رایس، چنی، بوش

● اختلاف نظر سران کاخ سفید در مورد ایران
برنز و مقاماتی از وزارت خزانه داری آمریکا در تلاش برای استفاده از درخواست محافظه کاران مبنی بر حمله نظامی، برای فشار به اروپا و روسیه جهت توسعه تحریم های اقتصادی علیه ایران هستند. درست هفته گذشته، وزیر ترابری اسراییل و شائول موفاز وزیر جنگ سابق این رژیم که از واشنگتن دیدار کرده بودند به رایس گفتند که تحریم ها باید به آن اندازه قوی وشدید باشد که برنامه غنی سازی اورانیوم ایران را تا اواخر سال ۲۰۰۷ متوقف سازد.
یک سال پس از آن که کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمریکا استراتژی جدید را علیه ایران اعلام کرد، اختلاف نظر در پشت صحنه دولت آمریکا در این خصوص که آیا می توان به این رویکرد برای مهار برنامه هسته ای ایران امیدوار بود یا خیر، بروز کرده است.
این بحث و اختلاف نظر رایس و معاونانش- که تاکنون به عنوان پیروز ظاهر شده بودند- را در مقابل سایر بازهای کاخ سفید، بویژه آنهایی که در دفتر چنی فعالیت می کنند و برای حمله نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران فشار وارد می سازند، با اشکال مواجه ساخته است.
طی یک سال که رایس راهبرد جدید را برای الحاق آمریکا به اروپا، روسیه و چین جهت فشار به ایران به منظور تعلیق فعالیتهای مربوط به غنی سازی خود اعلام کرده است، ایران هزاران سانتریفیوژ را برای غنی سازی اورانیوم نصب و راه اندازی کرده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی پیش بینی کرده است به شرط آنکه ایران بر مشکلات تکنیکی فائق آید تا آخر امسال می تواند هشت هزار از این تعداد را راه اندازی کند.
این شمار زیاد از سانتریفیوژها هسته اختلاف نظر میان دولت آمریکا در این رابطه است که آیا بوش باید به رهبران ایران هشدار دهد که وی به آنها اجازه نخواهد داد که فراتر از این مرحله مهم گام بردارند و یا این که این معنی تلویحی را مطرح سازند که حمله نظامی به تاسیسات هسته ای آن کشور هنوز یک گزینه است.
ایران حتی فراسوی برنامه هسته ای اش، می تواند به عنوان یک منبع دردسر و مشکل برای دولت بوش در عراق، افغانستان، لبنان و غزه مطرح شود .
حتی دوستان و همکاران رایس که با وی گفتگو کرده اند اخیرا گفته اند که وی بیش از حد به سوی مواضع اروپاییان حرکت کرده است، به گونه ای كه مسیر دیپلماتیکی که وی هموار کرده تنها گزینه واقعی بوش شده است. حتی در بازداشتن ایران از غنی سازی اورانیوم ناکام مانده و گزینه نظامی هم یک فاجعه به حساب می آید.
این گزارشها توسط مقاماتی از وزارت خارجه، کاخ سفید و پنتاگون تهیه شده است که در دو طرف این اختلاف نظر قرار دارند و شامل افرادی که با اعضای دفتر چنی و رایس مذاکره می کنند، نیز می شود.
این مقامات گفته اند که آنها به شرط ناشناس ماندن مایل به تشریح و توضیح تفکرات خود جدا از مقام و منصب خود هستند.
بوش آشکارا اعلام کرد که وی هرگز ایران هسته ای را تحمل نخواهد کرد و پرسش اصلی در کانون اختلاف نظر مقامات دولت بوش این است که چه وقت و چگونه این مسیر عوض خواهد شد. این مسئله در نشستی که اخیرا در پشت درهای بسته کاخ سفید برگزار شد مطرح گردید که در آن«جی.دی.کروچ» معاون مشاور امنیت ملی به مقامات ارشد کاخ سفید گفت که بوش نیازمند ارزیابی و برآورد از چگونگی بن بست بر سر برنامه هسته ای ایران است که احتمالا تا ۱۸ ماه آینده نیز درگیر آن خواهد بود.
در پاسخ نیکلاس برنز، معاون وزیر امور خارجه که رییس راهبرد آمریکا در قبال ایران است، گفت گروهی که با تهران مذاکره را صورت داد می تواند به این روند حتی بعد از آن که بوش در سال ۲۰۰۹ از قدرت کناره گیری کرد ادامه دهد. بازهای حاضر در کاخ سفید از این ارزیابی برنز ناخرسند شدند اما متعجب نشدند؛ زیرا آنها این قضیه را به عنوان تاکتیکی تفسیر کردند که بر اساس آن دولت بوش هیچ خط قرمزی برای جلوگیری از گام بعدی ایران ندارد.
اما محافظه کاران دولت آمریکا که به طور محرمانه بر اتخاد مواضع سخت تاکید می کنند استدلال کرده اند که متحدان آنها در خارج از دولت این موضوع را صراحتاً بیان کرده اند. جان بولتون نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل گفت: تغییر رژیم یا استفاده از زور تنها گزینه موجود برای جلوگیری از دست یابی ایران به توانایی ها و امکانات سلاحهای هسته ای می باشد.
