پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا


زنان تقاضای افزایش دستمزد ندارند


زنان تقاضای افزایش دستمزد ندارند
اغلب کارگران غیررسمی و نیروهای کار نرم در مناطق تجارت آزاد جنوب و سربازان اقتصاد جهانی زنان هستند.در امریکای مرکزی با گسترش مناطق تولیدی مربوط به محصولات صادراتی که معاف از مالیات هستند (مناطق تجارت آزاد )- که این خود شاخصه دیگری برای اقتصاد جهانی شده است- زنان نواحی روستایی نیز ترغیب می شوند تا برای کار به این مناطق بیایند. موج مهاجرت زنان از کشورهای همسایه نیز برای یافتن کار در این مناطق بالا رفته است.
بسیاری از کارخانه های موجود در این مناطق از طرف کره جنوبی، تایوان و هنگ کنگ حمایت مالی می شوند. تنها در هندوراس، شرکت های معاف از مالیات چیزی حدود۶۰ هزار نفر را استخدام کرده اند که حدود ۹۰ درصد آن را زنان تشکیل می دهند.
شرایط کاری به طور کلی سخت است، حقوق ناچیز است و کارگران باید اغلب برای گرفتن همه سهم خود کار را به منزل بیاورند. لوئیز لورا، جامعه شناس، معتقد است؛ « زنان در روند جهانی شدن آسیب پذیری بیشتری دارند. بر خلاف مردان، زنان هیچ گونه تقاضایی برای افزایش دستمزد خود و بهبود شرایط کاری شان ندارند. برای زنان مهمترین چیز داشتن درآمد است به ویژه که اگر سرپرست خانواده باشند.
آنها برای وارد شدن به بازار کار با فقر آموزشی روبه رو هستند. » این جامعه شناس در ادامه اضافه می کند که بسیاری از مردان بیکاری را به کار در شرایط نامناسب ترجیح می دهند، اما زنان این قدرت انتخاب را ندارند. آنچه برای آنها مهم است اطمینان از وضعیت مناسب فرزندان شان است. بر طبق گفته های لوئیز لورا، می توان پی برد که چرا بسیاری از زنان تمایل دارند که دست به هر کاری بزنند.
لورا همچنین موضوعی را درباره زنان کارگر مهاجر یادآور می شود. او می گوید که زنان کارگر مهاجر قدرت انتخاب ندارند. بسیاری از آنها نمی توانند به وطن شان بازگردند. آنها همه چیز را برای یک زندگی بهتر و به امید اوضاعی بهتر برای خانواده های شان، به خطر می اندازند. به گفته وی وقتی زنان کاری در خارج از کشورشان می یابند درباره شرایط کاری پرس و جو نمی کنند و تنها درصورتی که بتوانند نانی برای خانواده در بیاورند کار را می پذیرند.
هنگامی که در اکتبر ماه گذشته گلادیس منزانارس را ملاقات کردم او مرتکب جرم راه انداختن اعتصاب یک ساعته شده بود. وی و گروهی دیگر از صاحبان منصب در اتحادیه تصمیم گرفتند که برای دریافت ۹ ماه حقوق معوقه خود که مدام از پرداخت آن سرباز زده می شد، اقدامی صورت دهند. آنها کارگران کارخانه چانتکس، یک کارخانه پوشاک تایوانی در منطقه تجارت آزادلاس مرسدس در ماناگوای نیکاراگوئه، هستند.
اما گلادیس خوش بینانه به این قضیه نگاه می کند. دادگاه های نیکاراگوئه نیز دستور دادند که کارخانه چانتکس کارگران اخراج شده به خاطر آن اعتصاب اتحادیه یی را مجدداً به استخدام در آورد. اما کارخانه به ۴ نفر آنها اجازه بازگشت داد و گلادیس در میان آنها نبود . دو ماه بعد این ۴ نفر نیز کار را ترک کردند. قصه این زنان به هیچ وجه در نواحی تجارت آزاد که در سراسر جهان وجود دارند غیرمعمول نیست.
این نواحی عناصر بی کم و کسر ماشین جهانی سازی اقتصاد هستند. این مناطق که توسط دیوارها و نگهبانان مسلح حمایت می شوند، مناطق امنی هستند برای کارخانه های خارجی یی که از پرداخت مالیات در این مناطق معاف هستند تا بتوانند کالاهایی را برای خرده فروشان خیابانی تولید کنند.
در اینجا کارگر نیرویی است ارزان و وقتی که تقاضاها بیشتر باشد کارگران به صورت ساعتی تعویض می شوند. به طور میانگین در حدود ۸۰ درصد کارگران زن هستند. آنها با شرایط بسیار بد کارخانه ها سازش می کنند چرا که به پول نیاز دارند تا برای خود غذا، سرپناه و دارو تهیه کنند و فرزندان شان نیز بتوانند به تحصیل بپردازند.
منبع؛ findarticles.com
منبع : روزنامه جوان


همچنین مشاهده کنید