برزیل همیشه برزیل

● نکات به جا مانده از جام ملت های امریکای جنوبی
برزیل برخلاف اینکه همه ستارگانش را در اختیار نداشت اما در جام ملت های امریکا که در ونزوئلا برگزار می شد به مقام قهرمانی دست یافت. جامی که به خاطر میانگین بالای گل های زده در هر بازی جایگاه مناسبی در تاریخ این مسابقات خواهد داشت.
آمار بالای تعداد گل زده در هر بازی علامت سوال بزرگی را در ذهن خبرنگاران حاضر در جام باقی می گذارد؛ اینکه آیا بهترین فوتبال جهان مربوط به منطقه امریکای لاتین است؟ یا وقتی بازیکنان پا به این رقابت ها می گذارند با فاصله گرفتن از تمرینات تاکتیکی و بدون ترس از قرارداد داشتن یا مورد مواخذه قرار گرفتن توسط سرمربی آن طور که خودشان صلاح می دانند بازی می کنند؟ هر چه باشد بازی هایی که ما شاهد آن بودیم از سطح بسیار بالایی برخوردار بودند. بخصوص آرژانتینی ها چشم نوازی های زیادی از خودشان نشان دادند و فقط در بازی آخر بود که تیرهایشان تماماً به سنگ خورد.
مردان کوکو باسیله به ویژه با رهبری خوان رومن ریکلمه حرکات تکنیکی و تاکتیکی بسیار جالبی را به نمایش می گذاشتند و در بسیاری از صحنه ها لیونل مسی با جادوگری هایش چشم ها را خیره می کرد. با این حال آبی و سفیدپوش ها سر بزنگاه نتوانستند اسلحه خود را از غلاف بیرون بکشند. بدین ترتیب بار دیگر فینال این جام را به برزیلی ها واگذار کردند.
مثل سه سال پیش که این بازی ها در پرو انجام می شد، برزیل دوباره بازی های ابتدایی را به صورت دست گرمی آغاز کرد و در دیدارهای آخر به اوج رسید. گرچه بازی آنها خیلی تماشاگرپسند نبود ولی نظم تیمی و استفاده از موقعیت ها کفه ترازو را به نفعشان تغییر داد.
کارلوس دونگا هم که این اواخر با انتقادات زیادی روبه رو بود توانست با کسب این مقام فلسفه بازی دفاعی خودش را قوام ببخشد. برزیل که کار خودش را با شکست برابر مکزیک آغاز کرد موفق شد چهارمین عنوان قهرمانی اش را ظرف این پنج سال اخیر به خانه ببرد.
جایگیری مناسب روی زمین و نیز تعهد بازیکنان باعث شد تیمی که رونالدینیو و کاکای آن غایب بودند، بتواند عنوان برترین تیم جام را به خود اختصاص دهد. این دو فوق ستاره به درخواست خودشان از این بازی ها کنار کشیدند و با این کارشان خشم کارلوس دونگا را به شدت برانگیختند. اما ستاره ای به نام روبینیو حاضر بود و شش گل هم به ثمر رساند و آقای گل کوپا آمه ریکا لقب گرفت. او توانست در برخی از بدترین لحظات دست مربی اش را بگیرد.
● توازن مثبت
مکزیک هم یکی از دیگر تیم های خوب این جام بود. آنها با کسب عنوان سوم نشان دادند در این سال های اخیر تحولات مثبت زیادی را به خود دیده اند. کار گروهی تیم ملی فوتبال اروگوئه را نیز می توان حائز اهمیت برشمرد. آنها کم و بیش در شرف شکست دادن برزیل در مرحله نیمه نهایی بودند. ونزوئلایی ها نیز که میزبانی خوبی را از خودشان ارائه کردند با صعودشان از مرحله گروهی این رقابت ها ثابت کردند فوتبال کشورشان دستخوش پیشرفت هایی شده است.
اما پرویی ها که جام را توفانی آغاز کرده بودند در ادامه کم آوردند. شیلی هم قبل از اینکه در مصاف با برزیل گل باران شود با فضاحتی غیرورزشی دست به گریبان شد و بعد توسط قهرمان غرق شد. اکوادور هم نتوانست انتظاراتی را که از آن می رفت برآورده سازد.
● ۱۰ مرد برتر کوپا آمه ریکا
۱) روبینیو ـ مهاجم برزیل
▪ متولد ۲۵/۱/۱۹۸۴ سائو ویسنته
▪ قد؛ ۱۷۲ سانتیمتر، وزن؛ ۶۰ کیلوگرم
