تماشای تلویزیون تاآخرین نفس!

● چند پیشنهاد ساده برای رهایی از جادوی تلویزیون و لذت بردن از اوقات فراغت تابستان
طبق پژوهشی كه در سال ۷۹ توسط واحد راهبردی امور مطالعات سازمان صدا و سیما انجام شده، تماشای تلویزیون اولویت اول جوانها و نوجوانها در گذراندن اوقات فراغت به شمار می رود. البته این با توجه به فراگیر نبودن برنامه های اوقات فراغت تابستانی برای همه اقشار جامعه، چندان هم غیرطبیعی به نظر نمی رسد.
همچنین بر اساس این پژوهش، دخترها بیشتر از پسرها دوست دارند در اوقات فراغتشان تلویزیون تماشا كنند. در پژوهش دیگری كه توسط سازمان ملی جوانان به انجام رسیده مشخص شده بیشتر از ۹۳ درصد جوانهای شهری در اوقات فراغتشان تلویزیون تماشا می كنند.
پژوهشی در صدا و سیما و در سال ۷۸ هم می گوید: ۲۸ درصد جوانها تماشاگر همیشگی تلویزیون بوده و ۲۷ درصدشان هم بدون وقفه تلویزیون تماشا می كنند!
▪ عوارض تماشای بیش از حد تلویزیون برای ما جوانها
با شروع فصل تابستان و سه ماه تعطیلی، شبكه های مختلف تلویزیون با انواع و اقسام برنامه ها و فیلمهای تابستانه و جشنواره و سریال و ... هجوم گسترده ای را به اوقات فراغت ما جوانها آغاز كرده اند. طوری كه اگر من و شما از صبح تا شب بنشینیم پای تلویزیون مشكل اوقات فراغتمان خود به خود برطرف می شود!
البته این همیشه هم خوب نیست، چون پیش آمده كه می خواستیم كاری را بكنیم و تازه آخر شب كه خوب فیلمها و سریالها را تماشا كرده ایم یادمان آمد كه انجامش نداده ایم.
از جمله تأثیرهای منفی بیش از حد تلویزیون نگاه كردن، چاقی است. (چون این از همه اش بدتر است و می دانم همه به آن حساسند گفتم!) دعوا با خواهر و برادرها سر نگاه كردن سریال یا فوتبال، عصبانی شدن پدر و مادرها به خاطر انجام نشدن كارهای محوله از سوی ما (این خودش عوارض بدتری را به دنبال دارد!)، افسردگی (به خاطر همذات پنداری شدیدمان با قهرمانهای فیلمهای اشك و پیازی!) و ...
بنابراین چون اندیشیدن راهكاری برای تلویزیون نگاه كردنمان، از نان شب هم واجبتر است، این گزارش را بخوانید و به راهكارهای پیشنهادیی اش برای درآمدن از حالت مسخ شده جلوی تلویزیون فكر كنید و روزی دو صفحه هم از روی این جمله بنویسید: من برای تلویزیون نگاه كردن برنامه دارم...
▪ چه طور برای تماشای تلویزیون در تابستان برنامه ریزی كنیم؟
مگر می شود آدم سریال یانگوم را نگاه نكند؟ !نه خداییش !یعنی پرستاران را نبینیم، بخصوص حالا كه میچ مرده و تری طفلكی عزادار است؟! نود را نبینیم؟ عمراً !(این جمله را با صدای كلفت پسرها بخوانید!) بقیه فیلمها و سریالها چی؟!...
نمی گویم زبانم لال تلویزیون بد است، اما از صبح تا شب پای تلویزیون نشستن دیگر خوب نیست. بنابراین در قدم اول برای خودتان مشخص كنید دوست دارید چه برنامه هایی را تماشا كنید و هدفتان چیست؟ می خواهید چیزی یاد بگیرید، می خواهید اطلاعاتتان را بالا ببرید، می خواهید سرگرم شوید؟ چند ساعت در روز را می توانید تلویزیون تماشا كنید. متوسط تماشای تلویزیون ۲۵ هزار نفر از جوانها در سال ۷۶، ۲۱۴ دقیقه بوده است! شما هم برای خودتان مشخص كنید كه روزی چند ساعت تلویزیون تماشا كردن شما را به هدفتان می رساند، بیشتر از آن اگر نگاه كردید، وقت تلف كردن است.
▪ مواقع تنهایی، سمت تلویزیون نروید!
بیشتر سعی كنید وقتی توی جمع هستید، تلویزیون تماشا كنید. تنهایی پای تلویزیون نشستن آدم را وسوسه می كند كه یك چرخی توی شبكه ها بزند و همین چرخش و از این شبكه به آن شبكه رفتن، می بینی دو سه ساعتی طول می كشد. ولی توی جمع اگر بخواهی این كار را بكنی صدای همه درمی آید.
▪ دور و برتان را پر از روزنامه كنید!
وقتی بیكارید و نمی دانید چكار كنید سریع نروید سمت تلویزیون. راههای دیگری هم هست. مثلاً دور و برتان روزنامه و مجله بریزید، سرتان گرم می شود این طوری اگر كس دیگری هم تلویزیون را روشن كرد، شما با یك تیر دو نشان زده اید!
▪ از كنترل تلویزیون دوری كنید!
وقتی می نشینید پای تلویزیون و چند تا پشتی و بالش هم می آورید و تخمه و چیپس و ... ولی كنترل تلویزیون را از خودتان دور كنید. این كنترل بد چیزی است. به آدم احساس قدرت دست می دهد و الكی الكی سه چهار ساعت با این حس توخالی اش حال می كند!
▪ تلویزیون را دم دست نگذارید!
بچه مایه داری در نیاورید. همان یك تلویزیون كافی است، لازم نیست توی اتاق خودتان هم تلویزیون پلاسمای شونصد اینچ داشته باشید. حتی با یك همفكری و مشورت با اهالی محترم خانواده در جهت كم كردن تماشای تلویزیون و پرداختن به امور مهمتر زندگی، می توانید تلویزیون را جایی بگذارید كه برای دیدنش متحمل سختی بشوید. و این طوری كمتر بروید سراغش.
مثلاً پشت به دیوار بگذارید!
▪ پاشنه آشیل را شناسایی كنید!
سعی كنید زمان پخش برنامه های مورد علاقه تان را بدانید. همین طور معرفی برنامه های روزانه تلویزیون را كه در نشریات مختلف هم پیدا می شود، بخوانید تا بدانید دقیقاً چه ساعتی تلویزیون را روشن كنید و بی خودی به هوای شروع برنامه مورد علاقه تان، پای تلویزیون وقتتان تلف نشود. با این پیشنهادها اگر توانستید در تابستان كار دیگری هم به غیر از تماشای تلویزیون انجام دهید، می توانید سر كلاس انشای سال بعد سرتان را بالا بگیرید و یك چیز آبرومندانه از موضوع «تابستان خود را چگونه گذراندید» تعریف كنید. باور كنید همین تلویزیون پاشنه آشیل ماجراست!

الهام ظریفیان

منبع : روزنامه قدس