جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

جام هفتم و ورزشگاه های ناقص


جام هفتم و ورزشگاه های ناقص
كمتر از ۳ هفته دیگر لیگ برتر فصل ۸۷-۸۶ آغاز می شود، لیگ هفتم حرفه ای كشور، لیگی كه شاید فقط براساس عادت به آن حرفه ای می گوییم و عملاً زیبنده این پسوند نیست چرا كه لیگ حرفه ای نیاز به تیم های حرفه ای یا امكانات حرفه ای دارد. امكاناتی كه حداقل آن داشتن یك ورزشگاه اختصاصی با معیارهایی نزدیك به معیارهای AFC و فیفا است.
فوتبال ما در حال آماده كردن خود برای شروع لیگ هفتم است. ۶ فصل پیاپی این لیگ را حرفه ای خواندیم در صورتی كه نه باشگاه حرفه ای داریم و نه امكانات در سطح رو به حرفه ای شدن.
فصل گذشته و گذشته تر از آن شاهد برگزاری ناهماهنگ بازیهای لیگ به دلایل مختلف بودیم. جدا از مسأله اردوهای مختلف تیم های ملی و تعطیلی لیگ و تیم های صاحب بازیكن ملی پوش و روزهای بارانی شاهد لغو بازیهای شهرهای شمالی كشور بوده ایم و به دفعات هم دیده ایم كه نامساعد بودن زمین چه موانعی را بر سر راه برگزاری مسابقات ایجاد كرده است.
البته خاموشی و كمبود نور ورزشگاه ها را نیز به موارد قبلی اضافه كنید كه خود جای بحث و بررسی فراوان دارد. چطور لیگی كه نور ندارد را می توان لیگ حرفه ای نامید؟ AFC برای برگزاری مسابقات یكسری امكانات حداقل را در نظر گرفته كه از آن جمله نور ورزشگاه در صورت برگزاری مسابقات در ساعات تاریك است كه متأسفانه بیشتر ورزشگاه های كشور ما حتی در سطحی نزدیك به حداقل های AFC نیز نیستند.
از سوی دیگر ۲ شهر شیراز و اصفهان كه از سوی آسیا ویژن به عنوان نمونه برای بررسی پیشرفت فوتبال در ایران و نزدیك شدن به یك لیگ تمام حرفه ای در نظر گرفته شده اند در فصول گذشته با مشكل نور و زمین برای برگزاری مسابقات دست و پنجه نرم كرده اند و اینگونه به نظر می رسد كه مشكلات سال های گذشته این شهرها به لیگ هفتم نیز سرایت خواهد كرد. میزبانی در این شهرها كه هر كدام دارای ۲ نماینده در لیگ هستند آن هم با یك ورشگاه كاری دشوار می نماید و امكان دارد گزارش های «آسیا ویژن» در روند رو به حرفه ای شدن فوتبال ما تأثیر منفی داشته باشد.
به خاطر داریم ماه رمضان سال گذشته را كه به دلیل نبود نور كافی تمام بازیهای سپاهان به جای اینكه در ورزشگاه «نقش جهان» برگزار شود بنا به صلاحدید مسؤولان هیأت فوتبال این شهر در ورزشگاه «فولاد شهر» انجام شد. این در حالی است كه تكمیل «نقش جهان» حالا حالاها كار دارد. در حال حاضر برای اتمام كارهای این ورزشگاه به دنبال پیمانكار هستند و كسی در این ورزشگاه ریگی را هم جابه جا نمی كند. در صورت مشخص شدن پیمانكار هم ورزشگاه به صورت یك كارگاه درمی آید و عملاً این ورزشگاه برای نیم فصل دوم نیز آماده پذیرایی از میهمانان لیگ ۸۷ - ۸۶ نخواهد بود. به این ترتیب دوباره تمام نگاه ها معطوف به ورزشگاه فولادشهر در لنجان، جایی دورتر از شهر می شود. مگر این ورزشگاه توان برگزاری چند بازی مستمر را دارد؟
در كرمان هم گویا بازیهای فصل جدید در همان چمن مصنوعی ورزشگاه «سلیمی كیا» برگزار خواهد شد چون هنوز مراحل ساخت ورزشگاه امام علی (ع) این شهر به اتمام نرسیده و به گفته مسؤولان این شهر در خوشبینانه ترین حالت امكان دارد نیم فصل دوم این ورزشگاه برای شرایط مسابقه آماده شود. ضمن اینكه ورزشگاه ۳۰ هزار نفری «شهدای صنعت مس» كه ورزشگاه اختصاصی باشگاه مس است حداقل ۲ سال تا آماده سازی كامل فاصله دارد. مسأله دیگر اینكه ورزشگاه «سلیمی كیا» از نظر نور در حد و اندازه های تعریف شده AFC نیست و سال گذشته هم مسؤولان مس كرمان و تیم هایی كه مجبور شدند در ساعات تاریكی در این ورزشگاه مسابقه بدهند از این مشكل ابراز ناراحتی كردند.
اما شرایط تیم پاس همدان جالب تر از سایر نمایندگان لیگ برتری است زیرا بنابر گفته كسانی كه امكانات این باشگاه به ظاهر خصوصی سازی شده را از نزدیك دیده اند برای برگزاری مسابقات در سطح محلات نیز حایز صلاحیت نیست و این باشگاه از ابتدایی ترین امكانات از جمله ورزشگاه مناسب هم بی بهره است. ورزشگاه این تیم «شهدای قدس» معرفی شده كه در جوار یك پادگان نظامی در شهر همدان قرار دارد.