▪ او بار مسوولیت خط حمله تیم ملی کشورش را در این رقابت ها به دوش می کشید و از عهده این کار هم به خوبی برآمد. او با شش گل آقای گل جامی شد که برزیل به رغم عدم ارائه بازی های خوب نهایتاً قهرمانی آن را به خود اختصاص داد.
۲) لیونل مسی ـ مهاجم آرژانتین
▪ متولد ۲۴/۶/۱۹۸۷ روساریو
▪ قد؛ ۱۶۹ سانتیمتر، وزن؛ ۶۷ کیلوگرم
▪ او اکنون در اوج آمادگی قرار دارد. فوتبال تماشایی این بازیکنان حلال بسیاری از مشکلات آرژانتین بود. گل او برابر مکزیک یکی از تماشایی ترین صحنه های این جام را رقم زد.
۳) نری آلبرتو کاستیو ـ مهاجم مکزیک
▪ متولد ۱۳/۶/۱۹۸۴
▪ قد؛ ۱۸۰ سانتیمتر، وزن؛ ۶۱ کیلوگرم
▪ او گرچه در مکزیک به دنیا آمده ولی اصالتاً اروگوئه ای است. وی یکی از شگفتی سازهای این جام بود. کاستیو گل بسیار زیبایی را برابر برزیل به ثمر رساند و در نهایت با زدن چهار گل دومین آقای گل جام لقب گرفت.
۴) اومبرتو سواسو ـ مهاجم شیلی
▪ متولد ۱۰/۵/۱۹۸۱
▪ قد؛ ۱۷۲ سانتیمتر، وزن؛ ۷۵ کیلوگرم
▪ او که در آغاز بیست و هفت سالگی قرار دارد و به تازگی به تیم مونته ری پیوسته، توانست با جنگندگی که از خود نشان داد بازی هموطنش ماتیاس فرناندس را زیر سایه ببرد. سه گل هم به ثمر رساند.
۵) خوان رومن ریکلمه ـ مهاجم دوم آرژانتین
▪ متولد ۲۴/۶/۱۹۷۸ بوئنوس آیرس
▪ قد؛ ۱۸۲ سانتیمتر، وزن؛ ۷۵ کیلوگرم
▪ حضور او در این رقابت ها پس از اعلام کناره گیری اش از تیم ملی، بعد از رقابت های جام جهانی آلمان، برای علاقه مندان تیم ملی آرژانتین خبر بسیار مسرت بخشی بود. گرچه این کشور در بازی فینال نتوانست حرکت قابل ذکری از خودش نشان دهد ولی در کل رهبری ریکلمه بسیار مثبت ارزیابی می شود.
۶) دونی ـ دروازه بان برزیل
▪ متولد ۲۲/۱۰/۱۹۷۹
▪ قد؛۱۹۴ سانتیمتر، وزن؛ ۹۱ کیلوگرم
▪ او فصل خوبی را در رم پشت سر گذاشت و در آنجا توانست لیاقت خود را برای پوشیدن لباس تیم ملی نشان دهد. وی در سه بازی دروازه تیمش را بسته نگه داشت و در نیمه نهایی نیز دو پنالتی اروگوئه را مهار کرد.
۷) کریستیان رودریگس ـ هافبک وسط اروگوئه
▪ متولد ۳/۹/۱۹۸۵ مونته ویدئو
▪ قد؛ ۱۷۵ سانتیمتر، وزن؛ ۷۲ کیلوگرم
▪ وی در بازی های ابتدایی در ترکیب نبود ولی زمانی که به میدان آمد برای تابارس به مهره ای کلیدی تبدیل شد. به وضوح معلوم است که این بازیکن که با هر دو پایش توپ می زند آینده ای درخشان را پیش رو دارد.
۸) خولیو باپتیستا ـ مهاجم دوم برزیل
▪ متولد ۱۰/۱/۱۹۸۱ سائو پائولو
▪ قد؛ ۱۸۳ سانتیمتر، وزن؛ ۷۲ کیلوگرم
▪ این بازیکن رئال مادریدی نیز در ابتدا در ترکیب قرار نمی گرفت اما به محض اینکه این فرصت در اختیارش گذاشته شد، توانست سطح بازی خط حمله تیمش را بالا ببرد. او در بازی فینال توانست گلزنی کند.
۹) جیانکارلو مالدونادو ـ مهاجم ونزوئلا
▪ متولد ۲۹/۶/۱۹۸۲ کاراکاس
▪ قد؛ ۱۷۳ سانتیمتر، وزن؛ ۶۹ کیلوگرم
▪ ونزوئلایی ها با ورود به مرحله یک چهارم نهایی شگفتی ساز شدند. این بازیکن نیز گرچه در کل فقط یک گل به ثمر رساند ولی با سرعت و کیفیت کار با توپش نشان داد بازیکن قابلی است.
۱۰) دیه گو لوگانو ـ دفاع وسط اروگوئه
▪ متولد ۲/۱۱/۱۹۸۰ کانه لونس
▪ قد؛ ۱۸۶ سانتیمتر، وزن؛ ۸۳ کیلوگرم
▪ شانس با این بازیکن یار نبود و او نتوانست پنالتی حساس تیمش را برابر برزیل در مرحله نیمه نهایی جام به تور بچسباند. با این حال این شکست کار خوب این مدافع وسط و کاپیتان اروگوئه را از بین نمی برد.

ترجمه: محمد حسینی
منبع: SPOR

منبع : روزنامه شرق