آهنگ نامنظم استقلال و پرسپولیس

بدون شک آنچه در دومین روز از هفتمین دوره لیگ برتر (جام خلیج فارس) اتفاق افتاد برای بسیاری از تیم های بزرگ و مدعی در سهای آموزنده ای در برداشت. این که استقلال در بندر انزلی در دقیقه ۹۲ تسلیم می شود پیامی در بردارد و اگر پرسپولیس و سپاهان پس از یک شروع خوب و توفانی بار خود را برای دستیابی به ۳ امتیاز بازی می بندند اما هرچه به پایان بازی نزدیک می شوند ناتوانی سراغ آنها می آید ماجرایی نیست که مربیان ۲ تیم به آن بی اعتنا بمانند. حتی شیرین فراز کرمانشاه، باید پی برده باشد در نخستین سال ورودش به لیگ برتر چه اشتباهاتی کرده است و سایپا و صباباتری که حتی در زمین و خانه خود امنیتی ندارند از کجا چوب می خورند. روز دوم دیدارهای این فصل بسی درس های آموزنده در بر داشت تا آنچه در انزلی، در کرج، در کرمانشاه و در رباط کریم اتفاق افتاد، تکرار نشود و پرسپولیس و سپاهان که از برکت تماشاگران صمیمی و پرشور خود بهره می برند، در دام میزبانان روزهای آینده گرفتار نشوند. متمرکز کردن نگاه به دو سه بازی مهم تر و پرداختن به چند و چون بعضی اتفاقهای بزرگ تر و شاید غیر قابل باور تر برای تحلیل بازی های روز دوم شاید کافی باشد.
نخست به دیدار پرسپولیس با پگاه می پردازیم که ۵۰هزار تماشاگر را به شوق دیداری پرگل و خاطره ساز به ورزشگاه آزادی کشاند و تا این تیم تازه وارد گیلانی آمد هوای داغ میدان مسابقه را استنشاق کند، ۲ گل خورد تا پیروزی میزبان تضمین شود.
نخستین گل با ضربه ایستگاهی و موزی شکل آقایی ثبت شد که نه ساشا ایلیچ دروازه بان پگاه و نه زننده گل باورش می کردند. دومین گل حاصل کار غلطی بود که نیکبخت انجام داد و بیش از ۳۰-۲۰ متر یارانش را به دنبال کشید و آخر سر از سر ناچاری و بی تعادلی آن را به احسان خرسندی سپرد تا او به نحوی مطلوب و برای بار دوم ایلیچ را به زانو درآورد. از آن پس دقیقه به دقیقه پرسپولیس از تکاپو افتاد و فراموش کرد مثل بازی هفته اول و مثل آغاز بازی نظم و آهنگ خود را حفظ کند.
شاید تا پایان بازی مهدی واعظی، دروازه بان پرسپولیس بیشتر از ایلیچ تهدید شد. با این وصف پرسپولیس با جنگندگی، با پرسینگ و فداکاری بود که ۳ امتیاز بازی را در نیمه دوم از دست نداد. بی نظمی در بازی نیمه دوم پرسپولیس را به حساب ناهماهنگی در خط دفاع و خط میانی و تغییراتی در آرایش تیم که نیکبخت را در موقعیت نوک حمله قرار داده است می گذاریم. فراموش نکنیم که پرسپولیس هنوز به دیوار صخره ای و تیم های مدعی نخورده است.
اگر از تساوی بدون گل ۲ تیم استقلال اهواز و صنعت نفت که عملاً به سود تیم آبادان تمام شد بگذریم، پرداختن به شکست استقلال در انزلی، ناکامی خانگی صباباتری و سایپا از اهمیتی خاص برخوردار می باشد.
تیم آبی پوش تهرانی که گفته می شود با تغییرات زیاد در مدیریت باشگاه، رهبری تیم و شیوه بازی کمر به قهرمانی بسته است در انزلی هرگز با شهامت کافی به میدان نرفت. هر چه ملوان جسور بود و با آرایش تهاجمی پا به معرکه گذارده بود، استقلال که اینک به مهاجمانش می نازد، پردل و جرأت به میدان نرفت. نزول قدرت بدنی در نیمه دوم، پرهیز از پرسینگ در طول بازی، ارسال توپ های طولی و بی هدف و پاس های پراشتباه اجازه داد تا شاگردان احمدزاده اداره بازی را تا دقیقه ۹۰ در اختیار داشته باشند. کمبود یک فرمانده و رهبر در غیبت منصوریان و جباری، ناهماهنگی در جناح راست و تغذیه نشدن برهانی و بیاتی نیا را فعلاً به حساب ناهماهنگی های آغاز فصل آبی ها می گذاریم.
قهرمان فصل پیش که حالا باید در رقابت های قهرمانی آسیا، نخستین تجربه هایش را کسب کند با دو شکستی که تاکنون تحمل کرده است، روزهای خوشی در انتظارش نیست. سایپا که این فصل را بسیار خشن و عصبی شروع کرده و تا حالا ۲ اخراجی و تعدادی کارت زرد در کارنامه اش دارد، به خوبی معلوم است که با از دست دادن یزدانی و خلیلی نتوانسته است جای این دو را که به موقع به یاری صادقی، کاپیتن تیم خود برمی آمدند، پر کند. نه آلوز در خط حمله خوب تغذیه می شود و نه کیانوش رحمتی که بیشتر یک هافبک دفاعی است، در بازی تهاجمی یار و مددکار صادقی و آلوز بوده است. برای سایپا و علی دایی که می خواهد تجربه های مربیگری را هم به افتخارات دیگرش بیفزاید، روزهای سختی در پیش است.
مثل سایپا، صبا باتری هم با از دست دادن سیاوش بختیاری زاده، بهتر پی می برد که هنوز نه کلاه کج و نه حاجی زاده نتوانسته اند، کمبود او را از یاد ببرند. شاید صباباتری در روزهای آتی، با این نام هایی که در اختیار دارد، خود را پیدا کند اما شکست خانگی مقابل پیکان تیمی که مثل فجر سپاسی، قاعده بازی را خوب بلد است، ثابت می کند که هنوز به ترکیب و بازی آرمانی دست نیافته است. پیکان با دارابینیان کم ادعا و فجر سپاسی با پیروانی پرتلاش و هر دو تیم با گروهی بازیکن جوان و صمیمی نشان داده اند که همیشه نام ها گره گشا نیستند.
سخنی هم با سپاهان داریم. تیمی که حدود ۳هفته دیگر در جام قهرمانی آسیا و در مرحله یک چهارم نهایی باید با کاوازاکی ژاپن روبه رو شود. رویارویی با ابومسلم، تیمی که از قدرت بدنی خوبی برخوردار است و قاعده بازی تهاجمی و پرسینگ در همه نقاط زمین را می داند حریف خوبی بود تا سپاهان را وادار به آزمایش سختی کند که در نیمه دوم قدرت بدنی اش فروکش می کند. فشاری که در نیمه دوم تحمل کرد و گلی که در دقیقه ۸۸ خورد و ضد حمله ای که منجر به گل دوم سپاهان با فرار کریمی شد به یقین بوناچیچ را متوجه اوضاع خطیر سپاهان در راه قهرمانی آسیا خواهد کرد.

منبع : روزنامه ایران