شکست آرژانتین با ستاره های گمنام

كمتر كسی انتظار داشت برزیل كه بسیاری از ستاره هایش را به مسابقات امسال فوتبال جام ملت های امریكای جنوبی (كوپا امه ریكا) نیاورده بود، فاتح این جام شود اما این اتفاق روز گذشته شكل گرفت. برزیل در بازی فینال چهل و دومین دوره این مسابقات در شهر ماراكایبوی ونزوئلا در حالی با نتیجه شوكه كننده و قاطعانه صفر - ۳ بر آرژانتین چیره شد كه آرژانتین برخلاف برزیلی ها اكثر ستاره های خود را به این كشور آورده بود و بسیاری از مردم و كارشناسان با استناد به همین مسأله پیروزی آرژانتین را بسیار محتمل تر از برزیل می دانستند.
اما انگار قسمت نبود زیرا برزیل در همان دقیقه چهارم با شوت غافلگیركننده خولیو باپتیستا به زدن گل اول خود نایل آمد و وقتی روبرتو آیالا مدافع نامدار آرژانتین در آخرین دقایق نیمه اول با ضربه ای اشتباه دروازه خودی را گشود و نتیجه را صفر - ۲ كرد تیمش را در چاهی بزرگ رها كرد كه رهایی و بالا آمدن از آن غیرممكن نشان داد. آنگاه دانی یل الوس مدافع راست تند و تیز برزیل كه به عنوان بازیكن ذخیره به میدان آمده بود، در دقیقه ۶۹ گل سوم این تیم را هم به ثمر رساند و كار را تمام كرد و ثابت شد كه برزیل برای قهرمانی به جمع آوری تمام ستاره هایش و بهره گیری از همه آنها نیاز ندارد.
این هشتمین باری است كه برزیل، كوپا، قدیمی ترین جام ملی فوتبال جهان را فتح می كند، حال آن كه آرژانتین با ۱۴ بار پیروزی در این رقابت ها همراه با اروگوئه ركورددار مشترك فتح این جام است. با این حال آرژانتین دیروز در دیدار نهایی بد بازی كرد و نتوانست پا به پای افرادی ظاهر شود كه كارلوس دونگا مربی برزیلی طی یك سال زمامداری اش در تیم ملی به آنها بها داده و اغلب به جمع ستاره های فوتبال این كشور تعلق ندارند اما بااستعداد و برای كسب پیروزی تشنه ترند و در این ارتباط آوردن نام واگنر لاو، گیلبرتو، الكس، مایكون، جوسوئه، الانو و دونی الزامی نشان می دهد. حتی در روزی كه روبینیو آقای گل كوپای ۲۰۰۷ تحت مراقبت شدید آرژانتینی ها قرار داشت و گلی نزد (و به ۶ گل قبلی اش قناعت ورزید) باز هم توان آرژانتینی ها برای تفوق یافتن بر برزیل كفایت نكرد.
● ۴ قهرمانی در ۵ دوره
در فینال دوره قبلی (۲۰۰۴) این پیكارها نیز همین ۲ تیم رودررو ایستاده بودند و آن بار آرژانتین بسیار بهتر عمل كرده و تا یكقدمی پیروزی پیش رفته بود. در آن مرتبه آرژانتین تا دقیقه آخر یك - ۲ از برزیل پیش بود ولی در آن لحظه آدریانو گل تساوی و نجات بخش برزیلی ها را به ثمر رسانده و كار را به تساوی ۲ -۲ كشانده و ضربات پنالتی را لازم آورده بود كه در آن ضربات برزیل به برتری و قهرمانی رسیده بود. به واقع از ۱۹۹۷ به بعد و طی ۵ دوره آخر كوپا، برزیلی ها ۴ بار در صدر ایستاده اند.
شكست تلخ در فینال دوره گذشته باعث شده بود آرژانتین برای جبران آن رویداد بسیار مصمم باشد و حضور ته وز، ماسكرانو، ورون، كامبیاسو، هاینتزه و البته ریكلمه و مسی در تركیب آلبی سلسته، امیدهای آرژانتین را برای رسیدن به هدف زیاد نشان می داد اما دیروز روز بد آرژانتین بود و این تیم و حتی شخص مسی بسیار پایین تر از سطح خود نشان دادند.
● این بار باسیله نتوانست
