از قابلیت خرید قابلیت فروش نیز دارد. برای مثال فرض کنید شما پیش بینی کرده اید که خرید یک جفت ارز برای شما سوددهی داشته و به خرید آن اقدام می کنید. حال اگر نرخ این جفت ارز ترقی کرده و به بالاتر از نقطه ورود شما برسد شما به همان مقدار سود می کنید. همچنین اگر نرخ به پایین تر از نقطه ورود سقوط کند، به معنی ضرر است.
در واقع قضیه سوداگری بودن بازار به این معنی است که خرید یا فروش هر جفت ارز به معنی تصاحب مجازی آن در زمان مورد نظر است و جنس واقعی جابه جا نمی شود. یعنی موقع خرید یا فروش هر ابزار مالی (برخلاف بازار بورس که تصاحب سهام خریداری شده واقعی است) سرمایه گذار فقط با شرط بستن معامله (پزیشن) صاحب مجازی آن ابزار مالی می شود. این موضوع در مورد بازار خرید و فروش کالا نیز صادق است و خرید یک اونس طلا به این معنی نیست که فرد می تواند طلب تحویل طلا از کارگزار خود کند، بلکه کلیه معاملات حالت سوداگری داشته و هدف سود بردن از نوسانات قیمت ابزارهای مالی مختلف از جمله جفت ارزها است.

منبع : روزنامه اعتماد