تنها یک هفته قبل، دیوید ورمسر، یکی از مشاوران ارشد چنی به گروههای تحقیقاتی محافظه کار در واشنگتن گفت چنی معتقد است که راهبرد دیپلماسی رایس شکست خورده و بنابراین بهار آینده بوش ممکن است تصمیم بگیرد که به ایران حمله کند. دفتر معاون رییس جمهور از گفتگو در خصوص اظهارات ورمسر طفره رفت و گفت که چنی به طور کامل با استراتژی رییس جمهور همسو است.
برنز و مقاماتی از وزارت خزانه داری آمریکا در تلاش برای استفاده از درخواست محافظه کاران مبنی بر حمله نظامی، برای فشار به اروپا و روسیه جهت توسعه تحریم های اقتصادی علیه ایران هستند. درست هفته گذشته، وزیر ترابری اسراییل و شائول موفاز وزیر جنگ سابق این رژیم که از واشنگتن دیدار کرده بودند به رایس گفتند که تحریم ها باید به آن اندازه قوی وشدید باشد که برنامه غنی سازی اورانیوم ایران را تا اواخر سال ۲۰۰۷ متوقف سازد.
در حالیکه موفاز به حمله نظامی علیه ایران تهدید نکرد، اما مقامات امنیتی اسرائیل گفتند وی به رایس گفت که تا آخر امسال، اسراییل ارزیابی خواهد کرد که در کجای قضیه قرار دارند.
مقامات وزارت خارجه و وزارت خزانه داری آمریکا در پی فشار آمریکا برای اعمال یک رشته تحریم های شدید شورای امنیت سازمان ملل علیه مقامات دولتی ایران از جمله ممنوعیت تمدید مسافرت و اقدامات بیشتری برای جلوگیری از امکانات و موسسات مالی ایران برای تجارت با خارج از ایران هستند. فراسوی آن، مقامات آمریکایی در تلاش برای وادار کردن بانک های آسیایی و اروپایی جهت برداشتن گام های دیگر جدا از شورای امنیت علیه ایران می باشند.
یکی از مقامات دولت آمریکا گفت: ما به آنها گفته ایم شما باید به ما برای موفقیت این دیپلماسی کمک کنید، افراد شما باید تجارت معمول خود با ایران را متوقف سازند. ما اینجا ننشسته ایم تا واقعیت را انکار کنیم. اما جنگ عراق توانایی دولت بوش را برای مانور در خصوص مسئله هسته ای ایران محدود کرده و بسیاری از مقامات دولت بوش و متحدان آمریکایی را قویا به مخالفان حمله نظامی به ایران تبدیل کرده است.
محمدالبرادعی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی هشدار داده بود که اقدام نظامی علیه ایران دیوانگی است. بحث در خصوص خطوط قرمز یک امر شناخته شده در دولت بوش است که از سال ۲۰۰۳ بر سر کره شمالی مطرح شده است. وقتی کره شمالی بازرسان بین المللی را در آخرین روز همان سال اخراج کرد و بلافاصله اعلام نمود که آنها طرحی را برای بازفرآوری هشت هزار میله سوخت هسته ای دارند، بوش تصمیم داشت که اعلام کند اگر کره شمالی به سوی بمب هسته ای حرکت کند با حمله نظامی علیه تاسیساتش مواجه خواهد شد.
پنتاگون طرح گسترده ای برای نابودی این تاسیسات داشت، البته با شور و اشتیاق کمتری. زیرا نگران آن بود که نتواند پاسخ کره شمالی را کنترل نماید و دولت آمریکا هیچ اولتیماتومی را ارسال نکرد. کره شمالی اکتبر گذشته یک سلاح هسته ای را آزمایش کرد و مقامات اطلاعاتی آمریکا برآورد کرده اند که این کشور اکنون سوخت لازم برای هشت بمب یا بیشتر را دارد.
ایران عقب تر از کره شمالی است. مقامات اطلاعاتی آمریکا به کنگره گفته اند که آنها معتقدند ایران سه تا هشت سال تا اولین بمب هسته ای فاصله دارد. محافظه کاران استدلال می کنند که اگر دولت آمریکا در ایجاد خط و مشی و سیاستی که بر اساس آن ایران نباید گام بعدی را بردارد شکست بخورد، و ایران به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد، در نهایت سوختی در اختیارایران قرار می گیرد که می تواند برای تولید بمب به کار رود.
از زمانی که آمریکا آخرین پیشنهاد خود را به ایران داده ، تهران از تعداد سانتریفیوژهای کمی که راه اندازی کرده بود به سوی ساخت تاسیساتی که بیش از ۱۳۰۰ سانتریفیوژ را شامل می شود حرکت کرده است.
رابرت جوزف، معاون وزیر امور خارجه در امور امنیت بین الملل که مقام خود را به خاطر مخالفت با رفتار اخیر آمریکا با کره شمالی از دست داد گفت: گام مذاکرات بسیار دورتر از آهنگ برنامه هسته ای ایران است.

نویسنده: دیوید ای - سنگر / هلن - کوپر
مترجم: كیانوش - كیاكجوری
منبع: سایت - باشگاه اندیشه - به نقل از نیویورک تایمز

منبع : باشگاه اندیشه