جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

فوتبال تمام حرفه ای


فوتبال تمام حرفه ای
تیم «سپاهان» به عنوان تنها نماینده کشورمان در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا روز چهارشنبه پیش رو(۲۸ شهریور) میزبان تیم «کاوازاکی فرونتاله» ژاپن است تا بازی رفت مرحله یک چهارم نهایی مقابل این تیم شرق آسیایی را در اصفهان برگزار نماید. آنچه از سپاهان در بازی های ۵ هفته گذشته لیگ برتر دیدیم تیمی با مجموعه ای از نقاط ضعف و قوت بود که پرداختن به آنها و تحلیل این نقاط ضعف و قوت قطعاً می تواند روش کننده باشد و دست کم انتظارها را در مورد این تیم به واقعیت نزدیکتر نماید. این موارد در زیر مورد بررسی قرار می گیرد:
● هماهنگی بالا
بارزترین نکته ای که در نگاه اول از بازی سپاهان به چشم می آید هماهنگی بالای نفرات این تیم است به گونه ای که بازیکنان زردپوش سپاهان «چشم بسته» همدیگر را در زمین پیدا می کنند. توجه به همکاری نفرات این تیم در دفاع و حمله و خصوصاً روی صحنه های گل این تیم به خوبی این هماهنگی را نشان می دهد. سپاهان یکی از تیم هایی است که نسبت به فصل گذشته کمترین تغییر را در رده های مختلف از سطح مدیریت گرفته تا کادر فنی و بازیکنان داشته است. مسئولان این تیم با حفظ ترکیب اصلی و صرفاً از دست دادن یکی، دو بازیکن توانسته اند هماهنگی و انسجام بین نفرات تیم را به سطح بسیار بالایی برسانند. این مسأله قطعاً برای کاوازاکی مشکل ساز خواهد شد.
● ضعف برخی نفرات
هافبک راست سپاهان در سیستم ۱-۳-۲-۴ که سیستم اصلی تفکرات فنی «بوناچیچ» هم محسوب می شود، یکی از نقاط ضعف و خلأ های سپاهان محسوب می شود. بوناچیچ در این پست (مهره سمت راست ۳ هافبک پشت تک مهاجم) تا به حال نفرات متعددی از «زادمحمود» گرفته تا «پاپی» و حتی «عمادرضا» را مورد استفاده قرار داده است اما هیچ یک از این نفرات نتوانسته اند حتی در حد جلال اکبری در جناح مخالف متوسط هم ظاهر شوند. در جناح راست خط دفاعی یعنی جایی که «بیات» بازی می کند هم چنین معضلی وجود ندارد. این بازیکن اگرچه در مجموع چندان سطح بالا کار نمی کند اما در فصل جدید کارایی فصل گذشته را نداشته است.
● قوت مهره های کلیدی
برخلاف یکی، دو بازیکن ضعیفی که در بند قبلی بدان اشاره شد سپاهان از قوت و توانایی چند مهره کلیدی خود بهترین استفاده را برده و می برد. «بنگر» و «عقیلی» در خط دفاع و «محمود کریمی» در خط حمله نفراتی هستند که بار اصلی این روزهای سپاهان را بر دوش دارند. بنگر که علاوه بر کار دفاعی کم نقص در حملات هم سازنده نشان داده (چه در زدن ضربات سر در شروع مجددها و چه در گلسازی) جزو مهره های شاخص سپاهان است.
از سوی دیگر محمود کریمی بعد از تقریباً یک فصل نیمکت نشینی (جز چند بازی آخر) توانست اعتماد بوناچیچ را جلب کند و در خط حمله تیمش خوب بدرخشد. البته در مورد نوع استفاده از کریمی در بند جداگانه ای بررسی لازم ارائه خواهد شد. در این بین «نویدکیا» هم اگرچه اسماً مهره ای کلیدی خوانده می شود اما هنوز آن تأثیرگذاری لازم در خط هافبک تمیش را ندارد. او آشکارا با روزهای خوبش فاصله دارد.
● عدم آمادگی تازه واردها
حسین کاظمی، حجت زاد محمود، عباس محمدی و نفرات دیگری که امسال به تازگی سپاهانی شده اند هنوز آماده نیستند و در ترکیب تیم جا نیفتاده اند. این گونه نفرات اگر چه متأثر از فضای منسجم تیم تا حدودی از عهده انجام وظایفشان برمی آیند اما هنوز به آن میزان از بازده که در تیم های قبلی خود داشته اند نرسیده اند. ضعف آنها مقابل تیمی حرفه ای مثل کاوازاکی می تواند کار دست سپاهان بدهد.
● کریمی و سیستم تیم
محمود کریمی به عنوان بهترین گلزن لیگ برتر تا اینجای کار یک مهاجم سرعتی محسوب می شود که تا به حال در قالب سیستم ۱-۳-۲-۴ زردپوشان بهترین عملکرد را داشته است. اساساً مهاجمان سرعتی در سیستم های تک مهاجمی عملکرد بهتری دارند. به عنوان مثال شاهد بودیم که وقتی سپاهان مقابل مقاومت سپاسی با سیستم ۲-۵-۳ بازی می کرد کریمی نتوانست به اندازه بازی های قبل موفق باشد. به هر حال کریمی نقطه قوت سپاهان در بازی با کاوازاکی محسوب می شود به شرط آن که در قالب سیستم تیمش کارایی لازم را داشته باشد.
● حرف آخر
همه ما به عنوان یک ایرانی قطعاً دوست داریم نماینده کشورمان بتواند با شکست حریف ژاپنی راهی مرحله نیمه نهایی شود. برای رسیدن به این منظور زردپوشان باید حرفه ای رفتار کنند، چه قبل از بازی و چه در حین بازی نقطه ضعف عمده کاوازاکی در عمق دفاعش قرار دارد. مدافعین این تیم در پوشش فضای بینشان مشکل دارند و این برای مهاجمان سرعتی سپاهان می تواند بهترین فرصت ها را فراهم نماید.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی


همچنین مشاهده کنید