تکنولوژی الکترونیک اطلاعات

تكنولوژی اطلاعات واژه ای با تعبیری باز است كه مجموعه وسیعی از تكنولوژی های ارتباطات از قبیل رایانه، ماهواره و تكنولوژی های مخابراتی كه ارتباط پیچیده و گسترده تری را برای ما فراهم می كنند شامل می شود. تكنولوژی اطلاعات در عصر حاضر، الكترونیك است و از مدارهای سیلیكون تشكیل شده است.
تكنولوژی الكترونیك به دو گروه عمده تقسیم می شوند:
۱) نخستین گروه را تله ماتیك (Telematics)
یعنی رسانه های بزرگ می نامند كه تكنولوژی هایی چون رایانه، تلفن همراه، تلویزیون، رادیو ویدئو و دیگر تكنولوژی هایی كه به زیربنای گسترده نیاز دارند، را شامل می شود. زمانی كه از تكنولوژی های تله ماتیك سخن به میان می آید، منظور این است كه هم روند انتقال اطلاعات و هم سخت افزارهایی كه مورد نیاز برای مبادله اطلاعات، لازم است مدنظر است.
۲) دومین نوع تكنولوژی اتنوترونیك (Ethnoteronic)
یعنی رسانه های كوچك نام دارند كه وسایلی چون ماشین تحریر، ضبط صوت، فاكس، ماشین فتوكپی، ماشین حساب، ساعت های دیجیتال و دیگر انواع تكنولوژی های شخصی را شامل می شوند.
تمامی این تكنولوژی ها جزئی از تكنولوژی های رسانه های بزرگ و كوچك كه در بالا تعریف شد محسوب می شوند.
با این كه كشورهای درحال توسعه با درجات متفاوتی از پیچیدگی های تكنولوژیك روبرو هستند، ولی تكنولوژی های رسانه های كوچك بیشتر از تكنولوژی های رسانه های بزرگ در این كشورها رواج دارد. به دلیل این كه این تكنولوژی ها كاربرد خصوصی دارند، دولت ها به آنها اهمیت كمتری می دهند و توجه خود را معطوف تكنولوژی رسانه های بزرگ كه كاربرد عمومی دارند، می كنند، اما به نظر بعضی كارشناسان، كشورهای توسعه یافته و سازمان های بین المللی نقش چشمگیری در ارزیابی، توسعه و كاربرد تكنولوژی رسانه های كوچك و بزرگ در كشورهای درحال توسعه دارند و همین امر كشورهای درحال توسعه را با مشكلات ناشی از انتقال تكنولوژی، تولیدات داخلی نرم افزار و سخت افزار و مذاكرات دو یا چند جانبه با دیگر كشورها، برای راه انداختن این تكنولوژی ها دست به گریبان كرده است.
تكنولوژی های جدید رسانه های كوچك و بزرگ، بی توازنی متفاوتی را در جوامع ایجاد می كنند. عصر حاضر را عصر ارتباطات می نامند و همین انقلاب ارتباطات به درجات متفاوتی از ارتباط منتهی شده است:
۱) ارتباط میان انسان و ماشین، كه با یك سیستم الكترونیك به هم پیوند می خورند.
۲) ارتباط میان افراد از طریق كارگزاری سیستم های تكنولوژیك.
۳) ارتباط میان سیستم های تكنولوژیك از طریق كارگزاری افراد.
۴) ارتباط بین گروه ها و نظام های اجتماعی.
الگوهای پدید آمده امروز نشان می دهد كه رابطه میان این سطوح از ارتباطات، یك بعدی و چند بعدی است. سینما، رادیو، تلویزیون و ویدئو به عنوان رسانه های یك بعدی و كامپیوتر، تلفن، شبكه فاكس و... به عنوان رسانه های چند بعدی یا دو بعدی شناخته می شوند.
در آخر، مسأله تأثیر متقابل تكنولوژی و انسان مطرح می شود كه سازگاری و مناسب بودن آن را بیان می كند، مثلاً انسان برای ساعات متوالی نمی تواند بدون هیچ گونه استراحتی پشت یك رایانه بنشیند و از درد كمر، چشم و دیگر ناراحتی های جسمی شكایت نكند و این اثر این تكنولوژی ها است.

محمدحسین هادوی

منبع : روزنامه کیهان