معرفی کتاب «متالیکا و فلسفه»

هفت یا هشت سال پیش بود که با متالیکا آشنا شدم و کمی دیرتر با فلسفه. شب ها متالیکا گوش می کردم و صبح ها سرکلاس فلسفه می نشستم. با تصوری که در دانشگاه از فلسفه برایم به وجود آمد، هیچ وقت فکر نمی کردم که فلسفه ربطی به متالیکا داشته باشد. فلسفه مال فیلسوف ها و پروفسورهای خشک و عبوس دانشگاه است که وقت خواب هم کت و شلوارشان را درنمی آورند؛ متالیکا برای جوانان بی قیدی که همیشه عصبانی اند و به زمین و زمان بد و بی راه می گویند.
اما به تازگی متوجه شدم که این دو نه تنها می توانند با هم مربوط شوند، بلکه درباره آن کتاب هم می نویسند. انتشارات بلاک ول در آوریل سال جاری میلادی (۲۰۰۷) کتابی با عنوان «متالیکا و فلسفه» منتشر کرده است. کتابی که مجموعه مقالات نوشته شده به قلم فیلسوفان حرفه ای است. این کتاب از سری کتاب های «فلسفه و فرهنگ عامه» انتشارات بلاک ول است و ویراستار آن ویلیام ایروین استاد فلسفه کینگز کالج پنسیلوانیا است.
او درباره این مجموعه می گوید؛ «یک قاشق شکر کمک می کند که قهوه تلخ را بنوشیم و کمک گرفتن صحیح از فرهنگ عامه تارهای تنیده شده پیرامون کانت را کنار می زند. فلسفه در چند قرن اخیر مشکل حادی در ارتباطات عمومی داشته است.
این مجموعه به تغییر این موضع کمک می کند و نشان می دهد که فلسفه مرتبط با زندگی است و نه فقط برای پرسش های بزرگ نظیر «بودن یا نبودن؟» بلکه همچنین برای پرسش های کوچک مثل «تماشا کردن یا نکردن ساوث پارک» (South Park نام سریال کارتونی معروف است). تفکر عمیق درباره تلویزیون، فیلم سینمایی و موزیک از شما یک «احمق تمام عیار» نمی سازد و در واقع چه بسا که شما را تبدیل به یک فیلسوف کند؛ غیعنیف کسی که باور دارد زندگی ناآزموده ارزش زیستن ندارد و کارتون ناآزموده ارزش دیدن.
ایروین که در سرودن شعر هم تجربیاتی دارد در مقدمه کتاب «متالیکا و فلسفه» می‌نویسد؛ «چیزی برخلاف تصور عموم بگویم؛ ترانه های هتفیلد شاعر و آهنگساز متالیکا، اشعار راکی هم سنگ با باب دیلن و گروه The doors و با اهمیت فلسفی بسیار بیشتری از اشعار گروه U۲ و بیتلز هستند.»
این کتاب به مذاق هر دو طرف خوش آمده؛ موزیسین های راک و پروفسورهای فلسفه هر کدام به زبان خود این مساله را عنوان کرده اند. گیتاریست گروه Anthrax از خواندن کتاب لذت برده و گفته است؛ «جسورانه ترین شرحی که تا به حال درباره متالیکا نوشته شده است. یک پوززنی درست و حسابی،»
از طرفی دیل ژاکوت استاد فلسفه دانشگاه ایالت پنسیلوانیا نوشته است؛ «نه فقط هوی متال و نه فقط راک اندرول، نه فقط اضطراب یا خشم یا تحلیل مفاهیم، بلکه یک غول در زمینه خودش که چیزهای خطرناکی درباره خودمان و فرهنگ پساصنعتی آشکار می کند.»
این کتاب شامل ۲۰ مقاله است که در پنج فصل مجزا تدوین شده و هر فصل یک «دیسک» نام دارد. عنوان هر دیسک خطوط کلی آن فصل را مشخص می کند.
دیسک یک نام یکی از آهنگ های متالیکا است؛ «در میان هرگز» و مقالاتی درباره «عاطفه و اخلاق» و «فردگرایی و حقیقت» آمده است.
اگر می خواهید اگزیستانسیالیسم را از منظر متالیکا بنگرید دیسک دوم را بخوانید که عنوان «اگزیستنسیکا» مواجهه متالیکا و اگزیستانسیالیسم است. در این فصل می توانید نام متالیکا را در کنار نیچه و مارکس و کی یر کگارد ببینید و مقاله ای درباره آزادی اگزیستانسیال متالیکا بخوانید.
«زیستن و مردن، خندیدن و گریستن» عنوان دیسک سوم است. مباحث معنای زندگی با توجه به آهنگ های متالیکا در این فصل گنجانده شده است. زیستن مردن است (نام آهنگی از متالیکا)؛ متالیکا و معنای زندگی یکی از مقالات این فصل است.
اگر باور ندارید یا تا به حال ندیده اید که نام متالیکا همراه متافیزیک و اپیستمیولوژیک بیاید دیسک چهارم را بخوانید؛ متافیزیکا، اپیستمیولوژیکا، متالیکا، دیسک پنجم نیز «هواداران و گروه» نام دارد.
کتاب «متالیکا و فلسفه» لوگوی معروف گروه متالیکا روی جلد آن به چشم می خورد.

منبع : روزنامه شرق