فاصله در ورودی ورزشگاه تا زمین چمن بسیار اندك و دور از استاندارد است و احتمال دارد درآینده برای مسؤولان برگزاری مسابقات از لحاظ امنیتی ایجاد دردسر كند. سكوهای این ورزشگاه سیمانی و تقریباً تخریب شده و غیرقابل استفاده است. نكته قابل توجه اینجاست كه چیزی به نام رختكن در این ورزشگاه وجود ندارد چه برسد به نور استاندارد. البته قابل ذكر است كه شهر همدان ۲ زمین دیگر هم دارد كه یكی از آنها مربوط به تیم شهرداری همدان است كه مسؤولان شهرداری همدان از واگذاری این زمین به پاس همدان خودداری كرده اند.
در شمال كشور هم امسال پگاه علاوه بر ملوان نماینده استان همیشه سبز گیلان در لیگ حضور خواهد داشت و باید برای پذیرفتن تیم های میهمان از حالا تدارك ببیند و شرایط را مهیا و آماده برگزاری مسابقات كند. حال آنكه در شهر رشت نیز قرار بود ورزشگاه «سردار جنگل» (میرزاكوچك خان) آماده شود كه بعید به نظر می رسد این ورزشگاه تا زمان آغاز لیگ آماده شود و مسؤولان پگاه مجبورند در همان ورزشگاه «عضدی» كه گاه با بارش باران به استخر واترپلو شبیه می شود كار را شروع كنند.
تیم های میهمان نیز مجبورند این شرایط را تحمل كنند تا ورزشگاه جدید كه در ۱۲ كیلومتری شهر رشت به سمت جیرده و در روستای كوچك فلك ده واقع شده آماده برگزاری مسابقات شود. این ورزشگاه گنجایش بیش از ۱۵ هزار نفر را دارد اما چگونگی ایاب و ذهاب این تعداد تماشاگر به محل ورزشگاه قابل توجه و سؤال برانگیز است. جاده منتهی به ورزشگاه بسیار باریك و خطرناك است و در روزهای بارانی این خطرات تشدید می شود. چنانچه قرار باشد این ورزشگاه میزبان بازیهای پگاه شود به نظر می رسد مسؤولان راه و ترابری استان باید به فكر باشند چون در مسابقه های پرتماشاگر امكان رخ دادن هرگونه حادثه ای در این جاده محتمل است و باید قبل از وقوع حادثه علاج واقعه كرد.
تمام نمایندگان كشور در لیگ برتر هم صاحب مشكل و ضعف در برگزاری مسابقات نیستند. در خوزستان كه امسال ۲ نماینده در لیگ برتر دارد برای شروع فصل هر ۲ نماینده استان در ورزشگاه های خودشان فصل را آغاز می كنند. كار مرمت و بازسازی این ورزشگاه ها به اتمام رسیده و فقط ورزشگاه «تختی آبادان» در مراحل پایانی كار از جمله رنگ آمیزی سكوها و امور جزیی دیگر به سر می برد كه آن هم تا شروع لیگ به اتمام می رسد. ورزشگاه «تختی اهواز» كه بیش از ۵۰ سال قدمت دارد به صورت كامل بازسازی شده و می تواند پذیرای ۱۸ هزار نفر در خود باشد. البته این ورزشگاه نیز در مراحل پایانی مرمت قرار دارد و به گفته مسؤولان ورزش این استان همه چیز در سطح مطلوب برای آغاز لیگ است. نور این ورزشگاه هنوز به صورت كامل به استاندارد نزدیك نیست ولی در حال تكمیل است و انتظار می رود در هفته های آینده كار نور این ورزشگاه نیز به اتمام برسد.
اما شرایط باشگاه شیرین فراز به گفته مسؤولان این استان بسیار رضایت بخش است. مسؤولان شهری و فوتبال كرمانشاه تا به حال بیش از ۷۰۰ میلیون تومان برای آماده سازی ورزشگاه آزادی این شهر هزینه كرده اند و نتایج مطلوبی نیز گرفته اند. پیش از این كمتر كسی باور می كرد كه تیم شیرین فراز كرمانشاه كه یك تازه وارد به لیگ برتر است بتواند در شهری كه سابقه چندان درخشانی در فوتبال كشور ندارد كار خود را آغاز كند و همه بر این باور بودند كه در نخستین گام ها به سوی حرفه ای شدن این باشگاه به زمین خواهد خورد. حال آنكه می بینیم این تیم شهرستانی در مراحل پایانی بازسازی ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی به سر می برد و تا اواخر اسفندماه سال جاری نیز دیگر ورزشگاه این شهر كه گنجایش ۱۵ هزار نفر را دارد به بهره برداری می رسد. البته مسؤولان ورزشی این استان این پیشرفت ها را مرهون زحمات استاندار و سایر نفرات سیاسی این شهر می دانند كه علاقه وافری به حضور پررنگ نماینده كرمانشاه در لیگ برتر دارند.
اگر به سمت حرفه ای شدن در حال قدم برداشتن هستیم باید از تمام پتانسیل های خود استفاده كنیم تا فوتبال ما به سمتی سوق پیدا كند كه به معنی واقعی كلمه حرفه ای شده و جدا از عرصه های ورزشی در عرصه های اقتصادی نیز حرف هایی برای گفتن داشته باشد. این مهم دور از دسترس نیست و در چارچوب خصوصی سازی باشگاه ها قابل اجراست. البته اگر خصوصی سازی به صورت مدون دربیاید و طبق قوانین و با برنامه این كار صورت پذیرد نه به یكباره و برای خودفریبی.
مهدی عربشاهی
منبع : روزنامه ایران ورزشی


همچنین مشاهده کنید