در سال های ۹۱ و ۹۳ كه آرژانتین برای آخرین بار كوپا را برده بود، آلفیو باسیله آن تیم را رهبری می كرد و امسال كه او دوباره و پس از وقفه ای ۱۱ ساله از نو رهبری آرژانتین را در دست گرفته بود، این امید وجود داشت كه وی آن پیروزی ها را تكرار كند. او لژیونرهای ساكن اروپا را جمع آوری كرد و به ونزوئلا آورد و تا قبل از فینال هم تیمش بهتر از آرژانتین ظاهر شده و به جز پاراگوئه سایر رقبایش را به توپ بسته بود.
یكی از نقاط اوج آن برابر مكزیك در نیمه نهایی بود كه تیم هوگو سانچز با سابقه شكست دادن مكزیك در روز اول، مقابل مسی و یارانش حرفی برای گفتن نداشت و صفر - ۳ تسلیم آرژانتینی ها شد اما شاید گل زود هنگام باپتیستا در دیدار فینال مثل یك شوك به آرژانتینی ها بود و آنها هرگز از آن سر برنیاوردند. سوابق فینال های كوپا چیزی خلاف این را جلوه می داد زیرا در ۹ بار قبلی كه سله سائو در این مرحله روبروی آرژانتین قرار گرفته بود، تیم سفید و آبی پوش در ۸ نوبت به پیروزی و قهرمانی رسیده بود.
● در داخل میدان
این بار سناریوی متفاوتی ترسیم شد و در پایان كار دونگا كه سیاست رویكردش به نیروهای به ظاهر درجه دوم ثمر و جواب داده است و به همین خاطر شادی هایش در كنار شاگردانش و جست و خیزهایش پس از كسب قهرمانی همانند دوران بازیگری اش تماشایی بود، گفت: «بازیكنان برزیل نشان دادند كه چه توانایی هایی دارند و در حالی پیروز و قهرمان شدند كه همگان قبل از فینال حكم به برد حریف ما می دادند. یادتان باشد كه سرنوشت و تكلیف تیم ها نه روی كاغذ و برآورد كارشناسان، بلكه بر مبنای توان بازیكنان و تیم ها و در داخل میدان مشخص می شود.»
انتقادات شدیدی كه از برزیل به خاطر شروع بدش در رقابت های امسال و باخت برابر مكزیك و سپس عبور دشوار از سد اروگوئه در مرحله نیمه نهایی صورت گرفت، به اعتقاد روبینیو نقش زیادی در بهبودی و اعتلای كار آنان و در نهایت قهرمانی شان داشت. مهاجم جوان و رئال مادریدی برزیل می گوید:«خیلی ها از ما انتقاد كردند اما ما به تدریج بهتر شدیم و مهمتر اینكه در نهایت ما به قهرمانی رسیدیم و نه آرژانتینی ها.»
● دریای غم
در حالی كه برزیلی ها جشن قهرمانی گرفته اند در آرژانتین، غم و ناراحتی محسوس است. كارلوس ته وز كه در راه انتقال به منچستریونایتد قرار دارد، می گوید: «ما از قبل می دانستیم كه امروز باید در نهایت بیداری به میدان برویم و هوشیار باشیم ولی برعكس از آغاز در حالت خواب بودیم و این اسباب ناراحتی می شود، زیرا فتح این دیدار می توانست ما را به مقام قهرمانی برساند و در آن صورت این پیكارها را به بهترین شكل تمام می كردیم.»
استبان كامبیاسو هافبك آرژانتین از این هم ناراحت تر بود: «ما كاملاً ویران شده ایم. باخت هایی از این دست سبب می شود شما سقوط روحی شدیدی بكنید و در اعماق وجودتان هم احساس غم و ناامیدی داشته باشید.»
● تركیب ۲ تیم در بازی فینال:
▪ برزیل: دونی، الكس، خوان، گیلبرتو، مایكون، الانو (ال وس ۳۳)، مینی یرو، جوسوئه، باپتیستا، روبینیو (دیه گو ۸۹) و واگنر لاو (فرناندو ۸۹).
▪ آرژانتین: آبوندانزیری، زانه تی، آیالا، میلیتو، هاینتزه، ورون (گونزالز ۶۷)، ماسكرانو، كامبیاسو (آیمار ۵۹)، ریكلمه، مسی و ته وز.

وصال روحانی

منبع : روزنامه ایران ورزشی