جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

مهر؛ فرصتی برای اوج گرفتن


مهر؛ فرصتی برای اوج گرفتن
تقویم به این جا که می رسد مشق تابستان خط می خورد و آینه ترین روزهای آینگی از راه می رسد. مهر نجوای اذان آموختن است که از مأذنه مدرسه عشق گوش جان دلدادگان وادی معرفت را می نوازد.
تخته سیاه تقدیر سفیدبختی بچه ها را رقم می زند و صدای آب در جریان زندگی قد می کشد، مهر فرصتی است تا منهای منیت های دنیا به اضافه عشق، مهربانی را ضرب در زندگی و عشق را تقسیم کنیم و آنگاه ایوان دلتنگ دل را با گشودن پنجره آموختن منور از سوسو زدن های معرفت کنیم.
مهر که می رسد باید به اقیانوس آرام آن که دست هایش سپید می نویسد تا سپیده جرئت طلوع پیدا کند پیوست و لباسی به رنگارنگی خزان را در پایکوبی برگ ها برگزید تا با تن رنگارنگ برگ های خزان که فرش راه تعلیم می شوند، همداستان شد.
مهر که می آید آسمانی ها مسافران جاده معرفت را سلام می دهند و شادمانی را جرعه جرعه به کام زمین نوش می کنند.
و زمین به آسمان می بالد که بوسه گاه قدم های معصومانه نوبرانه های زندگی است. آن روز که مهر آهنگ آغاز می کند زمین چقدر آسمانی و فرشته های کوچک زمین شبیه ترینند به ملائک.
وقتی آخرین کوچه های تابستان را پشت سر می گذاری، فصلی هزار رنگ از راه می رسد که تن پوش معرفت زیبنده ترین جامه اوست.
در مهر جرئت جوانه زدن با آب جریان می گیرد و بابا فرشته ای است که تشنگان معرفت را به سمت امید می کوچاند.
و این بی کرانه چنان نوبرانه هایی در کوله بارش جای داده که معبود سراسر جلال و جمال به جبروتش سوگند یاد می کند.
و آن گاه که آفتاب مهر طلوع می کند، سفیری از جانب اسمع السامعین ندا می دهد «نون و القلم» و قلم آرامشگاه اندیشه های نابی می شود که تا قدقامت قیامت زمین بر سترگ باورشان بوسه می زند.
مهر گهواره وارستگانیست که در مخزن الاسرار کمال پا گرفته اند، قد برافراشته اند و زمین به یمن قدم هایشان به آسمان بالیده است.
و مهر امسال نه فرصتی است برای آموختن که غنیمتی است مزین به رحمت صیام و صیام فرصتی است تا عنکبوت نفس را از تنیدن در دل باز داریم و از ابلیس فرصت بازیچه شدن را بگیریم.
باید در مهر رمضان تعریف رحمت را بیاموزیم و تکلیف تقدیرمان را روشن کنیم تا شاید این تن پاره نحیف را از شراره شعله های خرمن سوز دوزخ برهانیم.
باید مشعل آموختن هیچ گاه خاموش نشود، باید بیاموزیم چگونه به تاریکنای ضمیرمان نفوذ کنیم و بندبند پیکرمان را به دعوت خدا در سماعی عارفانه راه دهیم باید بیاموزیم چگونه با موسیقی ملکوتی موذن کالبدمان را به رقص بندگی رکوع و سجود عادت دهیم و قدر این لحظات مقدس را جرئت درک پیدا کنیم.
و خود را در جریان مواج رحمتی که غلیان آن در راه است تطهیر کنیم تا شاید زنگارهای غبار گرفته غفلت را از سرزمین دل هایمان بزداییم و دست های آلوده خود را به تبرک آب وضو تطهیر کرده و به دنبال صدای ربنا پیشانی تضرع را بر خاک نهاده و با اذعان به حقارتمان سجده کنیم، آن گاه شاید کمی از برگ و بار سنگین گناه در برگ ریزان معصیت به یمن مبارک رمضان نصیبمان شود. شاید ما و مهر در رمضان دست در دست هم برگ و بار جهل و گناه و بی رمقی پاییز را می تکانیم و سبکبار تن را در باران رحمت بی امان الهی تطهیر می کنیم.
و مهر امسال نه فرصتی است برای آموختن که غنیمتی است مزین به رحمت صیام و یادمانی است از یاد یاران مهربان که به برکت صیام با صیانت نفس و صولت دل آزادگی را به دنیا هبه کرده اند.
مهر در پرنیان رحمت رمضان می رسد تا علقه های عشق آسمانی را فرصت بارور شدن دهد و یادمان یاران مهربانی که از هفت سالگی مسلک شاگردی هفتگانه آسمان را پاس داشتند یاد کند.
آنان که فکر سفربه هفت خوان آسمان را از اولین مهر آموختن در ضمیر باور خویش رویاندند و هیچ گاه سهم زمین نبودند و ماندند تا هیهات را برای عبور از خاکریز دنیا بیاموزند و رمز راهیابی به آسمان را دریابند و مهیا شب های تب کرده دنیا را ضجه زدند و تمام سنگریزه های منیت را بر شیطان نفس ببارند و هفتاد بار در سعی صفا، صفا کنند و با تن پوش چفیه احرام ببندند و هروله کنان به بلندای آسمان قد بکشند تا هر روز از ابتدای جاده صبح سرخی داغشان طلوع کند.
آری، نه مهر امسال که مهر هر سال تا هزار سال دیگر طفیل مکتب آنانی است که سرخ درخشیدند تا یادمان سبزشان بر رواق دنیا دلدادگانی را به سمت خوان مجیب الدعوات عروج دهد و تا همیشه باشند روزی گیرندگانی که بهترین بندگان درگاهند و فرزندان مکتب مهر دخیل چشم بر حلقه دل های آنان ببندند تا همیشه روزگار مهر مفتخر به روزی باشد که نام آنان لابه لای برگ های باریده پاییز جای گرفت.
عباس رستمی
منبع : روزنامه کیهان


همچنین مشاهده کنید