پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

حمله به مالزی به قصد سرگروهی


حمله به مالزی به قصد سرگروهی
● امروز، سومین بازی ایران در جام ملت ها
تیم ملی فوتبال ایران امروز سومین بازی اش را در مرحله گروهی مسابقات جام ملت های آسیا ۲۰۰۷ در شهر كوآلالامپور در برابر تیم ملی كشور میزبان انجام می دهد و شرایط به گونه ای است كه برای كسب مجوز صعود باید برنده این دیدار باشد و برای این كه سرگروهی را از دست ندهد، باید از همه سو حمله ببرد و گل های زیادی را هم بزند و از پنج گلی كه چین و ازبكستان در برابر مالزی به ثمر رساندند، فراتر رود.
مسایل و نیازهای فوق برخاسته از نتیجه تساوی ۲-۲ ایران با چین در مسابقه قبلی كشورمان است كه سبب شد امتیازات ما و چین برابر و یكسان شود و از آن جا كه چین تفاضل گل بهتری در قیاس با ما دارد، تیم ما نیز باید همان قدر و یا بیشتر از آن گل بزند تا بتواند به عنوان سرگروه در همان منطقه (مالزی) بماند، حال آن كه تنزل به رده دوم جدول به معنای سفر به كشوری دیگر و بازی كردن در محیطی تازه و متفاوت خواهد بود كه ایران با آن آشنایی ندارد و زمان و انرژی زیادی صرف این آشنایی خواهد شد و چون وقت و مجال ما بین آخرین دیدارهای مرحله گروهی با بازی های یك چهارم نهایی از سه روز فراتر نمی رود، نه ایران و نه هیچ تیم دیگری كه دچار این سرنوشت و الزام شوند، نمی توانند روی تطابق سریع با محیط جدید و نیل به چنین چیزی زیاد حساب كنند وآن را در كوتاه مدت قابل دستیابی بدانند.
● لرزش های آشكار
ایران در نقطه مقابل در حالی به بازی امروز در ورزشگاه بوكیت جلیل شهر كوآلالامپور پای می گذارد كه هر چند در دو دیدار قبلی اش لرزش های آشكاری داشته، اما با مالزی قابل قیاس نیست و در روز خوبش قادر است حتی ،۸ ۹ گل را نیز به این رقیب تحمیل كند، این كه مهاجمان ما امروز چقدر دقت و صحت در ضربه زنی را ضمیمه و چاشنی كارشان می كنند و تا چه میزان در زدن ضربات آخر موفق خواهند بود، مساله ای است كه نتیجه نهایی را رقم زده و مشخص خواهد كرد كه از بین سه تیم ایران، چین و ازبكستان «كدام دو تیم» و با كدامین رتبه ها و درجات بالا خواهند رفت و كدام كشور اول خواهد شد و كدامین با در اختیار داشتن رتبه دومی بالا خواهد رفت. تیم ایران به رغم برتری عظیم فنی، تجربی و عملی اش بر مالزی در هیچ یك از دو دیدار قبلی اش در این مسابقات بی نقص ظاهر نشده و بر عكس لغزش های بسیاری داشته كه به اعتراف اعضای كادر فنی دلایل آن حتی بر مربیان تیم نیز پنهان مانده است.
در هر دو دیدار ما، تیم ملی ابتدا گل حریفان را درون دروازه خود دیده است و فقط پس از آن برای جبران یورش های همه جانبه برده است و اگر حقیقت را بخواهید چه در مصاف با چین و چه در دیدار با ازبك ها اقبال خوش و شانس زیادی داشتیم كه گل های تلافی كننده ما در دروازه این رقبا نشست و یك برد و یك تساوی را به ما بخشید و اگر جز این بود بسیار بعید بود كه از چنگ این دو رقیب بگریزیم و امروز در وضعیت كنونی قرار نمی داشتیم كه به صعود تقریبا مطمئن و برای كسب رتبه اول بسیار امیدوار باشیم. كم آوردن ازبك ها به لحاظ جسمانی در گرما و رطوبت شدید كوآلالامپور سبب شد آن ها بازی صفر-۱ برده از ما را در نهایت ۱-۲ واگذار كنند و سیاست اشتباه چینی ها در كشیدن به دفاع مطلق و دفع توپ باعث گشت برتری صفر-۲ اولیه آن ها رنگ ببازد و ایران به تساوی ۲-۲ نایل شود.
● بدون صلابت
اما در هیچ یك از آن دو مسابقه صلابتی كه از تیم ایران انتظار آن می رفت، در كار ما رویت نشد و تیم ما بیش از حد نوسان داشت و اكثر لژیونرهایش هم كم فروغ تر و كم تحرك تر از همیشه ظاهر شدند و این مسایل سبب شد تیم ملی فاقد زهر و سرعت و اثرگذاری ای باشد كه انتظار آن می رفت. حریف امروز تیم ملی یك رقیب حذف شده و تسلیم گشته است كه اگر با اختلاف سه گل هم به ما ببازد، با سبك تر تلقی كردن آن نسبت به دو دیدار قبلی، از حاصل كارش احساس رضایت خواهد كرد.
با این حال فراموش نكنیم كه تیم ملی ما برای بازگشت به سطح مطلوب گذشته اش و آن چه امید و هدف این تیم خوانده شده است، باید كوششی بزرگ تر را پی گیرد و از هر جهت بدرخشد و با تمام وجود بازی كند و مثل دو دیدار نخست خود نباشد كه نارسایی های زیادی در كارش دیده می شد و فاقد وحدت رویه و اتحاد تاكتیكی بین نفراتش بود و بیش از آن كه از قدرت خود برای تلافی بهره مند شود، از ضعف حریفان در این خصوص سود جست. مالزی حریف خاصی برای ما نیست و مغلوب خواهد شد و ایران به یك چهارم نهایی خواهد رسید، اما یادمان باشد برای تیمی كه قهرمانی را می خواهد و آن را هدف بزرگ خود خوانده است، نمایش هایی از این دست كه تاكنون دیده ایم، برای رسیدن به مقصود و چنان مقامی كفایت نمی كند.
وصال روحانی
منبع : روزنامه جوان


همچنین مشاهده کنید