وداع تلخ آخرین میزبان

بازی بیست‌وششم جام ملت‌ها میان تیم‌های عراق و ویتنام برگزار شد، دیداری که دو تیم شگفتی‌ساز جام چهاردهم سعی در اثبات قدرت خود داشتند و فقط با انگیزه برتری به میدان آمده بودند. این دیدار در حالی انجام می‌شد که ویتنام در مرحله یک‌چهارم نهایی در ورزشگاه راجامانگالا بانکوک یک میزبان به تمام معنا بود و تماشاگران کشورش در طول این بازی، پیاپی تیم خود را مورد تشویق قرار می‌دادند.
در سوی دیگر ویرا هم نشان داده بود که دارای توانمندی‌های فراوانی است و تیم دگرگون‌شده عراق را با حالتی هجومی به میدان فرستاده بود تا هیچ نشانی از یک تیم میهمان نداشته باشد. با سوت نیشیمورا ویتنام بازی را به گردش درآورد اما دو دقیقه طول نکشید که عراق به گل برتری خود دست یافت.
در این صحنه ضربه ایستگاهی به‌دست آمده در زاویه ۴۵ درجه با دروازه پشت هجده قدم را نشاط اکرم به میان شلوغی مدافعان و مهاجمان مقابل دروازه ویتنام فرستاد که یونس خلیفه محمود با استفاده از فیزیک بدنی خوب خود بلند شد و با ضربه سری زیبا گل اول تیمش را به ثمر رساند. با این گل عطش دقایق اولیه عراقی‌ها تا حدودی فروکش کرد تا تایلند کمی اجازه نفوذ یابد و بتواند در فضاهای به‌دست آمده قدری هنرنمایی کند. بازی همچنان ادامه داشت و ویتنامی‌ها به‌دنبال تساوی در گام اول و کسب پیروزی در نهایت این دیدار بودند.
شاگردان آلفرد ریدل در دقیقه ۱۸ بالاخره اولین خطر جدی را روی دروازه نوری صبری به‌وجود آوردند ولی کونگ وین از فاصله ۳۵ متری با استفاده از خلأ میان مدافعان حریف شوتی را روانه دروازه عراق کرد که در نهایت دروازه‌بان با جایگیری خوب خود این توپ را جمع کرد.
در پایان نیمه اول این بازی هافبک سمت چپ ویتنام از جناح راست دفاع عراق را دور زد و پاس بسیار زیبایی را به سمت پشت محوطه هجده قدم آنها ارسال کرد. این توپ با اینکه دقیقاً روی پای چائو چونگ‌هووا جفت و جور شده بود راه به جایی نبرد چرا که شوت دفاع پیش‌تاخته ویتنامی‌ها به بدن دروازه‌بان عراق گرفت و دفاع این تیم نیز توپ برگشتی را سراسیمه دفع کرد.
نیمه دوم هم با بازی احساسی ویتنامی‌ها آغاز شد و دفاع عراق اجازه داد تا آنها حداکثر انرژی خود را در شروع این نیمه تخلیه کنند و حملات خود را طراحی کنند.
در ادامه هم بالاخره شاگردان ریدل مغلوب حریف خود شدند و در دقیقه ۶۵ ضربه ایستگاهی استادانه یونس محمود که پس از گل اول کار خاصی انجام نداده بود باعث به ثمر رسیدن گل دوم عراق شد تا ویتنام دیگر چیزی برای از دست دادن نداشته باشد و بی‌محابا رو به حمله بیاورد. حملات ویتنامی‌ها با اینکه در چندین صحنه دفاع عراق را اذیت کرد اما باز هم منجر به گلی نشد تا در خلأ به‌وجود آمده در پشت دفاع آنها فرصت‌های خوبی برای مهاجمان و هافبک‌های عراقی فراهم آید و اگر جایگیری‌های مناسب دونگ هون سون نبود شاید ضربات یونس خلیفه محمود در دقایق ۷۶ و ۹۰ هم به گل تبدیل و شکستی سنگین‌تر به ویتنام تحمیل می‌شد، چرا که ضربه فنی و سنگین مهاجم پرفروغ عراق را این دروازه‌بان به حالت درازکش روانه کرنر کرد تا داور ژاپنی این بازی سوت پایان بازی را بدمد.

منبع : روزنامه پاس جوان